poetKamRan

یک زمانی سیگار کشیدن مد بود و خلق الناس به تقلید ازهنرپیشگان معروف ، مخصوصا آن کاوبوی سوار بر اسب که در دل مرغزارها می تاخت و مرتبا سیگار روشن میکرد ( عاقبت هم این هنرپیشه تبلیغاتی در اثر سرطان ریه از دنیا رفت) یا همفری بوگارت و سایر هنر پیشه های معروف به هر مناسبتی مخضوضا موقع نوشیدن مشروب سیگاری برکنج لب قرار میدادند ( بیش از نیمی از هزینه تولید فیلم را کمپانی های سیگار سازی پرداخت میکردند). جوانان آن زمان هم به تقلید از هنر پیشه محبوب خودشان ، ژستی مکش مرگ ما می گرفتند و سیگاری را به صور مختلف در گوشه لب قرار میدادند و بعضی هم هنر حلقه کردن دود را آموخته بودند و چشمشان همیشه بدنبلل مسیر حرکت حلقه وا دود بود. سیگار کشیدن بعنوان یک حرکت با ارزش نهادینه شده بود و سیگاری ها همیشه احساس خوش تیپی میکردند. ولی خیلی زود دمب خروس از زیر عبا بیرون زد و با آمار پزشکان مشخص شد که سیگار شدیدا کشنده و سرطانزا می باشد. انجمن های مدافع حقوق مدنی به جنبش افتادند، هرگونه سیگار کشیدن در فیلم ها ممنوع گردید. سیگاری ها تقریبا نصف شدند و سیگار کشیدن بصورت یک عمل بی ارزش معیار یافت دیگر وقتیکه این ماده بدبو را تو میدادند علت آن اعتیاد بود و نه کسب ارزش اجتماعی.

یک زمانی خالکوبی مد نبود، در ایران فقط لات ها و چاقو کش ها و درانگلستان هم لات های زنجیر کش موتور سوار تن و بدن خودشان را از فرم می انداختند ولی امروزه وقتیکه می بینم جوانان مثل دسته گل همانند چاقوکشهای قدیم شده و بدون اینکه چیزی از دیزاین و تناسب و سایر اجزاء تشکیل دهنده زیبائی را بدانند فقط بعلت تقلید از یک خواننده و یا ورزشکار بی سواد و لاتی که یک روز این کار را کرده آنها هم لازم الاجرا شده اند. و چقدر هم زشت شده.اند.و وقتیکه می خواهند آنرا پاک کنند باید مخارج بسگزافی را برای جراحی های پوست تحمل کنند و تازه در بهترین نتیجه ممکن بیش از ده درصد از جای زخم باقی میماند.!
من نمیدانم که چرا وقتیکه یک انسان خالکوبی شده را می بینم بلافاصله حرصم میگیرد و بعد شدیدا تاسف می خورم. چه کنم که دست خودم نیست و با هیچ مبنای اخلاقی و اجتماعی و بهداشتی نمی توانم آنرا توجیه کنم مخصوصا با گذر عمر پوست چین می خورد و زشتی دو چندان میشود. با این همه وقتیکه این جماعت "خود ضایع کن" را می بینم نمیدانم چرا بیاد این جوک ملا نصرالدین می افتم .

یک روز از روزهای بهاری و آفتابی ملا نصرالدین از خانه بدر آمد و چون هوا بسیار دلچسب بود تصمیم گرفت برود در تنها میدان شهر حمام افتاب بگیرد اما یکی دو ساعت بعد وقتیکه اهالی از جیغ و داد ملا هراسان شده و به میدان رفتند دیدند که آقا ملا در گوشه ای نشسته و در حالیکه شلوار خودش را کاملا پائین کشیده هرچند از گاهی به شدت سوزنی به تخم خودش میزد ، البته به علت درد و سوزش شروع به داد و فریاد و فغان میکند و چون درد بر طرف میشود تخم هایش را در هوا آویزان کرده واز ته دل قهقهه میزند! وقتیکه ملا چند ساعتی بهمان کار ادامه داد بالاخره ریش سفید شهر فرا رسید و ضمن شماتت ملا از اینکه در روز روشن و در یک گذرگاه عمومی مرتبا به تخمش سوزن میزند و بعد از جیغ و داد و فریاد فراوان قهقهه را سر می دهد به ملا گفت مگر دیوانه شده ای مگر آدم عاقل هم به تخم خودش سوزن میزند؟ ملا بر آشفته به ریش سفید اعتراض کرد که اگر حکمت سوزن زدن بر تخم را نمی داند بی جهت ایراد نگیردریش سفید پرسید: ببینم ملا مگر این کار درد ندارد؟ملا گفت: درد دارد خیلی هم درد دارد و مجددا سوزن بزرگتری را به تخمش زد و فریاد و فغان سردادریش سفید گفت ملا مگر دیوانه شدی آخه آدم عاقل هم به تخم خودش سوزن میزند و بعد با تمام نیرو جیغ میکشد؟ملا جواب داد تو نمی فهمی این کار خیلی کیف داردریش سفید متعجبانه پرسید که اگر کیف دارد پس چرا از شدت درد جیغ و فغان و ناله و فریاد میزنی و ملا جواب دادکه: نگفتم که تو نمی فهمی .

من نگفتم که وقتی سوزن میزنم چه کیفی دارد، باید بدانی که وقتی سوزن نمی زنم چه کیفی دارد و آن رنج و درد را بخاطر کیف و حال وقت سوزن نزدن انجام میدهم! تو باید بدونی که وقتی آدم به تخمش سوزن نمی زنه چه کیفی داره! دوباره سوزن و جیغ و باز هم سوزن نزدن و کیف کردن.

حالا اگر شما هم گاهی وسوسه میشوید خالکوبی کنید بهتر است سوزنی بردارید و.... لا اقل زشتی این کار کمتر است.