M. Saadat Noury

Dear Shazde Asdola Mirza

Thanks and please accept this in return

آتش عشق سعدی

//www.youtube.com/watch?v=TlHvhfbk1L8

سعدی پریشان

من ندانستم از اول، که تو بی مهر و وفایی

عهد نابستن از آن به که ببندی و نپایی!

دوستان عیب کنندم، که چرا دل به تو دادم؟

باید اول به تو گفتن، که چنین خوب چرایی؟

ای که گفتی مرو اندر پی خوبان زمانه،

ما کجاییم در این بحر تفکر، تو کجایی!

آن نه خالست و زنخدان و سر زلف پریشان

که دل اهل نظر برد، که سریست خدایی.

پرده بردار که بیگانه خود این روی نبیند،

تو بزرگی و در آیینه کوچک ننمایی!

حلقه بر در نتوانم زدن از دست رقیبان،

این توانم که بیایم به محلت به گدایی.

عشق و درویشی و انگشت نمایی و ملامت

همه سهلست، تحمل نکنم بار جدایی!

روز صحرا و سماعست و لب جوی و تماشا،

در همه شهر دلی نیست که دیگر بربایی.

گفته بودم چو بیایی غم دل با تو بگویم،

چه بگویم؟ که غم از دل برود چون تو بیایی!

شمع را باید از این خانه بدر بردن و کشتن،

تا به همسایه نگوید که تو در خانه مایی.

سعدی آن نیست که هرگز ز کمندت بگریزد

که بدانست که، در بند تو خوشتر که رهایی!

Dear Homan

Thanks and please accept this in return:

 //www.youtube.com/watch?v=Y7GXvP5Vyho

دیوانه ی خردمند

اشتباه نفرمودید از رهی معیری ست:

چون زلف تو‌ام جانا در عین پریشانی
چون باد سحرگاهم در بی سر و سامانی
 من خاکم و من گردم من اشکم و من دردم
تو مهری و تو نوری تو عشقی و تو جانی
خواهم که ترا در بر، بنشانم و بنشینم
تا آتش جانم را بنشینی و بنشانی
ای شاهد افلاکی در مستی و در پاکی
من چشم ترا مانم تو اشک مرا مانی
در سینه‌ی سوزانم مستوری و مهجوری
در دیده‌ی بیدارم پیدایی و پنهانی
من زمزمه‌ی عودم تو زمزمه پردازی
من سلسله‌ی موجم تو سلسله جنبانی
از آتش سودایت دارم من و دارد دل
داغی که نمی‌بینی دردی که نمی‌دانی
دل با من و جان بی‌تو نسپاری و بسپارم
کام از تو و تاب از من نستانم و بستانی
ای چشم رهی سویت کو چشم رهی جویت؟
روی از من سر گردان شاید که نگردانی : رهی معیری

خسته جان و پریشان

دانم اکنون که طفلی به زاری

ماتم از هجر مادر گرفته

لیک من خسته جان و پریشان

 می سپارم ره آرزو را

 یار من شعر و دلدار من شعر

  می روم تا بدست آرم او را

 فروغ فرخزاد

پریشانی

چون زلف تو ام جانا در عین پریشانی

چون باد سحرگاهم در بی سر و سامانی

(اگر اشتباه نکنم از رهی معیری است)

Dear Red Wine

Please accept this in return

//www.youtube.com/watch?v=_O_nUPq3pjg

Dear Anonymouse

Thanks and please accept this in return

ماجرائی که دل سوخته می‌پوشاند

دیده یک یک همه چون آب فرو می‌خواند

چون تو در چشم من آئی چکند مردم چشم

که بدامن گهر اندر قدمت نفشاند

مه چه باشد که بروی تو برابر کنمش

یا ز رخسار تو گویم که بجائی ماند

حال من زلف تو تقریر کند موی بموی

ورنه مجموع کجا حال پریشان داند

Dear Red Wine

Thanks.

Dear Ms Farah Rusta

Thanks and please accept this in return

کفر سر زلف تو ایمان ماست

درد غم عشق تو درمان ماست

مجلس ما بی تو ندارد فروغ

زان که رخت شمع شبستان ماست

ای که جمالت ز بهشت آیتیست

آیت سودای تو در شان ماست

تا دل ما در غم چوگان توست

هر دو جهان عرصهٔ میدان ماست

زلف سیاه تو در آشفتگی

صورت این حال پریشان ماست

چون نرسد دست به لعل لبت

خاک درت چشمهٔ حیوان ماست

گفت خیال تو که خواجو هنوز

عاشق و سرگشته و حیران ماست

  با تعذیر

با تعذیر در تطویل و تشکر از استاد معظم در حسن انتخاب آن جناب

 بلبلی خون دلی‌ خورد و گلی‌ حاصل کرد

باد غيرت به صدش خار پريشان دل كرد

طوطي اي را به خيال شكري دل خوش بود

ناگهش سيل فنا نقش امل باطل كرد

قره العين من آن ميوه دل يادش باد

كه چه آسان بشد و كار مرا مشكل كرد

  (حافظ)

سینه مالامال درد است ای دریغا مرهمی

دل ز تنهایی به جان آمد خدا را همدمی

چشم آسایش که دارد از سپهر تیزرو

ساقیا جامی به من ده تا بیاسایم دمی

زیرکی را گفتم این احوال بین خندید و گفت

صعب روزی بوالعجب کاری پریشان عالمی

سوختم در چاه صبر از بهر آن شمع چگل

شاه ترکان فارغ است از حال ما کو رستمی

در طریق عشقبازی امن و آسایش بلاست

ریش باد آن دل که با درد تو خواهد مرهمی

اهل کام و ناز را در کوی رندی راه نیست

ره روی باید جهان سوزی نه خامی بی‌غمی

آدمی در عالم خاکی نمی‌آید به دست

عالمی دیگر بباید ساخت و از نو آدمی

خیز تا خاطر بدان ترک سمرقندی دهیم

کز نسیمش بوی جوی مولیان آید همی

گریه حافظ چه سنجد پیش استغنای عشق

کاندر این دریا نماید هفت دریا شبنمی

(حافظ)

من ندانستم از اول که تو بی مهر و وفایی

عهد نابستن از آن به که ببندی و نپایی

دوستان عیب کنندم که چرا دل به تو دادم

باید اول به تو گفتن که چنین خوب چرایی

ای که گفتی مرو اندر پی خوبان زمانه

ما کجاییم درین بحر تفکر ، تو کجایی

آن نه خالست و زنخدان و سر زلف پریشان

که دل اهل نظر برد که سریست خدایی

پرده بردار که بیگانه خود این روی نبیند

تو بزرگی و در آیینه کوچک ننمایی

حلقه بر در نتوانم زدن از دست رقیبان

این توانم که بیایم به محلت به گدایی

عشق و درویشی و انگشت نمایی و ملامت

همه سهلست، تحمل نکنم بار جدایی

روز صحرا و سماعست و لب جوی و تماشا

در همه شهر دلی نیست که دیگر بربایی

گفته بودم چو بیایی غم دل با تو بگویم

چه بگویم که غم از دل برود چون تو بیایی

شمع را باید ازین خانه به در بردن و کشتن

تا به همسایه نگوید که تو در خانه ی مایی

سعدی آن نیست که هرگز ز کمندت بگریزد

که بدانست که در بند تو خوشتر که رهایی

خلق گویند:برو،دل به هوای دگری ده

نکنم،خاصه در ایام اتابک دو هوایی

                                    ( سعدی )

همه را بیازمودم ز تو خوشترم نیامد
چو فروشدم به دریا چو تو گوهرم نیامد

سر خنب ها گشادم ز هزار خم چشیدم
چو شراب سرکش تو به لب و سرم نیامد

چه عجب که در دل من گل و یاسمن بخندد
که سمن بری لطیفی چو تو در برم نیامد

ز پیت مراد خود را دو سه روز ترک کردم
چه مراد ماند زان پس که میسرم نیامد

دو سه روز شاهیت را چو شدم غلام و چاکر
به جهان نماند شاهی که چو چاکرم نیامد

خردم گفت برپر ز مسافران گردون
چه شکسته پا نشستی که مسافرم نیامد

چو پرید سوی بامت ز تنم کبوتر دل
به فغان شدم چو بلبل که کبوترم نیامد

چو پی کبوتر دل به هوا شدم چو بازان

چه همای ماند و عنقا که برابرم نیامد

برو ای تن پریشان تو و آن دل پشیمان

که ز هر دو تا نرستم دل دیگرم نیامد

(مولوی)

FR

شراب قرمز جان چرا ناشکری میکنی‌؟! پریشان احوال یعنی‌ چی‌؟!

Everything is sacred

...

اُستاد ..مگر آنکه شما یادی از ما پَریشان اَحوالانْ کُنیدْ ! ما که سوختیم و و فریادِمان به جایی‌ نرسید،بی‌ تعارف گوییمْ که حالِ شعر گویی هم دیگر نَداریم !

حالْ تنها قطعه‌‌ یی اَفشاری به دِلمان نشیند و اَندک تنهایی ..بلکه گرْ دل خرابْ حالْ است..روانِمان آرامش گیرد.

عِزّت زیادْ.

//www.youtube.com/watch?v=zX6ANjw7h4M

ببخشید

با تعذیر در تعجیل

Dear divaneh

Thanks and please accept this in return

هر که را باغچه‌ای هست به بستان نرود

هر که مجموع نشستست پریشان نرود

آن که در دامنش آویخته باشد خاری

هرگزش گوشه خاطر به گلستان نرود

سفر قبله درازست و مجاور با دوست

روی در قبله معنی به بیابان نرود

گر بیارند کلید همه درهای بهشت

جان عاشق به تماشاگه رضوان نرود

 سعدی

Dear Rad Lanjani

Thanks and please accept this in return

ز دلبری نتوان لاف زد به آسانی

هزار نکته در این کار هست تا دانی

بجز شکردهنی مایه‌هاست خوبی را

به خاتمی نتوان زد دم سلیمانی

هزار سلطنت دلبری بدان نرسد

که در دلی به هنر خویش را بگنجانی

چه گردها که برانگیختی ز هستی من

مباد خسته سمندت که تیز می‌رانی

به همنشینی رندان سری فرود آور

که گنجهاست در این بی‌سری و سامانی

بیار بادهٔ رنگین که یک حکایت راست

بگویم و نکنم رخنه در مسلمانی

به خاک پای صبوحی‌کنان که تا من مست

ستاده بر در میخانه‌ام به دربانی

به هیچ زاهد ظاهرپرست نگذشتم

که زیر خرقه نه زنار داشت پنهانی

به نام طرهٔ دلبند خویش خیری کن

که تا خداش نگه دارد از پریشانی

مگیر چشم عنایت ز حال حافظ باز

وگرنه حال بگویم به آصف ثانی

حافظ

Dear Ladan Farhangi

Thanks and please accept this in return

تو را ز حال پریشان ما چه غم دارد

اگر چراغ بمیرد صبا چه غم دارد

تو را که هر چه مرادست می‌رود از پیش

ز بی مرادی امثال ما چه غم دارد

Dear Souri Baano

Thanks and please accept this in return

چرا کوشد مسلمان در مسلمان را فریبیدن

بسی صنعت نمی‌باید پریشان را فریبیدن

نمی‌آید دریغ او را چو دریا گوهرافشانی

ولیکن تو روا داری بدین آن را فریبیدن

مولوی

مجموعه ای بسیار زیبا

دکتر سعادت نوری عزیز، با سپاس از این مجموعه اشعار دلنشین و انتخاب استادانه شما

عمر رفت و از تو ما را صد پریشانی هنوز

وه چه عمرست این که حال ما نمی دانی هنوز

یک نظر دیدیم دیدارت وزان عمری گذشت

دیدها بر هم نمی آید ز حیرانی هنوز

هلالی جغتائی 

زلف تو و حال پریشان من

جان منی جان منی جان من

آن منی آن منی آن من

شاه منی لایق سودای من

قند منی لایق دندان من

نور منی باش در این چشم من

چشم من و چشمه حیوان من

گل چو تو را دید به سوسن بگفت

سرو من آمد به گلستان من

از دو پراکنده تو چونی بگو

زلف تو و حال پریشان من

ای رسن زلف تو پابند من

چاه زنخدان تو زندان من

دست فشان مست کجا می‌روی

پیش من آ ای گل خندان من

مولوی

شرح پریشانی وحشی بافقی

شرح پریشانی وحشی بافقی ترکیب بندی منحصر به فرد در زبان فارسی است. ارزش ادبی آن به خاطر آرایه های ادبی بسیاری است که در آن به کار رفته است

//fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B4%D8%B1%D8%AD_%D9%BE%D8%B1%DB%8C%D8%B4%D8%A7%D9%86%DB%8C

Beautiful Selections

Thank you for sharing.

Excellent!

;Dear Dr Saadat Noury

.That was an excellent choice for today's situation

:Thank you and I agree with you. Here I add this one from Nima

می تراود مهتاب
می درخشد شب تاب
نیست یکدم شکند خواب به چشم کس ولیک
غم این خفته چند
خواب در چشم ترم می شکند.

نگران با من استاده سحر.
صبح میخواهد از من
کز مبارک دم او آورم این قوم به جان باخته را بلکه خبر.
در جگر لیکن خاری
از ره این سفرم می شکند.

نازک آرای تن ساق گلی
که به جان اش کشتم
و به جان دادم اش آب.
ای دریغا! به برم می شکند.

دست ها می سایم
تا دری بگشایم.
بر عبث می پایم
که به در کس آید.
در و دیوار به هم ریخته شان
بر سرم می شکند.

می تراود مهتاب
می درخشد شب تاب
مانده پای آبله از راه دراز
بر دم دهکده مردی تنها
کوله بارش بر دوش
دست او بر در، می گوید با خود:
غم این خفته چند
خواب در چشم ترم می شکند.