M. Saadat Noury
به زبان فارسی
PICTORY
LATEST MUSIC
SEARCH
First Iranian Commander-in-chief & his Battle on Feb 19, 636
18-Feb-2011
INTRODUCTION
An army is a country's military, and a commander-in-chief (CIC) is a person in charge of all the armed forces of a country or of all forces fighting in a particular area or operation. In this article, the life and the battles of the first Iranian CIC, Rostam-e-Farrokh Zaad (RFZ), are presented and discussed.
HIS OTHER NAMES
The name of RFZ is also documented as Rostam Farrokhzad, Rustam Farrokh-Zad, Spahbod Rustam Farrukh-Hormazd, General Arteshbod Rostam-e Farokhzad, and many others.
HIS LIFE
The birth-date and the birthplace of RFZ, the first Iranian famous army commander, are unknown. It is, however, speculated that he should have been born about the same time when Khosrow Parviz (KHP) was succeeded to the Sassanid throne in 590 AD. It is also reported that RFZ possibly belonged to a noble family from Fars (Some researchers refer to RFZ as Azarbaaijani, which is most unlikely). His father, Farrukh-Hormuzd, served the Sassaanian rulers in high office. Khurrazad, his brother, was also an eminent Sassanian commander during the Arab invasion of Iran. Khurrazad has been most famous for being present at the Battle of Jalula where he led a major Persian force against the Arabs, resulting in a major disaster with perhaps a hundred thousands Persian casualties. On the basis of Ferdowsi's epic book of Shahnameh, RFZ was knowledgeable in astronomy, astrology and he was a master of military skills. Ferdowsi describes him as one of the finest warriors (in Persian: Delavaraan or Razmandehggan) of Iran. At 40 when Hormoz or Hormizd VI was in power (631- 632 AD), RFZ was one of the four Marshals of the Monarchy, and he promoted as a CIC when Yazdegerd or Yazdgird III took power in 632 AD.
After the death of KHP in 628 AD until the reign of Yazdgird III at 632 AD, there were seven Sassanid royal personalities (SRP) who ruled over Iran. During that period, Iran was unfortunately facing some political and economical problems. One of the reasons for those problems was the prolonged war between Iran and Rome, which almost broke the backbone of Iranian economy. At the same time the neighboring Muslim Arabs under Umar-ibn-al-Khattab (634 - 644 AD) were planning to attack and to conquer Iran. It should be noted that during those days most Iranians and people of Central Asia resisted firmly the Arab invaders and they also, by their teeth and nails, fought the invaders from the beginning up to the end.
HIS BATTLES
In 635 AD, Umar appointed Abu Obayd Ibn Al Mossana to be in charge of the War with Iran. An intense battle between the Arabs and Iranian armies occurred, and Euphrates River was the battle scene. The Iranian Army Commander was no one else but RFZ, the CIC of Iran. Iranians won this battle and Arabs ran away. RFZ knew that he had to chase Arabs all the way back and defeat them in their own land. Yet he was called upon to get back to Madaa-en or Ctesiphone, the Sassanid Capital near present-day Baghdad.
This gave Arabs an opportunity to rest, regroup and a year later they started their invasion once more. In 636 AD, RFZ faced the most important battle of his life. RFZ and his Selected Immortal Guards or SIG (in Persian: Gaard-e-Jaavidan) together with the Iranian Infantry and Cavalry on one side and the Arabs under Sa'ad-Ibn-Abi-Vaghas (SIAV) on the other side got ready for the battle in Ghadesiyeh (also spelled as Qadisyyeh, Qadisiyyah, etc.) near Hira. The battle started on Monday February 19, 636 AD and lasted for four days. Iranian Army was a traditional organized military force, yet Arabs were fighting hit and run commando warfare. Umar ordered SIAV not to take any Iranian soldier as the prisoner of war, POW, but kill any POW instead!
HIS END
Ultimately, Arabs under SIAV defeated the Sassanid army in the battle of Ghadesiyeh. When SIAV sent a letter to RFZ and invited him to surrender his artilleries and forces, and bring Islam, so he could be saved, RFZ laughed at messenger. He then extended his right arm toward the Iranian land that he was standing upon, and loudly declared
THIS SOIL IS MY BLOOD AND VEINS;
I CANNOT GIVE IT AWAY. I NEED IT TO LIVE!
When night came, Arabs rushed into his strong hold. It is documented that RFZ bravely fought until the last drop of his blood and at the end even after he lost his sword, he fought Arabs with bare hand and no shield. RFZ and his SIG killed as many Arabs as they could. Then a group of Arabs rushed over and attacked him in all directions. Eventually RFZ was sadly killed by the hands of Helaal-e-Arab, an army commander under SIAV in 636 AD.
EPILOGUE
Ferdowsi has documented that during a night at Ghadesiyeh, RFZ, the astrologer, read the stars and he foresaw and anticipated his defeat, the fall of Sassanid Empire, and the disasters, which Iran would face. RFZ then wrote a letter to his brother Khurrazad and notified him what was going to happen. Here is a part of the Ferdowsi’s poem based on that letter:
تبه گردد اين رنجهای دراز/ نشيبی دراز است پيش فراز
نه تخت و نه ديهيم بينی نه شهر/ ز اختر همه تازيان راست بهر
چو روز اندر آيد به روز دراز/ شود ناسزا شاه گردنفراز
بپوشد از ايشان گروهی سياه / ز ديبا نهند از بر سر کلاه
نه تخت و نه تاج و نه زرينه کفش/ نه گوهر نه افسر نه بر سر درفش
برنجد يکی ديگری برخورد/ به داد و به بخشش همی ننگرد
ز پيمان بگردند وز راستی/ گرامی شود کژی و کاستی
پياده شود مردم جنگجوی/ سوار آن که لاف آرد گفت و گوی
کشاورز جنگی شود بی هنر/ نژاد و هنر کمتر آيد به بر
ربايد همی اين از آن آن از اين/ ز نفرين ندانند باز آفرين
نهان بدتر از آشکارا شود/ دل حاکمان سنگ خارا شود
بد انديش گردد پدر بر پسر/ پسر بر پدر همچنين چاره گر
به گيتی کسی را نماند وفا/ روان و زبانها شود پر جفا
ز ايران وز ترک وز تازيان/ نژادی پديد آيد اندر ميان
نه دهقان نه ترک و نه تازی بود/ سخنها به کردار بازی بود
همه گنجها زير دامن نهند/ بکوشند و کوشش به دشمن دهند
نه جشن و نه رامش نه گوهر نه نام/ به کوشش ز هر گونه سازند دام
زيان کسان از پی سود خويش/ بجويند و دين اندر آرند پيش
بريزند خون از پی خواسته/ شود روزگار بد آراسته
چو بسيار ازين داستان بگذرد/ کسی سوی آزادگان ننگرد
همه دل پر از خون شود روی زرد/ دهان خشک و لبها پر از باد سرد
چنين بيوفا گشت گردان سپهر/ دژم گشت وز ما ببريد مهر
همان زشت شد خوب و شد خوب زشت/ بشد راه دوزخ پديد از بهشت
حکیم ابوالقاسم فردوسی
The full Persian text of the poem may be viewed online here.
Manouchehr Saadat Noury, PhD
REFERENCES
Bozorgbazgasht Website (2005): Online Notes on the Historical Letters
Coyajee, J.C. (2005): Online Article on Spahbod Rustam Farrukh-Hormazd and the Faith Making Battle of Qadisyyeh
Derafsh Kaviyani Website (2010): Online Notes on the Commemoration of Battle of Qadissiya
Ganjoor Website (2011): Online Ferdowsi’s Poem
Nicolle, D. (1996): Sassanian Armies: the Iranian Empire Early 3rd to Mid-7th Centuries AD, ed., Stockport: Montvert, ISBN 978-1874101086
Saadat Nouri, H. (1933): The Short History of Iran, In Persian: Tarikh-e Mokhtassar-e Iran, a Translation of a Book Authored by Sir Percy Sykes, Erfan Publications, Isfahan, Iran
Saadat Noury, M. (2009): Online Article on Rostam-e-Farrokh Zaad: Famous Iranian Commander-in-Chief
Saadat Noury, M. (2010): Various Articles on Persian History & First Iranians
Wikipedia Encyclopedia (2011): Online Notes on Rostam Farrokhzad, Khurrazad, Battle of al-Qadisiyyah, and Battle of Jalula
Zarinkoob, A. (1999): History of Iran, in Persian: Ruzgaran: Tarikh-e Iran, ed., Sukhan Publications, Tehran, Iran
Read more on FIRST IRANIANS
| Recently by M. Saadat Noury | Comments | Date |
|---|---|---|
برای نسرین ستوده : در زنجیری از سروده‌ها | 11 | Dec 01, 2012 |
ای دوست : در زنجیر اشاره | 1 | Dec 01, 2012 |
آفریدگار | 7 | Nov 04, 2012 |
RECENT COMMENTS
IRANIANS OF THE DAY
| Person | About | Day |
|---|---|---|
| نسرین ستوده: زندانی روز | Dec 04 | |
| Saeed Malekpour: Prisoner of the day | Lawyer says death sentence suspended | Dec 03 |
| Majid Tavakoli: Prisoner of the day | Iterview with mother | Dec 02 |
| احسان نراقی: جامعه شناس و نویسنده ۱۳۰۵-۱۳۹۱ | Dec 02 | |
| Nasrin Sotoudeh: Prisoner of the day | 46 days on hunger strike | Dec 01 |
| Nasrin Sotoudeh: Graffiti | In Barcelona | Nov 30 |
| گوهر عشقی: مادر ستار بهشتی | Nov 30 | |
| Abdollah Momeni: Prisoner of the day | Activist denied leave and family visits for 1.5 years | Nov 30 |
| محمد کلالی: یکی از حمله کنندگان به سفارت ایران در برلین | Nov 29 | |
| Habibollah Golparipour: Prisoner of the day | Kurdish Activist on Death Row | Nov 28 |
THANKS
by M. Saadat Noury on Mon Feb 21, 2011 04:40 AM PSTThank you all who visited this thread, and special thanks to All-Iranians, Divaneh, and SamSam for their nice words, very interesting-informative comments, and support.
Dear AI
by M. Saadat Noury on Sun Feb 20, 2011 06:43 PM PSTبا سپاس از یاد آوری پند فردای تُرک کِشی ایلاقی، در پاسخ، سروده ی دیگری از او تقدیم می شود:
رادمردی و مردانگی چیست ؟ با هنر تر ز خلق گویم کیست ؟
آنکه با دوستان بداند ساخت و آنکه با دشمنان بداند زیست
تُرک کِشی ایلاقی یکی از شاعران روزگار سامانی است که منوچهری دامغانی نیز از او یاد کرده‌است.
فردا
All-IraniansSun Feb 20, 2011 04:15 PM PST
امروز اگر مراد تو برناید / فردا رسی به دولت آبا بر / چندین هزار امید بنی‌آدم / طوقی شده به گردن فردا بر/
Thanks for the beautiful poem
by divaneh on Sun Feb 20, 2011 02:48 PM PSTThanks Dr Saadat Noury for the very beautiful and hopeful poem. Our tomorrow will come.
برای دیوانه ی خردمند و سمسام علاقه مند
M. Saadat NourySat Feb 19, 2011 04:46 PM PST
فردا
فردا ، ز عمق و بن قلب آسمان
از نیلگونه سپهر فضای روز
خورشید، افروخته چون گوی آتشین
افراشته کمند
جار طلیعه می زند
تاریکی و سیاهی و محنت شود تباه
سربازها ، همه تسلیم مرد راه
عزمی قوی ، به مکان خیمه می زند
ساده مگیر تو فردا را
فرداست جلوه ی ایمان ها
باور بدار که یک فردا
خورشید در سفینه ی توفانی پگاه
جوشیده است و پرتو زرینه می زند
دکتر منوچهرسعادت نوري
//iranian.com/main/blog/m-saadat-noury-24
سمسام عزیز
divanehSat Feb 19, 2011 04:09 PM PST
از این داده های پر ارزش شما دوست دانشمند بسیار سپاسگذارم. همانگونه که گفتم من محتاج تحقیق بیشتری در این زمینه هستم.
فردا شاید روزی باشد که ننگ قادسیه را از یادمان ببرد و آرمانهای ایرانی را جایگزین قوانین هزار و چهارصد سال پیش عربستان کند. من بسیار خوشبینم.
ديوانه جان
SamSamIIIISat Feb 19, 2011 08:39 AM PST
"قدرت می تواند باعث فساد شود و ما این را در پایان بسیاری از سلسله های پادشاهی چه در ایران و چه در کشور های دیگر مشاهده کرده ایم..."
بی گمان با تو در اين زمينه همراه و همسازم . ولی زورمندی و پوسيدگی (فساد) ديوانی سالهای پايانی ساسانی نبايد اين گمان را بدست دهد که ايراني درمانش را در غلامی برای عرب ميجست. هنبازی و همدستی 1.5 ميليون ايرانی در پدافند از ايران تنها در 4 جنگ پل,قادسي,جلولا و نهاوند گواهی اين گفته است.
"خسرو پرویز در شاهنامه به صورت پادشاهی دغل کار، ترسو و قدر نشناس تصویر شده که به نامردی بهرام چوبینه را پس از دلاوری هایش و نجات ایران از حملۀ بیگانگان به قتل رساند..."
نخست اينکه, گذشته از داده هايه فردوسي نازنين, بهرام چوبين در بلخ يا خوارزم در دوري(تبعيد)درگذشت. دوم اينکه بهرام چوبين خود از جاه خواهان تاج شاهی خسرو بود و اين تنها کينه خسرو نبود. سوم اينکه خسرو پرويز در بحران بزرگ شد,فرار از پدرش هرمز, زندگی و بزرگ شدن در روم در کنار دوستش موريکوس قيصر رم و پيکار با هماوردان دشمنش در ايران. اين فرم زندگی از او ادمی بدگمان افريد. يک چيزي که در باره او شايسته گفتنست ارزشيست که او به جوانمردي و يکدلي ميداد(بدخواهان در کودکي و جوانييش ) و از دورويي بيزار که در برخورد او چه با ايرانيان و چه با روميان به اشکار ميتوان ديد. يک نمونه همانا دوستی او با امپراتوري روم بود تا زمانيکه دوستش موريکوس ناجوانمردانه بدست قيصر ديگر روم ,فوکاسوس, کشته شد و خسرو به دادخواهی او(آخه به تو چه:)) جنگهايه ايران و روم را راه انداخت و او را از تخت انداخت که هراکليوس به جايش نشست. ولی ناگفته نماند که همين خسرو پرويز در کمتر از بيست سال پس از شکست بهرام با دستياری سردارانی بزرگ چون شهربراز از بيت المقدس استانبول الکساندريا تا بني لخم و يمن را گرفت و صليب شکسته راستين مسيح را به تيسپون اورد. زورپرست و جاه طلب و زمان سنج بود ولی ترسو خواندن او کمی زياده رويست . ايرادات او به نگر من يکدندگی در جنگ با روم, زياده روی بيش از اندازه در لشگر کشی و خيره سري , نبود ديپلماسی انوشيرواني, و سست کردن همدلی ايرانيان با بحران سازی روزمره بود که خار مادر بودجه ايران رو سرويس کرد و روان و اعصاب توده را خسته و پريشان که خوراک عربا شد در زمان شاهي ناازموده و نوجوان چون يزگرد سوم.
در باره زبان هم رهگشود,: پارسی و فارسی در کنار هم .
اگرهم ميبينی قری بهت زدم اين گفتگوييست ميان دو کيان دوست و اميدوار که به دل نگيري وگرنه با عمر پرستان با زبانی ديگر سخن گويم و يا خاموشی که ارزششو ندارن.
Path of Kiaan Resurrection of True Iran Hoisting Drafshe Kaviaan //iranianidentity.blogspot.com //www.youtube.com/user/samsamsia
Dear Mr Nouri
by SamSamIIII on Sat Feb 19, 2011 08:36 AM PSTGreat piece of poetry. enjoyed it much. Cheers & God speed the good Doctor !!!
Path of Kiaan Resurrection of True Iran Hoisting Drafshe Kaviaan //iranianidentity.blogspot.com //www.youtube.com/user/samsamsia
سمسام جان
divanehSat Feb 19, 2011 05:33 AM PST
با سپاس فراوان از شما و اطلاعاتی، معذرت می خواهم، آگاهی هایی که در این مورد به دست دادید. دوست عزیز انتقاد من از تمامی سلسلۀ ساسانی نیست اما بر این باورم که قدرت می تواند باعث فساد شود و ما این را در پایان بسیاری از سلسله های پادشاهی چه در ایران و چه در کشور های دیگر مشاهده کرده ایم. خسرو پرویز در شاهنامه به صورت پادشاهی دغل کار، ترسو و قدر نشناس تصویر شده که به نامردی بهرام چوبینه را پس از دلاوری هایش و نجات ایران از حملۀ بیگانگان به قتل رساند. البته که یک پادشاه به تنهایی کاری از پیش نمی برد و این یک مجموعه از سردمداران مملکت است که می تواند کشور را رو به افول ببرد. درست مانند آن چه امروز اتفاق می افتد. این انتقاد به انوشه روان و قباد و دیگرانی که نام نیکی از خویش به جای گذاشتند بسط نمی یابد. فساد آخوند ساسانی دولت را نیز سر انجام از درون فاسد کرد. اگر حکومت ایران در زمان خسرو پرویز و یزد گرد از همان فرهیختگی و عدالت و سیاستمداری شاپور و بهرام و انوشه روان برخوردار بود هرگز کشوری عظیم تسلیم مشتی بیابان گرد نمیشد. آری، این بیابان گردان نیز دارای ارتشهای منظم تری شده بودند اما ایران در مقایسه بسیار بزرگتر و مجهزتر بود.
در مورد کلمات فارسی هم من هیچگونه تعصب و جنگی با کلمات ندارم و بر این باورم که واژه هایی که از زبانهای دیگر به زبان فارسی وارد شده آن را پر بار تر نموده است. کوشش شما دوست عزیز اما به هرز نرفته و من خود با یادگیری از شما وادار به تلاش بیشتری برای یافتن واژه های مناسب ایرانی در نوشته هایم شده ام. این اما بدان معنی نیست که می خواهم زبان فارسی در کشوری با قومیتهای گوناگون خالص باشد و یا دوست دارم که بسیاری از معانی آن همراه با کلمات بیگانه زدوده شود.
دکتر سعادت نوری گرامی
divanehSat Feb 19, 2011 05:04 AM PST
از اطلاعات گرانبهایی که دادید بسیار متشکرم. همانگونه که گفتم بنده نیازمند تحقیق بیشتری در این زمینه هستم و داده های سودمند شما و سمسام عزیز در این راه بسیار مفید خواهند بود.
سام سام گرامی
M. Saadat NourySat Feb 19, 2011 03:51 AM PST
با سپاس از نوشته ی اندیشمندانه و آگاهانه ی شما ، سروده ی زیر از مجموعه زنجیرها تقدیم می شود
چرا
چرا ا نوا ر تا با ن ، آ رزو شد / چرا رگ ها ی عا شق ، تا ر مو شد
چرا یوسف ، زلیخا شد فسا نه / چرا بس عشق ، حر ف و گفتگو شد
چرا خسرو نه شد همرا ه شیرین / چرا مجنون به صحرا سو به سو شد
چرا فرها د ا ز شیرین جد ا ما ند/ کنا ر بیستو ن ، ا و کو به کو شد
چرا آ رش همه جا ن در کما ن کرد / که مرز کشور ی پا یا ن ا و شد
چرا آ ن رستم فر خ سو ا ر ا ن / نبر د ی نا برا بر ، روبرو شد
چرا آ ن را بعه د ر خون به غلتید / چرا فر یا د حلا ج د ر گلو شد
چرا ناهید خو با ن ر فته ا ز یا د / چرا اهر یمن ، ا ینگونه نکو شد
چرا ظلمت ، بشد چیر ه به ا فلا ک / چرا ا نو ا ر تابان ، آرزو شد
چرا مهر و وفا ، گشته فرا موش / چرا عهد و زما ن ، آ شفته خو شد
چرا ایران ، گسست از ارج و شوکت / ا سیر و برده ی دست عد و شد
نمی د ا نم ترا ، پا سخ چه گویم / همین د ا نم که د نیا ، زیر و رو شد:
دکتر منوچهر سعادت نوری
//iranian.com/main/blog/m-saadat-noury-14
دکتر نوري گرامي
SamSamIIIIFri Feb 18, 2011 09:56 PM PST
پيشزين, دکتر نوري گرامي. سپاسمند از نوشته بجا , هوشمند و سودمند شما.
ديوانه گرامی
نخست اينکه زنده ياد جاودان رستم فرخزاد از سپهبدان پهله نژاد(پارتي) ارتش بود که به شيوه کادر سواران دوران ساسانی بيشتر از ميان سکاها, سرمتها , الانها و پارتها و پارسا برگزيده ميشدند. دوم اينکه اري, بر او چه در بحرانی کردن زيستار سياسی و سست کردن پايه هايه ديوان ساساني ايراداتی وارد است . من بدون وارد شدن به چراها و بايدها و پاسخ دادن به کليشه هايه انتي کياني تاريخی اين را ميگويم که از فرداي قادسيه "فاتحان" عرب به دستياري نوچه هاي ايراني خود براي رفع گناه از ادمکشان عرب در تراژدي نابودي ايران و نژاد کشی عربی پروژۀ "ساساني کثيف مجوس مفسد ملحد ظالم و قاتل" راه انداختند که تا امروز سر هر سفره ای روضه ش رو ميخونن. همچنين ياداوري کنم که چه او در هوده بهرام چوبين سردار بزرگ کيان و اذر ميدخت ناروايی کرده و چه او جادو پرست بوده (که نبوده) و چه جاه خواست بوده و هر که بوده سرانجام جانش را بر سر سوگندش گذاشت و از ايران کياني در برابر عربان در ان برهه پدافند کرد و به اين ميگن مردي و راستي. اين درسته که او نبايد از رود فرات رد ميشد, يا اينکه نبايد يک هفته به دام گفتگو و سيابازی سعد مينشست تا لشگر ابن حشام از سوريه برسد و اينکه نبايد خود و سردار بهمن و ونداوان بدون گارد به جنگ تن به تن ميرفتند ولي اينها همه بايد و نبايديست از ما که در انجا نبوديم . او تا دم اخر هم جنگيد تا سرانجام ابن هلال پهلوان عرب به ياری 9 سوار عرب او را که از اسب افتاده و زخمی سر از تن جدا کرد . ايا جنگاورتر و خردمندتر از او هم در ايران بودند؟َ. اري ولي انروز او انجا بود و او بود که جنگيد, همانگونه که فيروزان در نهاوند که سرانجام مشتي ميهن فروش ابزار شکستشان شدند ولي پاداش تلاش اين سرداران ناميست که با خون خود نوشتند و بايد ابرو داري کرد. ولی من موندم ما خود که پر از گلايه ايم پس از افند عربان ايا در پاسداری زبان و الفبا و فرهنگمان از گزند عربان يک سدم اين رستم "ترسوي, خودخواه جادو پرست" و يا خسرو پرويز"زشت" کوشيده ايم. ديوانه جان يه زمانی "آخوند ساساني" بود و ديگه کشش دادی به سردار ساسانی و شاه ساسانی :). انگاری روت نميشه بگی "الکل ال ساسان و الکيان المفسد في العرض":)))
شاد باشی عمو
Path of Kiaan Resurrection of True Iran Hoisting Drafshe Kaviaan //iranianidentity.blogspot.com //www.youtube.com/user/samsamsia
دیوانه ی خوش گفتار
M. Saadat NouryFri Feb 18, 2011 06:31 PM PST
با سپاس از نوشته ی خردمندانه ی شما، در مورد رستم فرخزاد نظریات گوناگونی ابراز شده است . نباید فراموش کرد که اگرچه او با رشادت و دلاوری تمام در صحنه ی نبرد مبارزه کرد و در راه میهن جان سپرد ، اما از یکسو برای آغاز نبرد در قادسیه غافلگیر شد و از سویی دیگر او و لشگرش در یک نبرد کاملا نا برابر شرکت جستند. در بسیاری از مدارک و منابع و از جمله در لغت نامه ی دهخدا این چنین آمده است : " در زمان یزدگرد سوم ، رستم نایب السلطنه ٔ حقیقی ایران محسوب می گشت . وی کاملاً از خطر عظیمی که درنتیجه ٔ حمله ٔ عرب بکشور ایران روی داده بود اطلاع داشت ، پس فرماندهی کل نیروی لشکری را به عهده گرفت و در دفع دشمن جدید کوشش دلیرانه کرد. با سپاهی بزرگ درپیرامون پایتخت حاضر شد، اما خلیفه عمر پیشدستی کرد. در سال ۶۳۶ میلادی ، سپاه ایران در قادسیه ، نزدیک حیره ، با سعد بن وقاص سردار عرب روبرو شد، جنگ سه روز طول کشید و به شکست ایرانیان خاتمه یافت . رستم که شخصاً حرکات افواج را اداره میکرد و درفش کاویان را در برابرخود نصب کرده بود کشته شد ".
در عین حال باید گفت که ماجرای رستم فرخزاد و نبرد قادسیه نیازمند بررسی و پژوهش های بیشتری است .
Daer Dr Saadat Noury
by divaneh on Fri Feb 18, 2011 03:00 PM PSTThank you for this well written article. Comparing this article to other accounts about Rostam Farokhzad, I cannot help thinking that it has been very kind to the RFZ. Other accounts picture a pompous, superstitious and unskilful general who lost a very important war to the Arab armies despite leading a larger army. I also have heard a very different account of his death in which there is no sign of bravery (A reading from Tabari history if I remember right). I now need to go on a fact finding mission.
Bearing in mind the corruption at the end of the Sassanid era, I would not be surprised if he and his brother had collaborated in the terror of the real general of Iran, Bahram Choubine (BC). Ferdowsi very clearly shows his admiration of the BC whilst providing an ugly picture of Khosrow Parveez.
Dear AI
by M. Saadat Noury on Fri Feb 18, 2011 10:10 AM PSTThank you for your kind comment and for the link; please accept this in return:
//www.korosheariamehr.blogfa.com/page/rostam.aspx
Feb 19 should be commemorated by all Iranians
by All-Iranians on Fri Feb 18, 2011 08:20 AM PSTThanks for your excellent article and for your reference to Derafsh Kaviyani Website and the Online Notes on the Commemoration of Battle of Qadissiya:
"Feb 19 is the commemoration day of the start of the battle of Qaddissiya. The day Feb 19 should be commemorated by all Iranians nationally and internationally. This is our real national Ashura not the one the Mullahs forced us to commemorate".