SANCTIONS
The case for peoples' diplomacy
by Ahmed E. Souaiaia
A recent federal case against an American charitable organization, (United States of America v. Mehrdad Yasrebi and
Child Foundation, 05-CR-413 KI (Oregon)), reveals the unfortunate state of Muslim-Americans, the potential of peoples’ diplomacy, and the legal and practical problems with economic sanctions
>>>
THUMBS UP
Jafar Panahi's "This Is Not a Film"
Pahani is a fighter who can dish it out as well as take it. Last year, while under house arrest waiting for the outcome of his appeal, he made a home video mocking the ban order on his filmmaking. Technically, the work is not a film, hence the title,
This Is Not a Film. Trapped in his apartment, the director doesn’t have a wide choice of locations for his unfilm. There’s the kitchen, the dining room, the living room, and the balcony, with one intriguing dialog taking place in the building elevator
>>>
FOOD
Photo essay: Califire Iranian American fast food kabob
by Amirali Parstabar
>>>
HEROES
Sarajevo’s siege became my siege, her loss became my loss
I left Iran when I was five years old. Until then I’d lived an idyllic life in Tehran with my family on the Street of Good Fortune #22, (Khiabane Khoshbakhti ۲۲) where both sets of grandparents, uncles and aunts and a large entourage of friends, neighbours, shop-keepers, ice cream vendors, and the local fruit and vegetable sellers were daily fixtures in my childhood existence
>>>
IDEAS
فیلسوف دینی یا مبارز اجتماعی؟
ابن میَمون قرطبی یکی از آخرین فیلسوفان "دوره ی زرین" حاکمیت مسلمانان در اندلس و مغرب بود که به پیروی از ابن رشد، فارابی و ابن سینا گرایش به نزدیک کردن فلسفه ی ارسطو به دین داشت. فلسفه ی او به سن اکویناس کمک کرد تا به فقه کاتولیک نظمی اسکولاستیک بدهد و از سوی اسپینوزا و دیگر فیلسوفان دوره ی روشنگری چون نقطه ی آغازی برای صعود به قله ی خردگرایی به کار گرفته شد
>>>
TALENT
Introducing Parisa Vaaleh
by
Nazy Kaviani >>>
RACISM
نگاه تحقیرآمیز و مظنون به ناخودیهای قومی و عقیدتی ریشهای عمیق در فرهنگ جامعه ما دارد
برخوردهای قومگرایانه و نژادگرایانه مختص جامعه ایران نیست و در همه جوامع کم و بیش به چشم میخورند. مشخصه این برخوردها نگاه تحقیرآمیز به اقوام و نژادهای دیگر و تعمیم یک خصوصیت (منفی) به مجموعه یک قوم یا نژاد (دیگر) است. در فرهنگ و زبان ایرانیان نمونههای این برخوردها کم نیست، و ضربالمثلها و جوکهایی که در بین فارسیزبانان ایرانی در باره ترکها، کردها، لُرها و عربها و مانند آنان ساخته و نقل میشود از مظاهر بارز این برخورد است.
>>>
IDEAS
Always addressing only men and ignoring women is certainly part of our culture
According to Balatarin website, “Abdolkarim Soroush, who had abandoned intellectual debates and entered the political arena, had been supporting Karroubi’s candidacy out of, in his own words, “reluctance and coercion”. As mentioned previously, Dowlat-Abadi supported Mir-Hossein Moussavi and, in his May 12, 2009 speech, spoke against the Cultural Revolution. In the same speech, he mentioned Abdolkarim Soroush as the instigator of the Cultural Revolution and the only instigator
>>>
TARIYAK
داش داش داشم من / نشئه خشخاشم من
زمانی که در منطقه "انسینو" ی لوس آنجلس زندگی می کردم, به ورزشگاه "هالیدی اسپا" می رفتم، گاهی سری هم به "حمام بخار" می زدم, چهره ها محو در بخار بود ولی صحبت بفارسی را می شنیدم. که بدون اشاره به "رفیق بد"، اشاراتی به " ذغال خوب" داشتند. دوستانی که بتازگی از ایران بازدید کرده بودند و داستانهایی شنیدنی برای همپالکی هایشان تعریف می کردند و صحبتهایشان همچون همان ذغال مطروحه "گل" می انداخت
>>>
13 BEDAR
Photo essay: Mason Park, Irvine, California
by
Bita >>>
WAR HORSE
مثل خوردن فنجان بزرگی قهوه تلخ است در صبحی زمستانی با آسمانی سربی
به قول اینشتین، برای دانش بشری و حماقت انسانی حد و مرزی وجود دارد و جنگ ترکیبی است از هردو خصیصه ناب انسانی یعنی حماقت و دانش. با وجود آنکه اسپیلبرگ در مصاحبه ای گفته است که فیلم "اسب جنگ" اساساً در باره جنگ نیست و بیشتر در خصوص سرنوشت اسبی است که نا خواسته درگیر جنگ شده، با اینحال حاصل کار نتیجه ای جز ارائه سندی در باره حماقت بشر نیست
>>>
DUBAI
Photo essay: Fashion at the richest racing event in the world
by
Parviz Forghani >>>
EXPOSED
Iran's strategy at the UN Human Rights Council
A review of Iran's human rights diplomacy over the past two years indicates that its strategy was based on four main tactics. First, consistently speak of cooperating with the United Nations, but simultaneously prevent UN reporters from achieving their missions in Iran and refuse to answer their questions properly. Second, characterize every effort to discuss the subject of human rights in Iran
>>>
REALITY
You've all had your chances... Now it's my turn. SOS is a good moniker for the new Shah's of Sunset. But maybe we should modify it to SOSAS Because clearly, desperately, someone certainly needs to Save our Ship, and Souls to boot. In spite of everything that is wrong about it, the Shah's of Sunset is likely to stay. [Daram Cheshmesh Mizanam, beh Amrikai-ha Nagin!] The more we scream about it, the more everyone watches, and the more the producers are inclined to keep it going
>>>
LIFE
Why can’t life be as beautiful as what I experienced last night?
Last night I had a fabulous dream, though it couldn’t have had a more bizarre setting. While the location seemed suitable for a wedding, I knew it was the San Diego Museum of Art, a magnificent building in a floral garden. However, unlike other times, on this visit only one section of the museum was open for viewing as the rest prepared to receive hundreds of guests. The entire event seemed to be about my homeland Iran, its glorious history, and even NoRooz
>>>
IDEAS
Dowlat-Abadi’s statements are mostly progressive, but within IRI's limits
“Dowlat-Abadi: No. Protesting censorship has its own form according to the circumstance. I protest in one way, another will protest in another way. But, in fact, censorship is not a matter to be solved by using the sword. We want the problem to be solved. We want to make it understood that censorship is an unnecessary matter; because in every society, there are a series of taboos, and our writers in Iran respect these taboos. Therefore, censorship can no more play the important role it has given itself.” What taboos is Dowlat-Abadi talking about?
>>>
GOODBYE
Photo essay: Farewell to Argentina's wonderful capital
by
Jahanshah Javid >>>
KASRAVI
by Evan Siegel
کسروی نشان میداد که پایگاه اجتماعی ارتجاع در ایران همان توده های مردم زحمتکش اند که آن روزها رفقای چپ همه امیدشان را به آنان بسته بودند. و اتفاقا این این تحصیل کرده ها و فرنگ رفته ها بودند که از حقوق بشر و آزادی دفاع میکردند، و در مقابل هم این رنجبران و زحمتکشان شهری بودند که به آزادیخواهان هجوم میبردند و بر رویشان چاقو و چماق میکشیدند
>>>
CRIMINAL
رژیم ایران پرونده چنان سنگینی دارد که جامعه جهانی در متهم کردن عالیترین مقامات آن به جنایات ضد بشری مشکل چندانی نخواهد داشت
اگر برای نشان دادن درجه سبعیت، وحشیگری، بدویت فرهنگی و ایدئولوژیکی رژیم حاکم بر ایران تنها یک دلیل و شاخص لازم بود همین نحوه رفتار و برخورد آن به مسئله اعدام کفایت میکرد. رژیمهای زیادی در جهان به کشتن و بستن و سرکوب و زندان و شکنجه دست میزنند. ولی همه این کردارها یک توجیه «عقلی» دارد: حفظ یا اعمال قدرت. کشتن خونسردانه فرد اسیر و بیدفاع و بیخطر که به نام اعدام انجام میشود، اما، کمتر توجیهی در حفظ یا اعمال قدرت میتوان داشته باشد
>>>