در این روزگار پَست و پلید سالاری در ایران و رسوب دد منشی حاکمان به سطح جامعه؛ دلبستن به آینده ای روشن سخت است.

دقیقاً دو سال پیش دیروز، در طی تظاهرات مسالمت آمیز مردم ایران؛ ندا آقا سلطان، مانند بسیار ی دیگر، توسط گلولۀ یکی از مأمورین بسیجی نظام پر برکت به قتل رسید.

در آن بحبوحه که میرفت ندا هم بشود یک قربانی از یاد رفتۀ دیگر که قتل او توسط مأمورین ماستمالی و به سخره گرفته شود؛ یکنفر از مال و جان و همۀ تعلقات در ایران گذشت؛ پا پیش نهاد و با متانت، تعقل و بدون شاخ و برگ دادن های معمول، با رسانه های جهان آزاد مصاحبه کرد [1].

او در لحظه جان دادن ندا کنار او بود، آرش حجازی [2]؛ پزشک، روزنامه نگار، نویسنده، مترجم و ناشر کتاب است.

روزی که ایران از یوغ اسارت اسلامیست ها آزاد شود؛ آرش حجازی جای ویژه ای در تاریخ مبارزات ایرانیان خواهد داشت.

درود بر مادر و پدری که آرش را تربیت کرده اند؛ آفرین بر فرهنگ و کشوری که در عین بلا، از ایندست فرزندان در آن رشد میکنند.

با چنین ایرانیان؛ امید بستن به رهایی، خوشبختی، آبادی و سرافرازی ایران؛ امید واهی نمیباشد.

تبریک