مجموعه ی گٔل غنچه‌های پندارمشتمل بر تعدادی سروده وچند قطعه ی ادبی به شرح زیر است
1
گل غنچه ی پند ا ر
در لابلای غنچه گل_ پندار/ یا در درون_ جا ن و د ل_ ا شعا ر
یک جا بسا ستا یش سبحان ست/ یک جا شمیم پونه و ریحان ست
با عشق ، گفته ا یم سخن از یا ر/ وز یا د_آن د یا ر کهن ، بسیا ر
کا نجا گذارخاک نیا کا ن ست/ وانجا مزار کورش وا شکا ن ست
با د فتر حکا یت_ از ادوار/ از لوحه ها و نقش_ در و د یو ا ر
شهنامه ای زپیر_خراسان ست/ یادی ز مجد_دوره ی ساسان ست
هرپا ره بیت حا فظ خوش گفتار/ پیغام عاشق است به یک د لد ا ر
سعد ی که رهنمون_ شبستان ست/ وقتی به بوستا ن وگلستا ن ست
د ا رد سراغ_ دلبر_گلرخسا ر/ در آ سما ن_ خا طره ی د ید ار
یعنی سخن همیشه زجا نا ن ست/ یا کزهوا ی عشق به ا يران ست
ره برکلا م_ عشق ، شد ه هموار/ در لا بلا ی غنچه گل_ پند ا ر: منوچهر سعا دت نوری
2
چلیپا
آن مسیحا آمد از مریم و زنده سا خت جان
مریم ما از مسیحا آمد و جانبخش ماست
زد چپاول بر دل ما آن چلیپا گیسوان
جان ما باشد فدایش تا چلیپایش بپاست: منوچهر سعادت نوری
3
ششم اوت دوهزار و هفت
هفت سا لی گذ شت از دوهزار/ ششم اوت_ آن ، نرفت از یا د
بعد_ یک روزگا ر_ تیره و تا ر/ رخ نمود او و روشنا ئی داد
بوسه شد هد یه بهر آن د ید ا ر/ تا که چشما ن_ ما بر او ا فتا د
راه_ ما را گرفت تا بکنا ر/ بوسه ، بر روی هر د و گونه نها د
جان ودل تازه شد به نزدنگا ر/درفضا ئی زعشق و رقصی شا د
خا لصا نه ، کنون کنیم ا قرا ر/ عشق_ او داد ، کا ر_ما بر با د: منوچهر سعا دت نوری
4
رازطبیعت
بر روی دشت ودامنه ی کهسار/ یک آبشار_عشق به جریان ست
از آفت_ خزان به تن_ اشجار/ بس رود و جویبارچه گریان ست
ابراز عشق آب ، به هر گلزار/ راز_نهفته نیست که عریا ن ست
قلب طبیعت است زخون سرشار/ تا آب_سرخ_عشق به شریان ست: منوچهر سعادت نوری
5
ستاره
In the lonely world of my thoughts, I created a star/ Out of my tears, I made a flash of light as a spark/ Which I gave it to that star & marked it with a number/ A number that people can easily remember: Manouchehr Saadat Noury
Here is the Persian version of the above poem composed originally by Vida Farhoudi
درخلوت خیال سرشتم ستاره ای/ برچشمکش زاشک فشاندم شراره ای/ تا خلق، بی ملال به یادش بیاورند/ او را به گاه ِ خلق نهادم شماره ای : ویدا فرهودی
6
درباره ی عشق
نظا مى مخزن گوینده اسرار/ زعشق دارد سخن‌ها بس گهربار
که عشق آن پیشه ی صاحبدلان است/ وازعشق ایستاده این جهان است : منوچهر سعا دت نوری
7
عا قبت دنبا له روها
ای عزیز خان که شدی ساکن آن شهر فرنگ/ شده از بهر_ تو درسینه ، دل مردم تنگ
چند باشی تو بد نبال_ عزیز خا‌تون ها/ سرخا‌تون وبسی خان همه خورده‌است به سنگ: منوچهر سعا دت نوری
8
More to be posted
xxx
