چندی پیش سر مقاله‌ای دیدم با عنوان “پانزده اشتباه فاحش جمهوری اسلامی” [۱]، از دیدگاه محسن کدیور. با اشتیاق فراوان به مقاله رجوع کردم چون صد البته نفس برشماری اشتباهات خود در فرهنگ ما اگر نگوییم نایاب، حتما کمیاب است. در عین حال آشنا شدن با دیدگاه اقای کدیور به عنوان یکی از نمایندگان بخشی از اصلاحات نیز به کنجکاوی افزود. در هر صورت، بر سر قبول اشتباهات به توافق رسیدن، قطعا در را بروی یافتن راه حل (مشترک) نیز باز خواهد کرد و بر عکس.
پس تعجب کردم که در لیست پانزده ماده‌ای آقای کدیور، اثری از مهمترین اشتباه جمهوری اسلامی ندیدم. و آن تقسیم هم میهنان به دو دسته خودی و غیر خودی بود. اولین نماد این تقسیم بندی همان ایجاد گروه فشار که با شعار یا رو سری یا تو سری در همان اولین روز‌های بعد از انقلاب بمیدان آمد دیده شد. اسید پاشی به سر و صورت “بد حجاب” که به طریق نیمه رسمی صورت گرفت با از میان بردن قانون حمایت از خانواده شکل رسمی یافت. در زمینه حقوق شخصی، بخصوص در مورد نیمی از شهروندان جمهوری اسلامی هزارن گام به عقب رفت.
پس اجرای حجاب اجباری اولین و مهمترین اشتباه جمهوری اسلامی بوده و هست. درک این موضوع بسیار مهم است، چون اجرای قواننین پوشش اجباری به اصل نظام جمهوری اسلامی مرتبط گشته. براستی، آن‌ها که اصل حاکمیت دینی ولی از نوع مردم سالار آن باور دارند ، در مورد مسله حجاب اجباری چه نظری دارند؟ آیا در نظام مردم سالاری که اصلاح طلبان دینی به آن معتقدند، پوشش زن امریست خصوصی یا دولتی؟
