«در دوران برژنف در اتحاد شوروی واژه «افق»
کاربرد فراوان یافت. در تبلیغات رسمی شوروی از «افق» بسیار
گفته می‌شد: «افق‌های کمونیسم»، «افق‌های صلح»، «افق‌های
همزیستی» و مانند آن. به دلیل فساد دیوان‌سالاری ایدئولوژیک
(حزبی) و سیطره «طبقه جدید» (نومانکلاتورا) نظام در سراشیب
سقوط بود ولی رهبران دائم از «افق‌هایی» دم می‌زدند که مردم
هیچ نشان ملموسی از آن در زندگی خود نمی‌دیدند.
