دفترچهٔ خاطرات شب را
باد سحری ورق ورق کرد
از شرم حضورعشق در آن
پیشانی ابر هم عرق کرد
شبنم چو که راز فاش دیدش
لغزید به زیر دامن برگ
شب سرخ شد و پرندهٔ صبح
خنده ز کنایه بر شفق کرد
باد سحری ورق ورق کرد
از شرم حضورعشق در آن
پیشانی ابر هم عرق کرد
شبنم چو که راز فاش دیدش
لغزید به زیر دامن برگ
شب سرخ شد و پرندهٔ صبح
خنده ز کنایه بر شفق کرد
Diary of Night,
torn by Dawn’s early wind, sheet after sheet.
Shamed by presence of love in it.
Likewise, cloud’s forehead sweat.
As dew saw Night’s secret brought to light,
trembled under leaves’ skirt.
Night turned red, and Dawn’s bird,
laughed at twilight, in jest.
Footnote: Thank you Persian Westender for this beautiful poem.
