نام محمد تقی گنابادی، معروف به شیخ بهلول با واقعه مسجد گوهرشاد در زمان مرحوم رضا شاه پهلوی و مخالفت حضرات با کشف حجاب بر سر زبانها افتاد.
زندگی پر فراز و نشیبی داشته، منجمله حول و حوش زمانیکه مصر خواهان جدایی خوزستان از ایران و نام گذاری ” خلیج عربی ” بر روی خلیج فارس بود و ابراهیم یزدی، ابوالفضل بازرگان و دیگر “ملی مذهبی ” های نازنین مشغول آموختن عملیات ” چریکی ” در مصر از افسران جمال عبدالناصر بودند، بهلول ریاست بخش فارسی رادیوی مصر را بر عهده داشته است.
بهلول پیش از انقلاب به ایران بازمیگردد و سرانجام در ۷ مرداد ماه ۱۳۸۴ در سن ۱۰۵ سالگی میمیرد. به تازگی کتابی از او بنام ” خمینی نامه ” به تقلید از شاهنامه به چاپ رسیده که قرائت این چند بیت از آن پر بدک نمیباشد:
پس از حمد حق و درود رسول
ثنای همه خاندان بتول
مرا هست مقصود در این کتاب
بیان کردن قصه‌ی انقلاب
که رخ داد در دولت پهلوی
به دست توانای مردی قوی
خمینی با عز و شان و وقار
امام خردمند پرهیزگار
زعیم شجاع و کریم سخن
که دین یافت از همتش فرخی
گر آن همت و قهرمانی نبود
در این روز از دین نشانی نبود
انتشار خمینی نامه و دست آورد “زعیم ” بر وحوش اسلامیست مبارک بادا!
تبریک
