دوستان!
دور از جنجال‌های اخیر در مورد شکایت دولت آمریکا از عملیات تروریستی رژیم فاشیستی ولیت فقیه بر علیه سفیر ملک صعودی در آمریکا، هزاران کارگر صنعت پتروشیمی ایران چندین هفته در طول یک اعتصاب گسترده که هر روز سیاسی تر میشود هستند. این شعر بسیار زیبا تقدیم به تمام هموطنان کارگر ایرانی، بخصوص کارگران صنعت پتروشیمی:
برای کارگران پتروشيمی
رهياب
ما از آن روزی که ره پويان اين ره بوده ايم
با تهيدستان هماوائيم و يار توده ايم
کوله بردار و بيا با ما به ايّوبی گری
ما به صبر اين کوههای صَعب را پيموده ايم
شيخ را گو همچنان بر و رد و طاماتت بمان
ما که مزدک وار، خود ، آئين خود پالوده ايم
کاوه ی آهنگريم و چرم کار افراشتيم
داد خواه و دادگر بوديم ما ؛ تا بوده ايم
ما که خود عيسی مسيحيم و رها از داشت ها
قرن ها پيش اينچنين درشعر خود فرموده ايم :
«سعديا ! سرمايه داران از خلل ترسند و ما
گر برآيد بانگ دزد از کاروان ، آسوده ايم »!(1)
گر چه ما ارّابه ی دهريم و بار روزگار
جملگی بر دوش ما رفته ست وبس فرسوده ايم
عنصر کاريم و توليديم و خلقت ميکنيم
دست تغييريم و تقديريم و زين شالوده ايم
گر درفش خصم ما داغ و فريب و دار هست
ما درفشی از خودآگاهی فرا بنموده ايم
چکّه چکّه خون چکيد ازصفحه ی شطرنج ما
تا که راهی يافتيم وقلعه ای بگشوده ايم !
پی نوشت(1) : بيت از غزليات سعدی ست
ماهشهر – پتروشيمی بوعلی
مرداد 1387
