آخرین بار در نانت فرانسه بود
که در خیابان
خلاف همه ی چهره ها می رود و چهره اش
گریه است.
زنی که از دستهای مرتعشش
ترس ندارد
و خجالت نمی کشد
بلند بلند حرف بزند
زنی که آب بینی اش را پاک نمی کند
زیپ دامنش را بالا نمی کشد
موهای به هم ریخته اش را مرتب نمی کند.
/
در همه ی شهرهای دنیا زنی هست
آخرین بار در بن عروس تونس بود
زنی که خجالت نمی کشد
ریملش می ریزد و صورتش
مثل چشمهایش کثیف می شود.
زنی که ابا ندارد
ماتیکش را بغض کج و کوله کند
زنی که نگران نیست
گونه هایش بی رنگ می شوند.
/
در همه ی شهرهای دنیا زنی هست
آخرین بار در کینگستون کانادا بود
زنی که زخمهای گردنش را نمی پوشاند
کیفش را از کف خیابان جمع نمی کند
زنی که توجه نمی کند
در کفش پاشنه بلند لنگ می زند
و خیالش نیست ناخنهایش را
تا بیخ جویده است.
/
در همه ی شهرهای دنیا زنی هست
آخرین بار درمشهد ایران بود
زنی که خجالت نمی کشد
مانتویش پر از لک کثافت است
و پروا ندارد
که کرست نبسته است
زنی که موهای به هم ریخته اش را
زیر روسری فرو نمی کند
و از وزنش نمی ترسد
زنی که مهابا ندارد
حرفهایش را بشنوند.
/
در همه ی شهرهای دنیا زنی هست
زنی که نمی ترسد
زشت باشد
زنی که با هیچ کس کنار نمی آید
زنی از خودش
عاصی شده است
زنی که بهشت را زیر پایش نمی خواهد
لاق گیس هیچ کس نمی رود،
و نه مادر است، نه بالش زیر سر می خواهد،
نه سایه سوسک روی سرش
نه خواهری می کند
و نه می خواهد دختر بماند
/
زنی که سرویس نمی دهد، کولی نمی دهد،
از رو نمی رود، کوتاه نمی آید،
مثل زیباها عشوه نمی آید
خودش را لوس نمی کند
همراه نیست، خدمت نمی کند
دنبال راضی کردن نیست.
زنی که فقط زن است
و جفت و جور نمی شود.
/
در همه ی شهرهای دنیا زنی هست
که از خود زنی هایش ترس ندارد
و از سکندری خوردن هایش ترس ندارد
و از به جوب افتادن هایش ترس ندارد
و از تنه زدن هایش ترس ندارد
و از عق زدن هایش نمی ترسد
و از به دیوارمالیدن هایش ترس ندارد
و از ناسزا گفتنهایش ترس ندارد
و از پس زدن هایش ترس ندارد.
/
در همه ی شهرهای دنیا زنی هست
که تا مرز گریه
رویین تن شده است
زنی که منتظر نیست هیچ مردی بیاید
و بر خلاف همه ی چهره ها
از رفتنش ترس ندارد
وفقط می رود
و فقط می رود
و باز هم می رود
/
نیلوفر شیدمهر استراکوا
ونکوور کانادا
هشتم مارس 2012
