من ابتدا یک ایرانی هستم و سپس یک آذری، لر و گیلک.

واژه های فارسی مشترکی که بین آذری زبان های ایران و آذربایجان مورد استفاده قرار می گیرد

یکی از طرح های دولت دست نشانده پیشه وری همانی بود که اکنون برخی از آذری ها ادعا می کنند حق مسلم آذری زبان های ایران است: احیا، حمایت از زبان آذری و آموزش این زبان به عنوان زبان مادری آذری ها. گر چه نسل کنونی آذری زبان ها به ویژه کودکان بندرت به این زبان تکلم می کنند! آنها ترجیح می دهند که حتی در محیط خانه نیز به زبان فارسی صحبت کنند. به نظر من جدایی طلبان از جداسازی زبان فارسی و فرهنگ ایرانی انگیزه و اهداف دیگری دارند. اگر فردی به گفتار آذری زبان ها گوش کند می تواند واژه های فارسی زیر را بشنود که در گفتگوی آنها بکار می رود (این فهرست کامل نیست و واژه های عربی مانند محبت، بخشش و تشکر را در بر نمی گیرد):

  

گناه

 دوست یا یار

امید

آبرو

   تاج

زبان

  شعر

زمان

ناز

خانه

درد

پریشان

دنیا

آرزو

همیشه

همسایه

گل

بلبل

خراب

من

شراب

قد

ایراد

نفس

گمان

ترک کردن

پیمان

پیروز

  آذری زبان های ایران از سایر اقوام ایرانی نظیر لرها، کردها، و گیلک ها جدا نیستند وهمگی سنن ایرانی مانند نوروز را که در اتحاد اقوام و انسجام زبان فارسی و حفظ میراث ایرانی نقش دارد جشن می گیرند. من خود ابتدا یک ایرانی هستم و سپس یک آذری، لر و گیلک.