آلت پرستی، اسلام، مسیحیت، بهائیت، یهودیت و ….فرقی نمیکند، تا زمانیکه دین امری شخصی تلقی شود؛ بعنوان یکی از حقوق بشر، احترام به آن آئین و باورمندان آن نتنها شایسته، بل، بایسته و وظیفه هر انسان آزاده ای است.
در طول ۳۴ سال گذشته دین اسلام توسط نظام نکبت “مسلمین “اصلاح طلب” و غیرۀ ایرانی کُش و ایران ویران کُن به فرماندهی مسلمین حرفه ای مُعمم و کارگزاری غالباً مسخ شدگان شارلاتان علی شریعتی و اعضاء هاج و واج ملی-مذهبی بر مردم ایرانزمین تحمیل و منتج به هردمبیل و فاجعه کنونی در کشور شده.
اکنون که انکار شکست کشورداری اسلام در ایران غیر ممکن میباشد؛ جناح های مختلف زور بیخود میزنند تا نسخه ای تلطیف شده از دین مبین را بعنوان جایگزینی برای توحش ذاتی جاری عرضه کنند.
به این مصاحبه/مناظره بین اسلام شخصی و قابل احترام و اسلام مالیخولیایی مشمئز کننده توجه کنید:
تبریک
پ.ن. در یازدهین سالروز توحش وحوش در یازده سپتامبر؛ وحوش در لیبی فاجعه دیگری آفریدند.
