مسئولیت هرگونه برداشت معاصر از ماجرای ضحاک به عهده خواننده است چون نگارنده این وبلاگ حوصله به زندان افتادن ندارد!
در بارۀ ضحاک در مجمل‌التواریخ والقصص آمده است:
” پارسیان او را دهآک گفتندی از جهت آن که ده آفت و رسم زشت در جهان آورد. از عذاب و آویختن و فعل‌های پلید. و آک را معنی زشتی و آفت است و اژدهاک نیز گفتند. سبب آن علت بود که بر کتفش بود.”
حمدالله مستوفی در تاریخ گزیده هر ده عیب را بر می‌شمرد:
“دهآک یعنی زشت پیکری، کوتاهی، بی دادگری، بی شرمی، بسیار خوری، بد زبانی، دروغ گویی، شتاب کاری، بد دلی و بی خردی”
به نقل از جهان اسطوره شناسی/ اسطوره ایرانی / نوشته جلال ستاری / سال انتشار1385 / نشر مرکز
