Abdi Behravanfar is the lyricist, lead singer and guitar player for MUD Band which have just released a new album “Kokheo & Kalakhet“. The Iranian underground Rock & Blues group has collaborated with various musicians, including Mohsen Namjoo in the early days of his career. Abdi is mostly known by the band’s first album, “Shalamrood”. The new album, with its unique and catchy sound, was produced and mastered in Iran. Here’s his interview with Zirzamin.
زیرزمین: آلبوم جدید شما جدیداً به بازار ارائه شده است و زیرزمین مسولیت پخش آن دارد. آلبوم بسیار جالبی است. یک مقدار در موردش میشه توضیح بدهید.
عبدی بهروانفر: آلبوم ” کخئووکلخت” آلبوم دوم من وگروه ماد است که ضبطش از سال1387 شروع شد واخیراٌ مراحل میکس و مستر و چیدمان ترکها تمام شد. آلبوم 8 ترک داره بعضی از اونا قبلا با گروه اجرا شده که البته دراین آلبوم تنظیم وسازبندی جدیدی دارند. آلبوم در سبک فولک راک و تلفیقی از سازهای اصلی راک، بلوز و سازهای محلی خراسان است. یکی از بخشی های بزرگ استان خراسان اهل چناران -عاشق علی اکبر بهاری- در این آلبوم قشمه، سرنا و کمانچه زد. تلفیق سازهای بلوز، راک و سازی مثل قشمه – از استخوان بال عقاب ساخته میشه با قدمتی بیش از4000 سال- وهمچنین ممزوج شدن هارمونی جز و بلوز با نغمه ها ومقامهای خراسانی در جهت ساختن بستری برای بیان مفهوم کلی آلبوم است. ذهن چندگانه نسل امروز که به سرعت در دریای لجن و سیاهی روزگارش در حال بزرگ شدن ، تجربه کردن و مُردنه. روحی که مرده به دنیا میاد ولی بازم حرف میزنه. آلبوم با صدای دو بچه 6 ساله شروع میشه . بچه ها رو اولین بار درکنسرت گروه ماد سال 1381 دیدم . چند روز بعد از اجرا با یکی از دوستانم اومدن خونه و بعد از تمرین گروه از من خواستن شعری رو که تحت تاثیر آهنگ “رفتم سر کوچه” گفته بودند بخونن و اونروز که میشه 7 سال پیش، من صداشونو با یه میکروفون 500 تومانی ضبط کردم و بعد از اونروز تا حالا ندیدمشون.
زیرزمین: موضوع آلبوم چه چیزی است؟
عبدی بهروانفر: موضوع اصلی آلبوم طغیانه که نشانه هاش درنسل سرکش امروز ما به وضوح دیده میشه. طغیان آدمهائی که دراین آلبوم با صداهای گوش خراش گیتار، سُرنا و به کمک روح دیوانه موسیقی محلی خراسان به جنگ درون چندگانه خود میرن. درآهنگ” پسرعمو جون”همنوائی مقام “سردار عیوض” با “هی جو” جیمی هندریکس یا استفاده افکتیو سُرنا در”رقی” و یا هماهنگی رقص سَما با سیکل تکراری سه آکورد ماژور در ترک”این ؟!” و حس و لحن کمانچه در سوگ به همصدا بودن ایران کهن و نوع بیان دردل نسل ما اشاره میکنه .هنگام ضبط ، استاد بهاری ترکها را گوش میکرد و با آهنگی محلی اونها رو تطبیق میداد. بکارگیری شعروملودی دوکودک در “رقی”و تلفیق ترانه “هی جو” با شعر محلی خراسان در”پسرعمو جون” تا خواندن یک شعراز یک شاعر آمریکائی در “نهنگ خام” و در نهایت کنار هم قرار دادن آنها کولاژی از یک ذهن چند شخصیتی رو ایجاد میکنه که در آهنگ” پسرعموجون” به اوج روانپریشی میرسه. آدم رسما شیزوفرنی که پسرعموی من بود و به جنگ رفت. اسطوره هاش بروس لی و صادق هدایت و پینک بودند. دماغ دو مامور جندالله رو شکسته بود و جسدش رو هم درحالیکه با ضربه کلنگی جمجمه اش شکافته شده بود پیدا کردند. حالا در توهم این چندگانگی ذهن آشفته دراین آهنگ “سردارعیوض” از اسطوره های ایران به نبرد جوئی میره که اُلد ِلیدی –ایران- رو میخواد نابود کنه.
زیرزمین: چرا نام ” کخئووکلخت ” را انتخاب کردی؟ به راستی نام جالبی و هم زمان نام جدی است؟
عبدی بهروانفر:درسال 1382 گروه کنسرت موفقی داشت که کخئو و کلخت اسم یکی از آهنگها بود و در آلبوم ملودی اصلی
آهنگِ “رقی” شد. کُخ و کَلخ در گویش مشهدی یعنی جَک و جونور و رُمئو و ژولیت هم یکی از نمادهای عشق در ادبیات غرب است و حالا درصورت کلام با هم یکی شدند . خرمگس آلبوم “کخه و کلخت” زاییده فکر حسن ِ سوار بر خر آلبوم “شلمرود” که حالا خرمگس معرکه یک جامعه بهم ریخته است.
زیرزمین: پیش از پخش آلبوم کنسرتی داشتید. چطور گذشت و نظر مردم در مورد آن چه بود؟
عبدی بهروانفر:کنسرت اخیر یک اجرای کافه ای بود که البته استقبال بسیار خوبی شد . با سابقه نزدیک به یک دهه فعالیت گروه،این موزیک طرفداران خاص خودشو پیدا کرده. بیان صریح و بی پرده نه تنها آزارشون نمیده بلکه بیش از پیش استقبال میکنن و شنونده ها مشخصا آدمهایی با سلایق و نظرات متفاوتند که دیگه حوصله دل ای دل ای ندارند.
زیرزمین: موسیقی ایران در چه مسیری است؟
عبدی بهروانفر:اگر منظورتون موسیقی زیرزمینی است این موسیقی جای خودشو بین مردم پیدا کرده و به همین دلیل کیفیت هم داره بهتر می شه. ضمنا نگاه برخی از موزیسین ها هم داره عمیقتر میشه.
گروهها علیرغم فشار روزافزونی که هست، بهتر کار می کنند،اما گاهی شرایط آدمها رو خسته و ناامید می کند. رفتن آدمها به خارج دردی رو دوا نکرده و اینکه از اصل مفهوم راک که مواجهه و چالش با محیط است دور شده. موسیقی زیرزمینی شکل گرفته دراین سالها، تا زمانیکه درگیر پول و شهرت نشه امکان بقا و باروریش بیشتر است و یکی ازعواملی که باعث میشه که موزیسینها دربه در تلویزیونها ورادیوهای اینجائی و اونجائی وبرخی مجلات بی ارزش نشوند اینه که تولید کننده و خریدار اثر، راهی مستقل را برای ارتباط پیدا کنند. مثلا سایت شما (zirzamin.se).
زیرزمین: تا چه مقدار گروههای راک ایرانی در ایران فعال هستند؟ چندوقتی است كه کار جدیدی از ایران ارائه نمیشه.
عبدی بهروانفر:این روزا جسارت مردم توی کوچه و خیابان، چیزی به نام سانسورو ترس را بی معنی می کنه و به همین دلیل حس میشه موزیسین ها سکوت کردند اما در حال حاضر صدای اصلی راک در ایران صدای خود مردم ایرانه که تاثیرشو درگروههای زیرزمینی خواهیم دید.
زیرزمین: در مقایسه با نخستین آلبوم شما، “شلمرود”، چه تجربهٔ جدیدی در “کوخ و کلاخت” به دست آوردید؟
عبدی بهروانفر:آشنائی زیادی در زمان ضبط با موسیقی محلی خراسان پیدا کردم و این موضوع را مدیون جان هُدیان -موزیسین ارمنی آمریکائی- هستم که من رو به شناختن بیشتر موسیقی محلیه جایی که ازش اومدم و وارد کردن اون در موزیک خودم ترغیب کرد.
زیرزمین: آیا پیگیر کنسرت دیگری هستید؟
عبدی بهروانفر: پیگیر یک کنسرت دیگه برای اجرای آلبوم دوم در یک سالن بزرگ هستم و البته این بار با حضور استاد علی اکبر بهاری و ارکستر کامل . علیرغم مشکلات موجود در ایران من تلاش خودمو میکنم.
زیرزمین: با سپاس از وقتی که به ما دادید. ما مشتاق به شنیدن کارهای بیشتری از شما هستیم. موفق و پیروز باشید.
آلبوم جدید را از سی‌دی بیبی میتوانید خریداری کنید
برای اطلاع بیشتر به سایتهای زیر مراجع فرمایید.
