جمعيتي نزديک به يک ميليون نفر در اعتراض به انتخابات تظاهرات کردند. فهرست 40 شعاري که به وسيله مردم از ساعت چهار بعدازظهر تا پايان تظاهرات سرداده شد به تفکيک موضوع به ترتيب زير است:
9 شعار از ميان شعارهاي مردم به طور مستقيم در مورد تقلب و کودتاي انتخاباتي بود:
1- دروغگو! دروغگو! ما به تو راي نداديم!
2- راي ما رو دزديدن! دارن باهاش پز مي دن!
3- تقلب، يه درصد! دو درصد! نه پنجاهو سه درصد!
4- احمدي دروغگو! شصت و سه درصدت کو؟
5- گفته بوديم اگر تقلب بشه، ايران قيامت ميشه!
6- بازم تقلب شده! احمدي سيد شده!
7- الو! الو! صد و ده؟! راي ما رو دزديدن!
8- هالهي نورو ديده! راي مارو نديده!
9- دولت کودتا! استعفا! استعفا!
10- استعفا! استعفا!
اين 5 شعارهم به مساله مواضع آتي و چشمانداز تجمعها اشاره داشتند:
11- تا احمدي نژاده! هر روز همين بساطه!
12- فردا 5 عصر! ميدون ولي عصر!
13- آخر هفته! احمدي رفته!
14- وعده ما ولي عصر! فردا ساعت پنج عصر!
15- مي جنگم! ميميرم! رايمو پس مي گيرم!
و شش شعار هم به حمايت از کروبي و اتحاد ميان کروبي و موسوي اختصاص داشت:
16- کروبي! کروبي! کروبي!
17- کروبي باغيرت! حمايت! حمايت!
18- کروبي باغيرت! برس به داد ملت!
19- کروبي! موسوي! اتحاد! اتحاد!
20- کروبي زندهباد! موسوي پاينده باد!
21- موسوي! کروبي! راي منو پس بگير!
اين سه شعار هم در پاسخ به اظهار نظر روز يکشنبهي محمود احمدي در ميدان ولي عصر سر داده شد که معترضان را خس و خاشاک خواند:
22- خس و خاشاک تويي! دشمن ايران تويي!
23- ما خس و خاشاک نيستيم! ملت ايران هستيم!
24- احمدي به گوش باش! ما مردميم نه اوباش!
25- ما بتشکنيم! شيشهشکن نيستيم!
اين شعارها هم نصيب صدا و سيما شد:
26- ننگ ما! ننگ ما! صدا و سيماي ما!
27- با اين همه هياهو! رسانهي ملي کو!
28- ضرغامي! ضرغامي! اينم نمايش بده!
دو شعار هم جديد بودند که پيش از اين شنيده نشده بود:
29- مرگ بر تو! مرگ بر تو! مرگ بر تو!
30- موسوي، جون منه! رييس جمهور منه! (اين شعار يک نمونهي ديگر هم داشت: موسوي، جون مني! رييس جمهوري مني!)
و 16 شعار هم جزو شعارهايي بودند که پيش از اين هم در ايام تبليغات انتخاباتي به وسيله مردم فرياد ميشدند و در اجتماع روز گذشته نيز به کرات تکرار شد:
31- نصرمن الله و فتح القريب! ننگ بر اين دولت مردم فريب!
32- موسوي! موسوي! پرچم ايران منو پس بگير!
33- تورمو ننجون مهدي فهميد! اين کوتوله نفهميد!
34- راي ما يک کلام! نخست وزير امام!
35- اتل متل توتوله! ديکتاتور کوتوله!
36- مرگ بر ديکتاتور!
37- احمدي! حيا کن! مملکتو رها کن!
38- ايراني، ميميرد! سازش نميپذيرد!
39- زنداني سياسي آزاد بايد گردد!
40- توپ، تانک، بسيجي، ديگر اثر ندارد!
41- آزادي انديشه با ريش و پشم نميشه!
42- پول نفت، چي شده؟! خرج بسيجي شده!
43- همت! باکري! بسيجي واقعي!
44- نيروي انتظامي! حمايت! حمايت!
45- بسيجي! بسيجي! حمايت!
46- بسيجي باغيرت! حمايت!
از ميان 46 شعاري که مردم سردادند شعار «وعدهي ما وليعصر! فردا ساعت پنج عصر!» از يک منظر رسانهاي قابل مطالعه است. مردمي که با وجود تمامي شايعاتي که کوشيدند مانع از حضور آنها شوند و اختلال شديد پيام در رسانههاي محدود اينترنتي توانستند از رسانهي «شعار» کارکردهاي تازهاي بيرون بکشند و بدين وسيله به بسيج خود پرداخته و با سازماندهي خويش با شايعات جناح رقيب مبارزه کنند.