گفتگوی نشریه "جهان امروز" با ابراهیم علیزاده
PAYAM / PAYAM
01-Aug-2011 (3 comments)

سرنگونی رژیم جمهوری اسلامی بدون شك اتفاق بسیار مهمی است. اما سرنگونی
رژیم از راه های مختلفی ممكن است اتفاق بیافتد، از همان نوعی كه در جاهای
مختلف دنیا، بدون اینكه یك انقلاب دگرگون كننده اجتماعی هم به راه افتاده
باشد، براه افتاده اند. از طرف دیگر سرنگونی این رژیم به خودی خود ممكن است
موجب بهبود شرایط زندگی این مردم هم نشود ژو در نتیجه یك جنگ ویرانگر این رژیم سقوط كند،
معلوم نیست آینده این كشور به كجاها كشیده می شود.

>>>
recommended by Hooshang Tarreh-Gol

Share/Save/Bookmark

 
default

...

by Hooshang Tarreh-Gol on

RG: you're correct in the sense that IR is not a 'classic' capitlaist regime. It inherited a developing, third-world, mal-developed capitalist state from monarchy, hasn't done  much to improve, but only to further mal-develop. The big difference in terms of income between IR and Nazi Germnay is IR's reliance on Oil money and  being a Rentier State. However we define IR it seems to be at the end of its ropes. What shall replace it? is the query worth pondering, and preparing.

 


Roozbeh_Gilani

انقلاب كارگری از مسیر سرنگونی جمهوری اسلامی می گذرد

Roozbeh_Gilani


Good article. Thank you. It was curious though that rafigh characterised the regime as a "capitalist", yet correctly pointing out how the regime has failed in providing the basic infrastructure and socio/political environment needed for capitalist growth. In my less politically educated mind, the islamist regime resembles a very poorly organised fascist dictatorship (as opposed to highly organised nazi regime of germany).

"Personal business must yield to collective interest."


default

كل رژیم با بحران اقتصادی شدیدتر،‌ با انزوای بین المللی،‌ با

Hooshang Tarreh-Gol


مجازات ها و تحریم های اقتصادی روبه رو است. اینها حقایقی نیستند كه از
چشم مردم پوشیده بمانند. درست است كه رژیم از لحاظ نیرو، نفرات و سازمان و
زندان ها و غیره قدرت سركوبش را دارد، اما در توازن قوای واقعی كه بوجود
آمده است، ناچار است دست به عصا راه برود. موقعیت بحرانی خودش را سنجیده
است. می داند اگر هم جامعه ایران تفاوت هایی با آنچه كه در خاورمیانه و
شمال آفریقا می گذرد

داشته باشد، در عصر جهانی شدن همه چیز، تافته جدا بافته ای نیست. امواج این
طوفان دائما به کناره های ایران هم برخورد می
کند.
جمهوری اسلامی رژیم سوریه را می بیند كه با بكار گیری تانك و توپ در
خیابانها و كشتار ها، كاری از پیش نمی برد. حتی حاضر است امتیاز هم بدهد تا
جامعه را آرام كند، موفق نمی شود.
همه اینها در رابطه با مسئله سركوب این
واقعیت را خاطر نشان می كنند كه طبقه سرمایه دار ایران حق دارد اگر در
كارایی حربه سركوب رژیم هم در این دوره تردید كند.