نقش اولاف پالمه سنتر در اپوزيسيون سازی برای آينده ايران چيست؟!
roshangari / بهرام رحمانی
11-Feb-2012 (2 comments)

نگاهی به کارنامه چند نفر از چهره های شناخته شده شرکت کننده در سمينار مرکز اولاف پالمه، که همواره «عرق ريزان» از اين جلسه مخفی و نيمه مخفی دولتی و غيردولتی و از اين رسانه فارسی زبان به آن يکی و غيره می دوند به سادگی هر ناظر بی طرف را به اين نتيجه می رساند که آن ها، به هر قيمتی شده و لو به بهای جنگ و کشتار ميليون ها انسان و ويرانی زيرساخت های جامعه ايران هم شده در تلاشند سهمی و صندلی در حاکميت آينده ايران پيدا کنند.

>>>
recommended by Mash Ghasem

Balatarin
Share/Save/Bookmark

 
vildemose

 سئوال اين است

vildemose
Sun Feb 12, 2012 09:01 AM PST

 سئوال اين است که مرکزی که در مورد «اتحاد برای دمکراسی در ايران»، بحث و گفتگو کند چرا درها را به روی مردم ايرانی و به ويژه رسانه ها می بندد؟ بنيادی که در آزادترين کشور دنيا تشکيل شده، چرا و به چه دليل بحث در مورد يک کشور را در پشت درهای بسته برگزار می کند؟
می توان حدس زد که يکی از دليل اين مخفی کاري، کارنامه سياه برخی از شرکت کنندگان است. آن ها، در دوران فعاليت در درون حکومت اسلامي، دست شان به خون انسان های بی گناه زيادی آلوده است. برای مثال، محسن سازگارا از بنيان گذاران سپاه پاسداران حکومت اسلامی بود و در کشتار مردم کردستان، ترکمن صحرا، خوزستان و...، هم چنين در سرکوب ها، حمله به تجمعات و جلسات، تظاهرات زنان، اشغال روزنامه ها و دفاتر سازمان ها و احزاب و اعدام های سال نخست قدرت گيری حکومت اسلامي، کشتارهای دهه شصت به ويژه کشتار چندين هزار زندانی در بهار و تابستان 67 بود. يا نمايندگان سازمان هايی چون فدائيان اکثريت و حزب توده در سال های نخست انقلاب 57، با حکومت اسلامی همکاری نزديک پليسی - امنيتی داشتند. بنابراين، شايد حضور چنين افرادی در اين نشست يکی از دلايل بسته بودن آن بود که احتمال می دادند با اعتراض شديد ايرانيان آزادی خواه و نيروهای چپ روبرو شوند. اما مهم تر از همه بحث ها و تصميمات اين سمينار و هم چنين وجود کسانی بوده که برای شرکت کنندگان «آموزش دمکراسی» دادند و...
لازم به تاکيد است که مرکز اولاف پالمه و بخش عظيمی از دولت سوئد به لحاظ سياسي، طرفدار بقاى حکومت و قدرت گيرى جناح هاى طرفدار سازش با غرب و به لحاط اقتصادی حفظ منافع کمپانی هاى سوئد در ايران است. بنابراين، اين مرکز نه تنها نيروهای چپ و انقلابی که سرنگونی کليت حکومت اسلامی و برقراری يک جامعه آزاد و برابر و انسانی در کشورشان هستند دعوت نمی کند، بلکه اعضای ايرانی آن نيز کمابيش همين سياست را دنبال می کنند.
ليست اسامی 44 تن از شرکت کنندگان نشست بنياد اولاف پالمه در روزهای شنبه و يک شنبه 15 و 16 بهمن 1390 برابر با 4 و 5 فوريه در استکهلم، به شرح زير است:
1- رامين احمدي؛ 2- فريدون احمدي؛ 3- شهريار آهي؛ 4- هوشنگ اسدي؛ 5- جواد اکبرين؛ 6- نوشابه اميري؛ 7- ناصر بليده اي؛ 8- جما بورش؛ 9- ناهيد بهمني؛ 10- رامين پرهام؛ 11- مهشيد پگاهي؛ 12- ليلی پورزند؛ 13- محمد تهوري؛ 14- آرام حسامي؛ 15- ناهيد حسيني؛ 16- محسن خاتمي؛ 17- جواد خادم؛ 18- مهدی خرازي؛ 19- فرشاد دوستی پور؛ 20- نيما راشدان؛ 21- احمد رافت؛ 22- محسن سازگارا؛ 23- ماشاالله سليمي؛ 24- گلاله شرفکندي؛ 25- حسن شريعتمداري؛ 26- رضا طالبي؛ 27- شهران طبري؛ 28- مزدک عبدی پور؛ 29- اکبر عطري؛ 30- نادره عصاره؛ 31- خالد عزيزي؛ 32- ميرو علی يار؛ 33- شهلا فريد؛ 34- سعيد قاسمی نژاد؛ 35- ياسين قبيشی (اهوازی)؛ 36- مهرانگيز کار؛ 37- گيتی کاوه؛ 38- بهزاد کريمي؛ 39- مسعود مافان؛ 40- محسن مخملباف؛ 41- مريم معمار صادقي؛ 42- منوچهر مقصدنيا، 43- عبدالله مهتدي؛ 44- عليرضا نوری زاده.

ترکيب اين ليست نشان می دهد که شرکت کنندگان از طيف سلطنت طلب ها، ناسيوناليست های کرد، آذري، خوزستاني، بلوچي، جمهوری خواهان، اکثريتی ها، طرفداران جناح اصلاح طلب و سبز حکومت اسلامی بودند و برخی نيز قبيله ای و خانوادگی شرکت داشتند.
بنابراين، در اين سمينار، هيچ سازمان و حزب سياسی چپ و سوسياليست و يا فعال سياسی و اجتماعي، دانشگاهي، روزنامه نگار و غيره چپ و آزادی خواهی که خواهان سرنگونی کليت حکومت اسلامی است اما در عين حال با محاصره اقتصادی ايران و حمله نظامی به کشورشان مخالفند، شرکت نداشتند.


ای-میل (اختیاری)


....

A state of war only serves as an excuse for domestic tyranny.--Aleksandr Solzhenitsyn.


  •  
Bavafa

Also, good conversation on the same subject....

by Bavafa on Sat Feb 11, 2012 10:27 PM PST

//iranian.com/main/blog/reza-fani-yazdi-24

'Hambastegi' is the main key to victory 

Mehrdad


  •