این شعر را اول در قسمت نظرات بلاگ " دولت اسلام از دیدگاهی شاعرانه [1]" که دوست عزیز همه-ایرانیان نوشته بود اضافه نمودم و به ایشان تقدیم کردم. ایشان سفارش نمودند که آن را در بلاگی جداگانه بگذارم و به امر ایشان دوباره در اینجا آورده می شود.

* * * * * *

شد غارت ویرانۀ ایران همه انجام

از دولت اسلام

این کشور دیرین شده در دهر چه بد نام

از دولت اسلام

دریوزه شده ملت بیچارۀ ایران

این کشور ویران

پر اشک شده کاسه و پر زهر شده جام

از دولت اسلام

عمامه و لباده شده مهر ریاست

بی علم و کیاست

نابود شده آن چه که بود از طمع خام

از دولت اسلام

شادی شده زنجیر و تبسم شده در بند

زندان شده لبخند

از نوحه و از گریه شده روز همه شام

از دولت اسلام

از قمری و دستان نه نشانی و نه از گل

از چهچه بلبل

شیون بکشد بوم شب و روز بر این بام

از دولت اسلام

جز روضه و جز نوحه و جز جامه دریدن

سالوس خریدن

ناورده برون از طبقش عابد اوهام

از دولت اسلام

آزادگی و معرفت و حق نگزینند

سوداگر دینند

در مسجد و بر قبر پرستندۀ اصنام

از دولت اسلام

طامات و خرافات شده رایج و مقبول

هذیان شده معمول

آخوند به منبر رود و باز کند دام

از دولت اسلام

شد چادر و روبنده معادل به نجابت

بنگر به سفاهت

آزاده زنان در تعب از این دد و انعام

از دولت اسلام

روشنگر و آزادۀ ایران شده بر دار

دوری است شرر بار

هر دزد و تبهکار بگیرد ز جهان کام

از دولت اسلام

ای دوست مخور غصه که دور دگر آید

اسلام سر آید

* * * * *

توضیح: آن چه سر آید البته این اسلام مخرب کنونی است، و اسلام به صورتی شخصی مانند مسیحیت در غرب باقی خواهد بود.