Archive - Jan 11, 2009

Organization of death

By continuing to have a contemptuous attitude toward with the Palestinians (Arabs in general), seeking concession after concession, preferring to nibble on the territory - a piece of Jerusalem here, a settlement there ... what would be the result at the end? A gradual transformation of a negotiable situation into an explosive one. If Israel and the U.S. continue to deny the unspeakable humiliating outlook that drives their policies, then despair will continue to spread from country to country. And in this escalation, every day is a day too many. If they persist on not do answering the question why a young stone thrower in 1987, has been transformed into a human bomb seven years later?, then forgotten young lives will increasingly be candidates for death. >>>

I Want be ABLE : Request For Changes in Iranian.com

I assure everyone I don’t want start one more time discussion about anonymous comment!>>>

باریکه ای به پهنای بشریت

من کوچکی به بزرگیی جهانم:

باریکه ای به پهنای بشریتی

که دوشا دوش من گام می کوبند

>>>

داستانی نه تازه

مرد راه داشت که از کنار آن دو تا دختر که نزدیک به در، روبروی هم ایستاده بودند رد شود اما نمی دانم چرا آمد درست ازمیان آن دو گذشت و کیف سیاه پلاستیکی اش اصابت کرد به دست دختری که هم داشت حرف می زد و هم روغنی به لبهای خود می مالید. دخترگفت "هوی!" مرد نشنید یا نشنیده گرفت؟ و سرانجام چیزی را که می خواست ازتوی جیب بغل درآورد، یک بلیط اتوبوس بود، آمد کنارمن ایستاد که کمی آنسوتر چسبیده به شیشه ایستاده بودم وسعی می کردم بی آنکه دخترها متوجه شوند نگاهشان کنم، و مرد حالا داشت دنبال کسی می گشت که بلیط خود را به او بدهد، انگار نمی دانست در اینجور اتوبوسها تو فقط باید بلیط خود را در جیب داشته باشی که اگرماموران مربوطه وارد شدند بلیطت را به آنان نشان بدهی.دخترگفت "با کیف لعنتی ش داشت من را کورمی کرد.">>>

Hunger Strike of Political Prisoners in “Maku” Prison

Student Council of Defense of Human Rights in Kurdistan: A number of political prisoners entered their seventh (7th) day of hunger strike in Maku Prison>>>

آرزوی بزرگ

تا زمانی که روشنفکران ايران در نيابند که در برابر حکومت اسلامی دينکاران در کشورمان، بدون توسل و ابرام بر سکولاريسم (که آلترناتيو هر حکومت ايدئولوژيک است) هرگز نمی توان به پلوراليسم و دموکراسی رسيد، مطرح ساختن شعار «دموکراسی خواهی»، بعنوان نخستين اولويت مبارزه، راه را بر جا افتادن انواع سوء تفاهم های اختراعی اصلاح طلبان حکومتی می گشايد. بعبارت ديگر، حکومت دينکاران در ايران، و جناح های مختلف آن، همواره از اينکه مخالفانشان خواست سکولاريسم را به کناری نهاده و خواهان دموکراسی شوند استقبال می کنند و همواره آماده اند تا با ايجاد بحث های انحرافی مختلفی همچون «مردمسالاری اسلامی» وقت مردم و رقبا را تلف کرده و بر سر قدرت باقی بمانند. >>>

گفتگو

می سوزم و اما . . .
آبم نمی کنی؟
"نمی گیریم از موم؟
نمی خوای بگزی
آواز زنبورها رو
از کندوی لبام؟
آبم نمی کنی؟" >>>

,

,>>>

چشم هایتان را باز کنید و گوش هایتان را تیز

مراقب باشید آلت دست چپ و راست نشوید. «عبادی حمایت می‌کند، اسراییل جنایت می‌کند»، یکی از شعارهایی تجمع‌کنندگان در مقابل منزل شیرین عبادی بود >>>

Circled the world 3 times over

I feel like Marco Polo
I’m circling the world solo
Then I met u
An hour turned into a day, a day turned into a mid summer nights dream
The future I’ve already seen
There’s no white picket fence
Things are very tense >>>