Archive - Sep 21, 2009

Ignore him

Cold shoulder at the UN>>>

A Timid G79

This is the story of current mindset of my generation – 1979 generation (G79). The generation that, in disproportion, bore the burden of the revolution and its aftermath (the hegemony of Molatarism, the reign of religion upon our most private lives, the suppression of political parties and groups that were in disparity with fundamentalism political Islam, the Iraq war, the first migration in millions of Iranians in modern era, etc …). With that huge price, sadly enough, the G79 suspects, thereon, to entrust his ballot upon any new political movement so readily>>>

US Shadow Boxing with Iran

Iran and the six world powers – the United States, Britain, France, China, and Russia, along with Germany – will start talks on October 1, 2009. Believing in the merits of the use of force against other nations in solving international issues, the western powers refuse to believe that the developing nation of Iran with lesser firepower and not a single atomic bomb, would decide to resist and defend its natural and national rights>>>

Thousand motions

A wine color silk fabric hanging on the back curtain with golden calligraphy of Omar Khayam’s poetry, hundreds of vines hanging from the ceiling all over the stage with a discrete lighting on each leaf and grape, candles surrounding the stage… Paradise on earth was the scenery of this Persian ballet called Omar Khayam presented at the majestic Palace of Fine Arts of San Francisco on September 12th 2009. The choreographer and dancer Shahrokh Moshkin Ghalam was the Iranian poet and philosopher Omar Khayam himself traveling through time and space, both physically and by the spirit expressed in his movements>>>

انقلاب مخملی

هر چه از حضور ایرانیها در جزیره می گذرد، با خود فکر می کنم که شاه ایران چقدر کار دشواری داشت که با جمع کردن ایرانیها در خود ایران و مشغول کردن آنها با رقص باباکرم و بازی نان بیار کباب ببر و کی بود کی بود من نبودم و قائم باشک... و جلوگیری از مهاجرت آنها به همه دنیا از گروئنلند و ایسلند در شمال تا تنگه ماژلان و دماغه امید نیک در جنوب، چه خدمت عظیمی به امنیت بین المللی میکرد. ایرانیها اول از همه اسامی خود را چه زن و چه مرد، به محض ورود به جزیره عوض کرده و نام های سرخپوستی بر گزیدند و در فرودگاه رقص خورشید برگزار کردند>>>

مهمان آن آقایان

یه بعد از ظهر تابستون در شیراز، که هنوز تا فصل شکار خیلی‌ مونده بود، از بی‌ حوصلگی‌ تو آلاچیق باغ و رو کرسی‌ مخده لم داده بودم و با تفنگ بادی، سارهای روی سپیدار هشتی‌ رو میزدم. هر بار یکی‌ می‌ افتاد و بقیه فرار میکردند. ده پونزده دقیقه که میگذشت، چند تایی‌ دوباره مینشستند. باز، سینه سیاه و براقی‌ بود و صدای خفه 'پک' ، و ساری می افتاد . عمو جان که پیشم نشست، چون عاشق محبتش بودم، از جا جستم و گفتم، "شربت و میوه بیارم؟" لبخند گنگی‌ زد و جواب داد، "نه، فقط حرمت حیات رو نگهدار!" بیست سالی‌ طول کشید تا مطلب رو حس کردم. >>>

Making our videos count

Some tips for Green movement cell phone video journalists in Iran >>>

My Neighbor Goes to the Zoo

My neighbor is going to the zoo
With her three grandchildren:
Mussa, who was born in Haifa
Of a Palestinian father and an Israeli mother,
Sees himself as the never-grown-up Peter Pan-
Sailing from the island of Neverland
With one eye green, one eye blue:
Gemini, a twin, who was born in America >>>