daneshjoo

خیز و با من هموطن، غوغا بپا کن 
ملت و خود را ازین زندان رها کن

چهارده قرنی تو، در زندان تازی
شو  رها،  ازدین حکومت را جداکن   

کن نگاه بر کشورت، پیشازعرب ها   
آن شکوه و شادمانی، آن بزرگی را بپا کن

هر کسی دارد شعاری،هرکسی آرد پیامی 
عقلِ خود داور کن و تازی رها کن

    تا بپا خیزیم دشمن میگریزد  

با من و ما،  وحدتی ملی بپاکن                                                                                                                            

    ننگ برجور وجنایت، برفریب و برجهالت   

زورگویان را فرو کِش، دولتی ملی بپا کن

 کشورِ تو ، خانه ی تو، مادرِ تو
بی وطن ها زان بران، دادی بپا کن

 گر کسی گوید ز اصلاحِ حکومت  
گو،  زبُن پوسیده و او را رها کن

در ره تو شد فدا سهراب و آرش
کاوه شو،  فریاد زن، توفان بپا کن

  چون نخواهی زن ستیزی، جور و نکبت 
راهِ ایرانی بگیر و رسم تازی را رها کن  

مردِ ایرانی بداند هرزنی با خود برابر   
عادلانه دولتی، با داد ایرانی بپا کن

یاد آور کشورت، پیش ازعرب ها
 همچو کورش مهرورز و مهدِ آزادی بناکن