Javad Yassari

باز هم میم تا من بروم شام بخورم!

روز نفس نفس زنان رو به سراب می روم
خشک گلو و تشنه لب به عشق آب می روم
شب که به خانه می رسم شکسته بال و خسته جان
در غم فردای دگر باز به خواب می روم

اینم شین!

شراب شهد چشمانت   چه آرام است و پر غوغا 

نوای مست آوایت  چه شوری افکند بر ما

Now "mim"...and I finish with "R"

من از نهایت شب حرف میزنم
من از نهایت تاریکی
و از نهایت شب حرف میزنم
اگر به خانه من آمدی برای من ای مهربان چراغ بیار

Frough

بابا منوچهر جان

شمام که دل ما رو خون کردی با این اومدن‌ها و رفتن هات

یک رحمی بکن بابا

ما دلمون فقط به شما و این چند تا دوست شعر دوست اینجا خوشه

شب خوش تا بعد

همان میم

سلام مهمان!

ما شبی دست بر آریم و دعایی بکنیم
غم هجران ترا چاره ز جایی بکنیم

سوری جان،

شاه اگر جرعه’ رندان نه بحرمت نوشد
التفاتش بمی صاف مروق نکنیم

شب بخیر منوچهر جان، نفر بعدی لطفا میم!

در بیابان فنا گم شدن آخر تا کی
ره بپرسیم مگر پی به مهمات بریم

"shin" and I want again "shin" please

شراب تلخ می‌خواهم که مردافکن بود زورش

که تا یکدم بیاسایم ز دنیا و شر و شورش

Hafez

میم سوری

من آن مرغ سبکبالم که    در دامی گران گیرم

من آن شاهین طیارم    که در بند زمان پیرم

ببخشید. باید بروم

مرا دردیست اندر دل اگر گویم زبان سوزد

سراپای وجودم را به مغز استخوان سوزد

You are right Nazy jan

Then, we must just go as we can ...har che mikhahad dele tangat begoo

لطفا شین

لحظه ای،
و پس از آن هیچ.
پشت این پنجره شب دارد می لرزد
و زمین دارد
باز می ماند از چرخش

سوری جان

حق با شماست. من برای ایجاد تنوع، چند بار از شعر های فروغ گفتم که با حروف متفاوت تری تمام می شوند. اما ذوق شعر فارسی در من فقط در حد دوستدار و بعضی وقتها حافظ و عموما مصرف کننده است! نمیدانم چطوری باید ابتکار بزنم!

مرا میبینی‌ و

مرا میبینی‌ و هردم زیادت میکنی‌ دردم

ترا میبینم و میلم زیادت میشود هردم

بسامانم نمیپرسی نمیدانم چه سر داری

بدرمانم نمیکوشی نمیدانی مگر دردم

لطفا میم بدهید تا پاسخ سوری جان را بدهم!

ما درس سحر در ره میخانه نهادیم
محصول دعا در ره جانانه نهادیم

سوری جان

سخن کز دل بر آید

نشیند لاجرم بر دل

نازی جان

ما در ره عشق تو اسیران بلاییم

کس نیست چنین عاشق دیوانه که ماییم

dear friends (Manouchehr jan salaam)

I have a suggestion. Many of the poems recited here, always end either with a "dal" or a "T".......I'd tried to diversify the letters a bit. Would you please give it a try ? It would be more fun.

What you think ?

لطفا میم!

در خرمن صد زاهد عاقل زند آتش
این داغ که ما بر دل دیوانه نهادیم

Nazy is very beautiful

Not only we have seen her pictures on the site many times, but also Nazy and I are the Face-book friends. If you register and add Nazy, then you can see not only many pictures of her, but also her handsome boys !!

Of course you can also see my and my family's pictures taken at New Year, but I am not as pretty as Nazy :O))

سلام منوچهر جان! میم لطفا.

تا درخت دوستی بر کی دهد
حالیا رفتیم و تخمی کاشتیم

نازی گرامی

هرسبزه که بر کنار جویی رسته است

گویی ز لب فرشته خویی رسته است

خیام

سوری جان دال بده!

من سردم است
من سردم است و انگار هیچ وقت گرم نخواهد شد
ای یار، ای یگانه ترین یار "آن شراب مگر چند ساله بود؟"

سوری جون٫

سوری جون٫ شما از کجا فهمیدید که نازی خانم خوشگل هستند. ایشان که فقط کَفِ دستشان دیده می شود. راستی شما در انتحاب شعر خیلی خوش سلیقه هستید!

I want a "mim" please

دیده دریا کنم و صبر به صحرا فکنم

وندر این کار دل خویش بدریا فکنم

از دل تنگ گنهکار برارم آهی

کاتش اندر گنهه آدم و حوا فکنم

Hafez

لطفا دال...

کدام قله، کدام اوج؟
مرا پناه دهید ای چراغ های مشوش
ای خانه های روشن شکاک
که جامه های شسته در آغوش دودهای معطر
بر بام های آفتابی تان تاب می خورند

Inam "T" vaseh Nazy khanom khoshgel, hala "Kaf" mikham :O)

تو به من خندیدی
و نمی دانستی
من به چه دلهره از باغچه همسایه
سیب را دزدیدم
باغبان از پی من تند دوید
سیب را دست تو دید
غضب آلوده به من کرد نگاه
سیب دندان زده از دست تو افتاد به خاک

ت بدین شب شد، مردم از گشنگی!

در شب کوچک من افسوس
باد با برگ درختان میعادی دارد
در شب کوچک من دلهره’ ویرانی ست

"Y" now I want a "d"

یاری اندر کس نمیبینم یاران را چه شد

دوستی‌ کی آخر آمد دوستداران را چه شد

شهر یاران بود و خاک مهربانان این دیار

مهربانی کی‌ سرامد شهریاران را چه شد

ی بدین لطفا!

در درونم راه می پیمود
هم چو روحی در شبستانی
بردرونم سایه می افکند
همچو ابری بر بیابانی

"R"....Nazy jan: Re MP, I laughed loud ......

رهروان خسته را احساس خواهم داد
ماه های دیگری در آسمان کهنه خواهم کاشت
نورهای تازه ای در چشم های مات خواهم ریخت
لحظه ها را در دو دستم جای خواهم داد
سهره ها را از قفس پرواز خواهم داد

Khosrow Golsorkhi