Souri

گر گوش می کنی

گر گوش می کنی سخنی خوش بگویمت

بهتر ز گوهری که تو در گوش می کنی

جام جهان ز خون دل عاشقان پر است

حرمت نگاه دار اگرش نوش می کنی

سایه چو شمع شعله در افکنده ای به جمع

زین داستان که با لب خاموش می کنی

Bah bah Anahid jan,

che sher zibaaee! Thank you so much for this meaningful poem of Kadkani, he has lots of beautiful poems.

Dear Faramarz: Thanks for the Gol Sang video. I hadn't seen it before. but my favorite is always Sattar. I love him.

«گ» از شعر «خطی ز دلتنگی» سروده استاد شفیعی کدکنی

گر تو خاموش بمانی

                      چه کسی خواهد بود

که گواهی دهد:

                       «اینجا , بودند

عاشقانی که زمین را به دگر آیینی

خواستند آذین بندند و

                              چه شیدا بودند ! »

گل ِ سنگم

گل ِ سنگم
گل ِ سنگم
چى بگم از دلِ تنگم
مثل آفتاب اگه بر من نتابى
سرد و مو بيرنگم

گل ِ سنگم
گل ِ سنگم
چى بگم از دلِ تنگم
مثل آفتاب اگه بر من نتابى
سرد و مو بيرنگم

//www.youtube.com/watch?v=OpvopGStM5E&feature...

حرف " گ "

گفتم مه ِ من از چه تو در دام نيفتى

گقتا چه كنم دام ِ شما دانه ندارد

Oh you are too nice to me !

Thank you Maziar aziz. I don't know what made you to say so good things about me, I surely don't deserve that much complement.

As I appreciate your personality a lot, this is a very great complement for me. Thank you a lot. Honestly, the respect is mutual. I do think the same about you dear.

souri khanoom

even though I'd met you in cyber space of IC and don't know you personally

But I admire your sea of knowledge from poetry to wise cracking remark here and there to whom ever.

omid varam ke hamishe dar sehhat va salammat bashid.

your regular reader Maziar

حرف " گ " از استاد سعادت نوری

گرسنه چشم

گرسنه چشم ، ا گربا شی به هر سوی
به خوا نند ت ، یکی هیز_ مزور

چو سعد ی* ، خو‌ش نگر تنها به یک روی
که سیری را ، نبا شد زان میسر

دکترمنوچهرسعا دت نوری

*

 ز من مرنج که بسیار بنگرم سوی ات
گرسنه چشم ام و سیری ندارم از روی ات
( سعد ی )

Kharmagas

I hope not! Shazdeh and I have had our share of fight, truth and logic. Now we are at peace! I think he will let the dead souls alone, this time:)

So nice, Daneshjoo!

What a sweet poem. Lovely! You are fabulous, really! Thanks a lot.

گل بهار منی، با دلم مدارا کن

Daneshjoo

گل بهار منی، با دلم مدارا کن

شراب ناب منی، هستیم گوارا کن

اگر چه فصل خزانست و سبزه ناپیدا

بخانه ام تو درآ، کلبه ام گل آرا کن

Souri

Doust Ali mirzaa (who thinks he is Asadollaa mirzaa) choupogheto chaagh mikoned if he sees that poetry for Kianouri!

از اینجا تا مصیبت راه دوری نیست

گلی جان سفره دل را
برایت پهن خواهم کرد
گلی جان وحشت از سنگ است و سنگ انداز
وگرنه من برایت شعرهای ناب خواهم خواند

در اینجا وقت گل گفتن
زمان گل شکفتن نیست
نهان در آستین همسخن ماری
درون هر سخن خاری ست
گلی جان در شگفتم از تو و این پاکی روشن
شگفتی نیست ؟
که نیلوفر چنین شاداب در مرداب می روید ؟

از اینجا تا مصیبت راه دوری نیست
از اینجا تا مصیبت سنگ سنگش
قصه تلخ جدایی ها
سر هر رهگذارش مرگ عشق و آشنایی هاست
از اینجا تا حدیث مهربانی راه دشواری ست
بیابان تا بیابانش پر از درد است
مرا سنگ صبوری نیست

گلی جان با تو ام
سنگ صبورم باش
شبم را روشنایی بخش
گلی دریای نورم باش

 حمید
مصدق »

Anahid aziz

Thank you for the appreciating words. Our history is full of stories of life and achievements of the heroes like Kianoury. After reading that article about Beh-Azin yesterday (which has been posted by benross and unfairly commented by Ali P) I decided to dedicate that poem to all my heroes whose the  boldest representative is Nourodin Kianoury.

Beautiful poem that you dedicated to kianouri, Souri jan

Dear Souri, what a nice poem you dedicated to Kianouri. Back in Iran, I heard that he was the engineer or architect responsile for one of Tehran University's main buildings.  So that was impressive but unfortunately IRI just jailed and killed so many engineers and doctors and other bright people and it still contiues to do so.

I dedicate this poem to Nourodin Kianoury

گیرم که شکستی قفس ای بلبل دلتنگ
با بال گشایان سفر, بال و پرت کو
سودای سمندر شدنت بود در آتش
خاکستر و دودی دل غافل شررت کو

چون لاله چراغی به ره عشق گرفتی
چون باد به جز داغ از این رهگذرت کو
پا پس نکشیدی ز نبردی و بماندی
هان ای تن افتاده بر این خاک, سرت کو

دیدی که تهمتن به بن چاه کشیدند
رهیابی سیمرغ تو زال و زورت کو
گم گشتی و یک دوست از آن جمع نیامد
احوال بپرسد که رفیقا اثرت کو

خون خوردی و لعل از جگر سنگ کشیدی
وین سخت دلان طعنه زنندت هنرت کو
دیری است که در تیرگی ات چشم به راهم
ای شام شب صبر گدازان سحرت کو

 سیاوش
کسرایی

Wow, Faramarz!

I always loved that performance of Ms Dadvar. So great! Thank you for thinking of this one. Beautiful.

ماه پيشانو جان

A Poem for the Women of Mashad by Darya Dadvar

با لهجه مشهدى بخونيد

//www.youtube.com/watch?v=4ZgW7M7NnVA&feature...

گفتُمش آهای ماه پیشانو، گفت
جونِ جونُم جونِ جونُم آخ جونِ جونُم

گُفتمش بگو غنچه گُل کو گفتش لبونُم
جونِ جونُم آخ جونِ جونُم

گفتُمش چرا ماه پیشانو نامهربونی
گفت میخوام بسوزونُمِت تا قدرُم بدونی

گفتُمش فدای غمزه گِردُم،
دلخوشُم که تو ره نومزه کِردُم
پيش پات میشینُم دو زانو
آخ ماه پیشانو جان، ماه پیشانو

گُفتمش چرا ماه پيشانو جان تو بلايی
جونِ جونُم آخ جونِ جونُم

گفت بلا نگو خرمن گيسام هست طلايی
جونِ جونُم آخ جونِ جونُم

گفتُمش برات خونه می سازُم از خشت و گِل
گفت اگه دوسم داری جام بده تو خونه ی دِل

گفتُمش فدای غمزه گِردُم،
دلخوشُم که تو ره نومزه کِردُم
پيش پات میشینُم دو زانو،
آخ ماه پیشانو جان، ماه پیشانو

گفتمش بیا ماه پیشانو پیمون ببندیم
جون جونم آخ جون جونم

گفت باشه ولی قول بده که دایم بخندیم
جون جونم آخ جون جونم

گفتمش دروغ میگی ماه پیشانو تو مستی
گفت که باور کن با تو میمونُم تا تو هستی

گُفتمش فدای غمزه گِردُم
دلخوشُم که تو ره نومزه کِردُم
پيش پات میشینُم دو زانو،
آخ ماه پیشانو جان، ماه پیشانو

Besiar ziba boud Orang jan

That one was really malncholic and a sad-sweet feeling. I loved it.

دریادلی کجا و دل تنگ من کجا

گفتم که بعداز این
در جان نهان کنم همه شور و شتابها
آرام همچو بحر
توفان درون سینه جوشان فروکشم
پنهان کنم ز غیر همه التهابها
بگذارم این غمان
تا آب ها بیفتد از آسیابها
اما
با موج درد دوست
دریادلی کجا و دل تنگ من کجا ؟
چون اشک پرده در
می شویدم ز دیده بیخواب خوابها
باز این منم به جای وهمان پیچ و تابها

سیاوش
کسرایی

زمان تشویش

گرمی این بستر آخرین پناه
 

تاریکی پرده پوششی بر گناه
 

دست لرزان پی یک حامی
 

عشق فرسوده را چه مانده باقی
 

جاذبه تنهائی راهی برای فرار
 

از  سنگدلان این دنیای بیقرار
 

باز میگیرم بار تقدیر را بدوش
 

ترس را میگریزم با خروش
 

زیر باران گرم   تشنه محبتم
 

بانگاهی پر ولع گشنه مروتم
 

ناله و شکوه ناجی دل ریش
 

عقل و تدبیر ن چاره تشویش
 

اورنگ

//iranian.com/main/blog/orang-gholikhani-88

Kaf from Sayeh

که بادبان شکسته زورق به گل نشسته ای ست زندگی ؟
در این خراب ریخته

که رنگ عافیت ازو گریخته
به بن رسیده راه بسته ای ست زندگی ؟
چه سهمناک بود سیل حادثه
که همچو اژدها دهان گشود

زمین و آسمان ز هم گسیخت
ستاره خوشه خوشه ریخت
و آفتاب درکبود دره های آب غرق شد

هوا بد است
تو با کدام باد می روی؟
چه ابر تیره ای گرفته سینه تو را

که با هزار سال بارش شبانه روز هم
دل تو وا نمی شود
تو از هزاره های دور آمدی
در این درازنای خون فشان

به هر قدم نشان نقش پای توست
در این درشتناک دیولاخ
ز هر طرف طنین گام های رهگشای توست

بلند و پست این گشاده دامگاه ننگ و نام
به خون نوشته نامه وفای توست
به گوش بیستون هنوز
صدای تیشه های توست

چه تازیانه ها که با تن تو تاب عشق آزمود
چه دارها که از تو گذشت سربلند

زهی شکوه فامت بلند عشق
که استوار ماند در هجوم هر گزند

Thanks dear Daneshjoo, your poem remind me of this one...

راهیست که رفتیم و صد افسوس که برگشت ندارد

دنیای پر از جور و جفا ارزش یک گشت ندارد

با عشق چو بلبل همهٔ عمر سراغ تو گرفتیم

آخر گل من، عمر که برگشت ندارد

این چرخ و فلک بود تماشاگر رنجی‌ که کشیدیم

زین رنج، دلم مرد، هوای گل و گلگشت ندارد

توفان زدهٔ موج غم و درد، وجودم

توفان زده در ساحل دریا هوس گشت ندارد

.........

I don't remember the name of the poet

کردیم همه عمر تمنای وصالت

Daneshjoo

کردیم همه عمر تمنای وصالت

در راه تو ماندیم که بینیم جمالت

افسوس که از باغ تو یک لاله نچیدیم

پاییز فرا آمد و ما غرق خیالت

Doesn't matter Faramarz jan !

ma keh kamar in khanom ro natounestim bebinim, vali khode Aasef khoub kamar barik boud, lol :)

I know Souri Jan

I hadn' any Ghaf and couldn't do one in time !

Take care

Orang

Thank you Orang jan

What a meaningful poem.

Thanks for posting this here. Your absence was noticed yesterday. One day absence! I count them, lol :)

كمر باريك

كمر باريك ِ من
شام ِ تاريك من
بيا به نزديك من
صلح و صفا كن
جفا ديگر بسه
با ما وفا كن كمر باريك
با ما صفا كن كمر باريك

البته اين خانمى كه توى اين ويدئو نشسته خيلى كمر باريك نيست ولى خب علف بايد به دهن ِ بزى شيرين بياد

//www.youtube.com/watch?v=TIqUkCHrOtw

کابوس

کابوس اینجاست
 

در میان شهر
 

رسیده خسته
 

از غبار تاریخ
 

بدنبال کینه
 

درچشم رهگذران
 

پر از نفرت
 

میراث قرننها شکنجه
 

میکشد امید ما را
 

 اورنگ

Janvier 2009

//iranian.com/main/blog/orang-gholikhani-83

تو بانوی ترانه هامی ، اما مثل شکستن من بی صدایی

خاتون

کدوم شاعر ، کدوم عاشق ، کدوم مرذ

تو رو دید و به یاد من نیفتاد
به یاد هق هق بی وقفه ی من
توی آغوش معصومانه ی باد
تو اسمت معنی ایثار آبه
برای خاک داغ خستگی ها
تو معنای پناه آخرینی
واسه این زخمی دلبستگی ها
نجیب و با شکوه و حیرت آور
تو خاتون تمام قصه هایی
تو بانوی ترانه هامی اما
مثل شکستن من بی صدایی
تو باور می کنی اندوه ماه رو
تو می فهمی سکوت بیشه ها رو
هجوم تند رگبار تگرگی
که می شناسی غرور شیشه ها رو
تو معصومی مثل تنهایی من
شریک غصه های شبنم و نور
تو تنهایی مثل معصومی من
رفیق قله های پاک و مغرور
ببین ، من آخرین برگ درختم
درخت زخمی از تیغ زمستون
منو راحت کن از تنهایی من
منو پاکیزه کن با غسل بارون
تو تنها حادثه ، تنها امیدی
برای قلب من ، این قلب مسموم
ردای روشن آمرزشی تو
برای این تن محکوم محکوم
نجیب و با شکوه و حیرت آور
تو خاتون تمام قصه هایی
تو بانوی ترانه هامی ، اما
مثل شکستن من بی صدایی

ایرج
جنتی عطایی »

Lovely song of Ebi:

//www.backupflow.com/g.htm?id=1785