Life

فیس بوک

رو فیس بوک بودم. جمعه بود و خوشحال از اینکه بالاخره دختره جواب داد. "چه دختر ناز و مامانی است." با خودم زمزمه کردم و دستهایم را به هم مالیدم. ناخودآگاه یاد ویدئو کلیپ نوری زاده افتادم که پشت مانیتور نشسته بود و با شادمانی می گفت: "خوشگلم اومد. به به." از کار خودم خنده ام گرفت. دخترک را ده دوازده باری تو مترو دیده بودم. قد بلندی درحدود شش فوت داشت و اندامی قلمی. موهای قهوه ای روشن و چشمان عسلی اش از بقیه متمایزش می کرد. لبخند ملیحی رو صورتش داشت که می شد با نگاه کردن بهش همه بدهی ها و صورتحسابهای آب و برق و اجاره و تلفن آخر ماه را فراموش کرد>>>

دلارا دارابی، قربانی مبارزه قدرت؟

قتل دلارا دارابی دردناك بود. نه به خاطر این كه او زیبا بود، گرچه زیباكشان یكی از لطیف‌ترین احساسات انسانی را به مسلخ می‌برند؛ نه به خاطر آن كه او هنرمند بود، گرچه بی‌هنران ِ هنرمندكش كمر به قتل گوهر انسانیت بسته‌اند؛ نه به خاطر این كه او جوان بود، گرچه جوان‌كشی انتقامی است كه مهر باطل خوردگان از آینده و آینده‌سازان می‌گیرند؛ و نه به خاطر این كه او احتمالا بی‌گناه بود، گرچه جرم او هیچ‌گاه در دادگاهی عادلانه به اثبات نرسید. قتل دلارا دارابی دردناك بود، به خاطر این كه او یك انسان بود. یعنی اگر دلارا زشت‌رو بود و هنری نداشت و سنی از او گذشته بود و مجرم هم بود نیز قتلش باید دل هر انسانی را به درد می‌آورد. قتل عمد انسان، هر انسانی، دردناك است؛ و وقتی انسانی اسیر و دست بسته و بی‌دفاع در محیطی تحت كنترل، به نام قانون كشته می‌شود انسانیت نیز با او كشته می‌شود>>>

Life is a game of football

Ahmad Tousi, PhD, Head Coach of Cal State Stanislaus Warriors writes: No sport has experienced such a tremendous growth in popularity in the U.S. in the past few years as soccer. Soccer is now played everywhere around the globe. This book has been written to present the experience of a man over the years. The knowledge gained has been and will continue to be tested as new ideas emerge and changes occur. Nader is the maker of his own fortune. Soccer is an intriguing game. There is nothing like an exciting run, a great feint, an accurate pass, a good shot, a brilliant save or a dazzling goal... The goal of this book is to provide you with verbal and visual imagery to recall and adopt. I strongly believe that the author has scored on all accounts.>>>

On the campaign trail

Following the warm introductions and welcome statements, President Ahmadinejad thanked the many people – farmers, herders, intellectuals, doctors, office workers - for taking time to welcome him, and went on to acknowledge that the Fars people should be proud of their inheritance of the ancient culture of Iran when Cyrus the Great ruled over Iran and Shiraz was the seat of the old capital, 2,500 years ago. “This is a great and proud inheritance,” he said. Mr. Ahmadinejad read short verses from the works of Hafez and Saadi, two beloved Iranian poets who are enshrined in Shiraz>>>

در سراچه ترکیب تخته بند تنیم

رهائی از زندان زمان و مکان رویای همیشگی آدمیان بوده است. علم و فناوریهای عصر جدید از یکسو طی الارض سلیمان وار، صعود به سیارگان و غوص در اعماق اقیانوسها را ممکن ساخته واز سوی دیگر محدودیت قدرت و علم انسان در برابر طبیعت را بیش ازپیش آشکارکرده است. درست است که به ماه رفته ایم ولی با علم به حدود ممکن سرعت (سرعت نور،) عمر آدمی، ابعاد واقعی جهان (صدو پنجاه و شش بیلیون سال نوری) و فواصل نجومی بین ستارگان در یافته ایم که هرگز نخواهیم توانست از این همسایگی میکروسکپی منظومه شمسی فرار کنیم. ممکن است قوانین فیزیکی عالم را تا نهایت این قرن دریابیم ولی فهم اشراقی این فرمولهای ریاضی فیزیک سماوی حتی برای خود فرمول نویسها ممکن نیست. ما ساکن این جهان پدیدار هائیم>>>

Generation Gap

One of the most interesting debates to emerge in the past month is about whether or not the US should reach out to Iran. This debate encompasses many of the controversial issues that divide the Iranian community outside Iran. But like most debates, this one is full of passion and strong feelings and sometimes the parties involved get personal and nasty with those that they take to be their opponents. In this way the debate becomes murky, confusing and often distorted. I want to clear away some of the confusion and shed some light on the issues involved in this debate and what the different sides are saying. As a background, I begin by looking closely at Roger Cohen’s views on better relations with Iran and Obama’s recent New Year message to Iranians>>>

معاشرت کردم

خواهرم می گفت: "پریناز، دلت نمیخواد سرو سامون بگیری؟ با یکی باشی که دوستت داشته باشه و دوستش داشته باشی؟ شاید هم باهاش ازدواج کردی و تشکیل خانواده دادی!" همیشه می خندیدم و میگفتم: "میخوام چکار؟ هرچی میخوام دارم بعلاوهء آزادی. حوصله داری؟ یکی رو بیارم تو زندگیم بهم بگه بکن، نکن!" دوستم گلاره می گفت: "آدم باید تا هنوز جوونه بگرده و جفتشو پیدا کنه. در میانسالی و پیری خیلی مشکل میشه." یک چیز مبهمی توی قلبم می سوخت وقتی می گفتم: "وقتی پیداش کردی مثلن چی میشه؟ چه تضمینی وجود داره که حتما عشق یا ارتباط مهمی بر قرار بشه؟ اگه پیداش کردی و عاشقش شدی و گذاشت رفت میخوای چیکار کنی؟ من حوصلهء پیچیدگی های عاشق شدن را ندارم." وقتی از طریق دوستهام با بابک آشنا شدم با خودم فکر کردم این بار دیگه واقعا وقت میذارم و میشناسمش و دنبال ساختن یک رابطهء واقعی میرم. پیش خودم میگفتم این بار با این یکی به آسونی نمیخوابم >>>

جنبش ضد اعدام

این روزها حركت نسبتا گسترده‌ای‌ در ایران در مخالفت با مجازات اعدام بزهكاران خردسال صورت گرفته است. در هفته‌ها و ماه‌های اخیر و در واكنش به ادامه سیاست كودك‌كشی ‌حاكم در جمهوری اسلامی ایران، تعدادی از نخبگان اجتماعی و فرهنگی و حقوقی و سیاسی با صدور اطلاعیه‌هایی خواهان توقف این عملكرد خشن و ناانسانی‌شده‌اند. برخی از دید حقوقی آن را به نقد كشیده‌اند، افرادی از زاویه فقهی به آن برخورد كرده‌اند، دیگرانی ارزش‌های حقوق بشری و تعهدات بین‌المللی ایران را پیش كشیده‌اند، و كسانی هم از نقطه‌نظرهای تربیتی و جامعه‌شناسی به آن پرداخته‌اند. این مسئله اكنون تا آنجا پیش رفته كه به عنوان یك مسئله انتخاباتی نیز مطرح شده و دست كم یكی از نامزدهای اصلی رأی‌گیری ۲۲ خرداد نیز لغو مجازات اعدام بزهكاران خردسال را در دستور كار خود قرار داده است>>>

احتمالات آینده

استمرار جمهوری اسلامی یکی از احتمالات آینده است. مذهب تشیع (پس از زبان فارسی) بارزترین وجه مشترک مردم ایران است. شکل حکومتی جمهوری نیز از لحاظ تاریخی بسیار پایدار می باشد. پس چه دلیلی برای عدم انطباق جمهوری اسلامی با شرایط ایران وجود دارد؟ اول آنکه، از جمهوریت تنها اسم و ظاهر آن موجود است و در حقیقت، رژیم کنونی یک استبداد بسته عقیدتی است. شکل استبدادی حکومت هم به عامه مردم خدمت نمیکند، بلکه آنان را خادم سیادت و سلطه خود می سازد. لاجرم با گذشت زمان، حاکمان مستبد بیشتر و پیشتر از نیازهای جامعه و واقعیات زندگی اجتماعی دور می شوند و در برابر مخدومین نافرمان، دست به سرکوب و آزار می زنند. دوم اینکه، اسلام و خرافات هزار ساله تشیع، اگر چه عاملی مهییج برای انقلاب و شورش بوده است، اما توانایی هدایت و راه گشایی در شرایط جهان مدرن را ندارد!>>>

Bangkok

In March of 1978 at Bangkok’s Oriental Hotel I declined the receptionist’s offer of a room at the swank newly opened tower. I asked to be lodged, instead, in the hotel’s fabled old building. I followed the porter who carried my luggage past a maid in uniform who said “sawadee ka.” I reciprocated with my own greetings: “sawadee krup,” self-consciously using the proper male speaker gender ending. Never mind my accent, the heretofore reserved porter was delighted and felt free to speak to me. The suite the maid was cleaning, he said, was where the writer Joseph Conrad used to stay when in town. I was given another suite on that same second floor of the 19th century building. This one had been used by Somerset Maugham>>>

داد و بیداد

سیزده سال قبل، برای شيعيان افغانستان شایعات تکوین پروژه های نظامی طالبان و کامیابی های مهیج و بیدرنگ آنان باعث نگرانی و اضطراب بود. بواسطۀ خصومت تاریخی طالبان با شیعه، رهبران اهل تشیع افغانستان از تحلیل نقش سرمایه داران عربستان سعودی در بسیج طالبان و همدستی آمریکا در تجهیز و تسلیح آنان نتیجه گرفتند که بدون تردید، توطئه‌ و دسیسه ای بر علیه اهل تشیع در جریان می باشد. بر این اساس و مبنا، طی مدت کوتاهی، رهبران شیعه افغانی به جمهوری اسلامی ایران پناه برده و طلب حفاظت و حمایت کردند. بعد از تسلط طالبان در افغانستان، مهاجران افغانی در ایران موسسۀ اهل تشیع افغانستان را بنیاد کرده و با کمک دولت ایران به حراست و حفظ حرمت عقاید شیعیان افغانی پرداختند. هدف این گروه از آغاز نه پوشیده بود و نه قابل انکار>>>

چشمها را باید شست

توی دبستان های سوئد به بچه ها یاد می دهند که پدر و مادر صاحب شما نیستند، شما تنها این سالها را با آنها زند گی می کنید. یعنی که ای گوز! پشم کلاه من و ترا مدتهاس باد برده است. وقتی هم رفت رفته دیگه. بی خودی نشین برای خودت بهار بکار. « درسش که تموم شد برمیگرده میاد همین جا زن میگیره، عید نوروز میاد سر میزنه. میادش بالاخره. خاک وطن آدمو هر کجا که باشه….» همه این حرفها را بدهی یک آدامس خروس نشان هم بهت نمی دهند. بقول آن مرد خدا توی آبادان «… دیگه گوگوش نمی یاد.» حالا برو شکر کن که پیمان خیال استرالیا نداره. ارمنستان که همسایه تان است مومن. توی تبریز بروی پشت بام، نوک کلیساهایشان پیداست! خلاصه خودتو بی خودی سبک نکن. از من گفتن!>>>

Free to express

Today a good portion of first-generation Iranian Immigrants to the US have reached old age. Comparing the conditions of these elderly Iranian immigrants to their counterparts in Iran leads us to two contradictory conclusions: Loneliness and estrangement have hardened their adjustment to the requirements of old age, and compared to patriarchal Iran, the individualistic society of America has lowered their social prestige as carriers of old traditions. In contrast, because they enjoy the same legal rights and social and medical benefits that the American senior citizens are entitled to, the elderly Iranian immigrants can potentially be more creative and active than their counterparts in Iran>>>

Free Saberi

Roxana Saberi's case has by now become internationally known: The very photogenic Iranian-American journalist, who for the six years before her arrest in January had been working in Iran as a freelance reporter with different agencies including the BBC and the NPR, and after a closed-door summary 'trial', was sentenced to eight years in prison on espionage charges. The Iranian President Ahmadinejad along with the head of the judiciary, Ayatollah Mahmoud Shahroudi, have since made public announcements, urging the relevant courts to play fair with Ms. Saberi's case and to allow her all the legal means available to her by law, including the chance for a fair defense>>>