Musings of a former chicken

در کشورهای دموکراتیک؛ پارلمان نماد و ابزار حاکمیت مردم بر همه امور کشور است.

دیروز برای اولین بار در عمر نظام پربرکت مسلمین "اصلاح طلب" و غیره، "رئیس جمهور" در صحن "مجلس" به سئوالات "نمایندگان مجلس" پاسخ داد.

ناگفته پیداست با وجود خدایگان امام معصوم علی آقا رهبر که غیر منتخب مردم است، قدرت مادام العمر و نامحدود دارد و در رأس همه تصمیم گیری ها در امور کشور میباشد، ایندست ادا اطوار دموکراتیک در آوردن دهان کجی به ایرانیان و بازی خُنکی بیش نیست.

تمسخر و تحقیر"نمایندگان" از سوی "رئیس جمهور" در سخنان پایانی او بهترین شاهد این مدعاست:

"باید بگویم سوال‌های مطرح شده خیلی هم سخت نبود به نظرم طراحان سوال از‌‌ همان افرادی بود که با فشار دادن شاسی فوق لیسانس گرفته‌اند. در حالی که اگر با ما مشورت ‌می‌کردید حتما سوال‌های بهتری ‌می‌توانستید طرح کنید، ضمن اینکه ما نیز علاوه بر پاسخگویی به تمام سوالات یک مشت مطلب اضافه نیز نوشتیم. بنابراین اگر یک ذره از ۲۰به ما کمتر بدهید ‌‌نهایت بی‌معرفتی و نامردی است"

سئوال:

آیا پشت کردن به کلیت مسلمین حاکم "اصلاح طلب" و غیره، نشانگر هوشیاری یا "نهایت بی معرفتی و نامردی" ایرانیان است؟

آیا تنها و تنها راه رهایی، تلاش بی امان در سرنگونی کلیت رژیم نمیباشد؟

تبریک