هجده سال پیش در چنین روزی، یک شهروند ایرانی در شهر پاریس با ضربات چاقو ترور شد. جرم او عشق به ایران و آزادی‌خواهی بود. پدرمان عبدالرحمن برومند از پیروان نهضت ملّی و هوادار محمد مصدق و دوست و همرزم شاپور بختیار بود
در امید به هر قربانی، از هر کیش و مقامی، از هر قوم و مذهبی، از هر جنسیتی، بی توجه به آنچه موجب نابودی‌اش شده، و بدون هیچ تبعیضی، تنها به این دلیل که از حقوق انسانی یک متهم محروم بوده، صفحه ای اختصاص یافته است؛ در این صفحه، هدف اعادۀ حیثیت از فردی است که حقوق انسانی اش توسط دولت که قاعدتاً موظف به حفاظت از این حقوق است، پایمال شده است. در این صفحه داغ دیدگانی چون ما، می توانند قصۀ پر غصۀ عزیزانشان را برای ثبت در تاریخ بازگو کنند ، و اگر در آن لحظات تلخ از امکان کمک به عزیزشان محروم بوده اند، در امید این فرصت را دارند که در مقابل اتهامات دستگاه جور و ستم به دفاع از او برخیزند و نگذارند که روای… >>>
