۴۰ سال قبل است ، غروب هفتم اسفند ماه مسجد هدایت حال و هوایی خاص دارد ، فضای تنگ و خفقان آور رژیم ستم شاهی و حلقه محاصره امنیتی روز افزون ” ساواک ” در غیاب ” امام در تبعید ” ، مسیر حرکت نهضت را با دشواری های فراوانی روبرو نموده است ، ” شیخ اکبر ۳۵ ساله ” که نیک می داند ” ساواک ” گام به گام حرکات و سخنان او را زیر نظر دارد با گامهایی استوار پای به محراب مسجد هدایت می گذارد نماز را به امامت آیت الله طالقانی اقامه می کند و پای بر منبر می گذارد و نگاهی گذرا به صفوف شنوندگان می اندازد ، روحانی جوان با دیدن چهره هائی نظیر مهدی بازرگان ، محمد علی رجائی ، یدالله سحابی ، عباس شیبانی و ….. در میان جمعیت ، اندیشه ای کوتاه در کلام خویش می کند و دل به یاد امام و مرادش می سپارد و می گوید : ” از هیچ چیز در دنیا نباید ترسید ، هر گاه مسئله امتحانی در پیش آید داشتن نیت خوب و ادعاهای پوچ و خالی قابل قبول نیست ، برای هر ن… >>>
