Arts & Culture

*

فار فرام عزیزی کاملا با شما موافق هستم...نمیتوانم بگم که در مسال انسانی کدام یک بر دیگری ارجحیت دارن...  بیشتر انسان‌ها تمایل به داشتن خانواده دارن، خانواده‌ای که مورد احترام جامعه و دیگران قرار بگیرد و قبل از آن داشتن هویت یک اصل انکار ناپذیری است... ولی شما این توقع را از یک خانواده ایرانی دارید که هنوز حتی به طور فردی به حقوق خودش اشنایی نداره... هنوز فکر میکنه این فقط دولتش هست که باید دماکرات باشه نه خودش و هزاران مسال دیگر را زیر پا میگزاره فقط به دلیل نا آگاهی و تن در ندادن برای تغییر... راهیست طولانی که خیلی‌ها هنوز حتی متوجه وجودش نشدن چه برسه به قدم برداشتن در این راه...

 پانوشت: من متوجه صحبت شما که فرمودین... هم‌خانه شدن و هم اتاق شدن برای دانشجو‌ها و یا شاید تین‌ایجر‌هاست نشدم!!؟ من کشوری را که سکس و روابط معاشقانه‌ را به راحتی و بودن هیچ گونه زیر پا گذاشتن قوانین آن کشور بتوان در محیط های باز و آزد انجام داد ندیده‌ام؟ البته هتل مامان هم بیشتر اوقات بیش از اندازه راحت 

ضمنا تا آنجا که بیاد دارم در ایران خوب گوشمالی میدادن وقتی جوان‌هایی را دست در دست دوست پسرتان میگرفتن 

Prospect, confidence or desire

I hope Iranians wouldn’t be sorry one day because they didn’t support Iranian gays and lesbians sufficiently.  This is a basic expectation from people not from a government.

Iranian gays and lesbians are similar to other people with their own strengths and weaknesses.  All Iranian gays and lesbians do not have a prospect, confidence or desire to immigrate to another country that respects them.  I remember someone said “all turkeys could fly if there is enough wind”.

Dear Nazanin: Every day is a “beginning” for one’s life, while there is only one “end”.  Perhaps, holding hands in public or being roommate is something interesting for college students, but not for more mature Iranian gays and lesbians who need to have a ‘life’ whole their life.  One’s life needs recognition and respect especially in warm Iranian families.

*

این انیمیشن مغایر و دور از واقعیت جامعه و از نقطه اشتباهی شروع شده است... اتفاقا از آنجایی که روابط بین زن و مرد مجرد همیشه بسیار نفی شده، ایران از معدود کشور‌هایی است که دو دوست هم جنس بسیار راحت و بودن اینکه شک برانگیز باشن میتوانند در جامعه زندگی اجتماعی داشته باشن (مخصوصا برای آقایان که هم خانه شدن برایشن بسیار ساده و کم دردهسر است) خیلی کم و در صورت علنی ساختن خود طرفین، اطرافیان میتوانند پی به رابطه دو همجنس ببرند... 

برای من یک همچین شروعی بسیار عجیب به نظر میرسه...