News

بزرگترين پيروزي جنبش سبز در عاشوراي 88 شكستن اقتدار ترس بود. مردمي كه با دست خالي در مقابل سگين ترين حملات و فشارهاي مامورين سراپا مسلح ايستادگي كرده و آنها را در هم شكسته و عقب راندند، قلب اقتدار حاکمانی را هدف گرفتند كه شاه بيت اقتدارشان يك چيز است : ترس آفريني.

حکومتی كه در هفت ماه اخير سياستي جز باتوم و گاز اشك آور و تهديد و بزن و ببند براي حل مشكلاتش بلد نبوده و اجرا نكرده، پس از ضربه گيج كننده اي كه روز عاشورا از سبزها دريافت كرد، همان سياست هميشگي را ولي اين بار با حد اكثر شدت در پيش گرفت.

محارب ناميدن تمام معترضين و تهديد مخالفان به اشد مجازات پله آخر كنش سياسي كساني است كه از سياست تنها "النصر بالرعب" را آموخته اند.

ولي پشت اين همه تهديد و ارعاب بيش از آنكه قدرت و اقتدار واقعي نهفته باشد، ترس نهفته است. كسي كه بيش از همه تهديد مي كند، بيش از همه مي ترسد و اميد به اين بسته كه طرف مقابل از تهديدهايش بترسد و عقب ... >>>