News

نقل از کتاب "ارتش تاریکی": شاه 3 بار قانون اساسی را تغير داد و بالاخره گفت: من برای مملكت تصميم می گيرم نه ديگران. سياست ايران را من ديكته می كنم. شاه از آزادی بيان و آزادی مطبوعات نفرت داشت و معتقد بود بيش از هر كس و هر مقامی می داند و اطلاعات دارد، پس بهتراز هر شخص ديگری می تواند تصميم بگيرد. به توصيه تورج فرازمند، وزارت دربار و نخست وزيری بخشنامه ای صادر كردند كه از اين پس كسی حق ندارد شاه و ملكه را بنام های "شخص اول مملكت" و يا "بانوی اول" بنامد زيرا اگر شخص اول بناميم مفهوم اين عبارت اينست كه شخص دومی نيز بايد باشد، اما در ايران شخص دومی وجود ندارد و فقط يك شخص وجود دارد و آن هم "ذات اقدس همايونی، آريامهر" است. كسی نمی توانست از شاه انتقاد كند.