POETRY

نر گس مست تو ترسم بدهد کار بدستم
تا نگاهش بکنم حرف در آرند که مستم

حاکم شرع دقیق است وبیک طرفه العین
حکم شلاق دهد ... اینکه یقین باده پرستم

گرگ یوسف ندریده چه برد بهره انکار
رنگ پیراهن چشمم بزند جار که هستم

موج دریای شراب است مرا حالت چشمت
نشئه می آرد و دل میبرد و عقل ز دستم

مست چشمان تو فارغ بود از منت خمار
توبه کردم ز می و ساغر و پیمانه شکستم

چار تکبیر بدنیا زدم و هر چه به دنیاست
دیده را بستم و جز مهر تو از جمله گسستم

چون سیه مستی ام از نرگس مست تو مرا بس
دل گسستم ز سوای تو و در پای تو بستم

....

محمود سراجی" م.س شاهد"