سرود های ماندگار عشق -۷


Share/Save/Bookmark

سرود های ماندگار عشق -۷
by Mahmoud Seraji
23-Apr-2012
 

از اینهمه مظاهر خلقت که در پهنه گیتی گسترده از جمادات و جانوران و گیاهان برگی از یک درخت را عاشقانه بررسی می کنیم تا سرود های ماندگار عشق را از آواز بلند یک برگ خاموش بشنویم و با عشق حرمت محیط زیست را پاس بداریم.

قسمت اول
برگ سبز

برگ مسیحا نفس آمد به بار
کز نفس اش تازه شود روزگار

سطح جهان بود مثال حباب
سبزه و برگ آمد و شد انقلاب

نیک نظر کن که در این ماجرا
راز دگر خفته و رمزی جدا

با همه عزت و فر و شکوه
کاه بود با مدد عشق کوه

معجز عشق است دراین رمز و راز
لفظ و سخن کوته و معنی دراز

گر نفس سبزه نبودی بجا
بر سر این خاک نبودیم ما

این نفس از جای دگر میرسد
از دم عیسای دگر میرسد

آنکه دم و حاصل دم او بود
آنکه نفس میدهدم او بود

جمله گیاهان جهان نیز دم
تازه کند از دم او دمبدم

اینهمه از گرمی انفاس اوست
رایحه ای خوش ز مزامیر دوست

در پس هر برگ که بینی عیان
خفته دوصد راز مگو در نهان

محشر کبراست در این برگ ریز
طرفه معماست در این برگ ریز

هر نفسی بسته به این برگ و پوست
زندگی ما همه مدیون اوست

چون نتوان بی نفس برگ زیست
غیر خداوند در این برگ چیست؟

جوشش عشق است که جان میدهد
هستی و مستی به جهان میدهد

برگ درختان به حقارت مبین
خفته بر ایشان شش روی زمین

محمود سراجی
م.س شاهد


Share/Save/Bookmark

Recently by Mahmoud SerajiCommentsDate
ترانه های فراق ۸
18
Nov 27, 2012
ترانه های فراق ٧
23
Nov 21, 2012
ترانه های فراق ٦
16
Nov 15, 2012
more from Mahmoud Seraji
 
Mahmoud Seraji

شاعر جوانسلم

Mahmoud Seraji


شاعر جوانسلم سجاد کهنسال عزیز ، ممنونم از افاضه کلام و پست این شعر بکر عرفانی که غزلیات خواجو و حافظ  را تداعی میکند ... لطفا ما را از فیض منشآت و اشعار  بدیع تان بی بهره نگذارید  به به  ... صورت ز سمک تا به سهی منکر سیرت// نفرت زده از سیرت شیطانی خویشم ... شاهکار است آفرین  سایت وزین ایرانیان در هفته های دیگر هم بروی شما باز خواهد بود ... با احترام محمود سراجی م.س شاهد 

sajjad kohansal

درود پدر عرفانم استاد محمود سراجی عزیز

sajjad kohansal


سلام جناب دکتر سراجی عزیز و دوست داشتننی 

شعر نابتان مجاری عاشقانه دل را چون حضرت مولوی به طرب وامیدارد

چون نتوان بی نفس برگ زیست

غیر خداوند در این برگ چیست؟

وهمین است معنی زیبای وحدت وجود که در اوج عرفان میتوان سرود

درود بر شما

پدر عزیزم دلنوشته ای در باب زبانحال خودم نوشته ام که با اجازتون به محضرتون عرضه میدارم

حقیقت خویشتنم

عمری شده حیران ز پریشانی خویشم

آزرده دل از غصه پنهانی خویشم

 

آبادی ما در گرو دوست شد اما

من معتکف گوشه ویرانی خویشم

 

جز نور حجابی نبود با من و او لیک

قربانی  این پرده  ظلمانی  خویشم

 

صورت زسمک تا به سهی منکرسیرت

نفرت زده از سیرت شیطانی خویشم

 

روحم به هزاران غل و زنجیر ببستم

در بند جسد هستم و زندانی خویشم

 

دینم نه بجا ماند و نه تقوای الهی

پیوسته پی خصلت حیوانی خویشم

 

افسوس(قلندر)که دگرآب رخت رفت

شرمنده  این  نفخه رحمانی خویشم

 امید که کاستی های فراوانم رو به فزونی علمتان ببخشید

مانا باشید و برقرار


Mahmoud Seraji

جناب ادیب جاوید

Mahmoud Seraji


شما ادیب و سخندانید  ، خوش بحال من که نظر فرهیخته ای چون شما را جلب کرده ام شما افتخار ما هستید گرامی 

Adibjavid

خوانش دوباره

Adibjavid


شعر را هر چه بیشتر می خوانم بیشتر به دلم می نشیند! دستتان واقعا درد نکند جناب سراجی. شعر، مثنوی های موسیقیایی مولانا را تداعی می کند و خواننده را به شیدایی و رقص می آورد:

 

اینهمه از گرمی انفاس اوست
رایحه ای خوش ز مزامیر دوست

 

آفرین

 


Mahmoud Seraji

ممنون

Mahmoud Seraji


 ممنون    از حضور گرمتان سرکار خانم دکتر پریدخت ... 


Paridokht

رایحه ای خوش ز مزامیر دوست

Paridokht


درود بیکران بر استاد فرازنه و گرانقدرم

الحق که نسیم جانبخش و عطر خوش سروده های ناب و پر رمز و راز شما حیاتی دیگرگونه در کالبد آدمی می‌دمد ... با سپاس و ثنای بیکران   


Mahmoud Seraji

سپاس و درود

Mahmoud Seraji


از سرورانم بانوان مینا ۶۴ و مینو اسپلر برگ ، از شاعر شیرین سخن و بداهه سرایم جناب محمود بدوحی و همچنین از نویسنده و محقق نامدار جناب ادیب جاوید برای ابراز لطف و بنده نوازی شان صمیمانه سپاسگزارم ...  محمود سراجی م.س شاهد  

Adibjavid

چه دلنشین

Adibjavid


 

 این نفس از جای دگر میرسد"
"از دم عیسای دگر میرسد

 

به قول امروزی ها: دَمتان گرم باد!

 

 

Adib


Boddooh

زنده باشید استاد عزیزم

Boddooh



استاد سراجی عزیزم
جوهرکلکت چو روان میشود
خون به رگ برگ دوان میشود
زنده شود ذره بی جان برگ
روح خداجوی و جوان میشود
درود برشما مثل همیشه بسیار زیبا بود بخصوص این بیت جاودانه که بایستی آنرا با آب طلا نوشت:
جوشش عشق است که جان میدهد
هستی ومستی به جهان میدهذ

Mahmoud Boddooh

محمود بُدّوحی

 


Minoospellerberg

Beautifully said.

by Minoospellerberg on

 

 جوشش عشق است که جان میدهد

هستی و مستی به جهان میدهد

Minoospellerberg


mina64

زیبا و درخشان

mina64


 اینهمه از گرمی انفاس اوست
رایحه ای خوش ز مزامیر دوست
در پس هر برگ که بینی عیان
خفته دوصد راز مگو در نهان
درود بر شما استادعزیز، عمیق ،زیبا ، تابان و درخشان