ART
Photo essay: Shoja Azari's Paris exhibit
by Elin Najmi
>>>
ARTIST
آثار شجاع آذری با افراط گرایی و تنش های سیاسی در خاورمیانه از سوی در ارتباطند
by الین نجمی
گالری ژرم د نوآرمون (Jérôme de Noirmont در منطقه هشتم پاریس برای نخستین بار در فرانسه میزبان آثاری از شجاع آذری بود: پنج نقاشی ویدئویی از مجموعه ای با عنوان «تمثال ها» (Icons, 2010)، و دو چیدمان ویدئویی، «روز قیامت» (The Day of Judgment, 2009)، و «هیچ گناه کاری در جهنم نیست» (There are no non-believers in Hell, 2010)، مجموعه آثار به نمایش گذاشته در گالری را تشکیل می دادند. شجاع آذری که متولد ۱۳۳۷ (1958) در شیراز است، از سال ۱۳۶۲ (1983) در نيويورک منزل گزیده و در این شهر به کارش ادامه میدهد
>>>
THANK YOU
Being more sensitive, most women know their men’s dilemma
God bless the typical Iranian fathers for they are far better than they seem, far less appreciated than they deserve, and are changing so fast that they could qualify as an endangered species. In Iran, we didn’t have a Father’s Day because back then, every day seemed to belong to him. In our family, my father was God and my brothers the saints, sent down to save the rest of us. We obeyed, showed respect and showered him with love all the time, but celebrate him one day a year? You must be kidding
>>>
SELFISH
بی صبرانه مترصد فرصت هستیم تا خود را به میان گفتوگو بیاندازیم و نیاز «مطرح شدن» خود را به کرسی بنشانیم
مدتی پیش در پایان یک میهمانی خانوادگی، از دخترم پرسیدم: «از اینکه دوستاتو دیدی حسابی خوشحال شدی یا نه؟» او در جوابم بلافاصله گفت: «آره، همه شبرو با دوستام بازی کردم. برعکس شما که تمام شب اونجا نشستین و داد زدین.» واکنش اولیهام لبخند گیجی بود که تحویل دخترم دادم، ولی بعد از دیدن رضایتی که در صورت دخترم موج میزد سکوت کردم. بلافاصله اما از عکسالعمل خودم دلخور شدم
>>>
HERITAGE
Photo essay: Ancient soldier brought to life
by Ardeshir Radpour
>>>
THE VISITOR
Why not stay in Iran and fight for liberty in my own land?
The Visitor was released in 2008. I was reminded of it after President Obama announced that photographic proof of Osama Bin Laden’s body would not be released to the public. A small circle of insiders who supposedly know what is best for the country made the decision. This elite circle tells us that lives may be lost to terrorism if the photos are made public. As though fewer lives are lost to terrorism when only the elite have access to information and make the decisions
>>>
Photo essay: Kooch band’s dramatic musical
by
Nazy Kaviani >>>
BAHAI
Open letter to the people of Egypt
by Bahais of Egypt
At this juncture, then, we face the weighty question of what we seek to achieve with the opportunity we have acquired. What are the choices before us? Many models of collective living are on offer and being championed by various interested parties. Are we to move towards an individualistic, fragmented society, wherein all feel liberated to pursue their own interests, even at the expense of the common good? Will we be tempted by the lures of materialism and its beholden agent, consumerism? Will we opt for a system that feeds on religious fanaticism?
>>>
ROMANCE
Ten interesting movies by really good directors don’t add up to one boring movie by Abbas Kiarostami. His film,
Certified Copy, has given the world a new Mona Lisa’s Enigmatic Smile. Wondering whether the two film characters are really married or not, pivoting the work on a self-invented puzzle, quickly leads to yawns. Traditionally, Mona Lisa aficionados have in the same bland way burdened the great painting with an unimaginatively parroted enigma: what is she smiling about or who is she smiling at?
>>>
TALENT
ماهان میرعرب و سایر نوازندگان چیره دست قطعات گوش نوازی ایجاد کرده اند
مدتی پیش مجموعه کاری به دستم رسید به نام اثر که Persian Side of Jazz یک هنرمند جوان ایرانی مقیم اتریش به نام ماهان میرعرب است . کاری بود در سبک جاز و با تلفیق رگه های از موسیقی ایرانی در آن . بیشتر کارها در سبک اسموت جاز و فیوژن جاز هستند که ماهان نوازندگی گیتارآنرا به عهده دارد و در بسیاری جاهای آلبوم با اشاراتی به موسیقی دستگاهی و مقامی و نواختن آنها با گیتار جاز تلفیق زیبا و گوشنوازی به وجود می آورد
>>>
IDEAS
آیا شما در این شخصیّت بظاهر انسان، جز غرائز حیوانی چیز دیگری هم می بینید؟
ولی آیا براستی خصوصیّات درونی انسانها هم به همان سرعت رشد و تغییر کرده است؟ یا به عبارت دیگر و دقیقتر اصلاً رشدی در جهت بهبود کرده است؟ آیا در زیاده خواهی و حرص و ولع انسانها از آغاز آفرینش تا به امروزتغییری دیده میشود؟ آیا بین عشق به قدرت و فرمانروائی بدون قید و شرط بعنوان مثال پادشاهان ساسانی با رهبر کنونی ایران اختلافی بچشم میخورد؟ آیا بین میل به آدم کشی میان چنگیز قرن سیزدهم میلادی با هیتلر قرن بیستم تفاوتی دیده میشود؟
>>>
BIJAN
Photo essay: "Most Expensive Store in the World"
by
mozaffari >>>