Ali Ohadi

لابد اگر در زمان چنگیز خان مغول، یا تیمورخان لنگ پهلوانی پیدا می شد که پروای مغول و تیمور را نداشت و یک تنه شمشیر می کشید و در مقابل چنگیز و تیمور قد علم می کرد و جماعتی را با خود به جهنم می برد، می گفتیم؛ خوشم می آید که این مرد علیرغم خریتش، آدم مستقلی ست، خود تصمیم می گیرد، خود می برد و خود می دوزد و کسی برایش خط و مشق نمی نویسد ...

در دوران ما اما خیال می کنم "استقلال" معنا و مفهومی متفاوت دارد. فکر می کنم یک سرزمین یا یک ملت وقتی "مستقل" است که یکایک افرادش از حس "استقلال" برخوردار باشند، آزادانه در ساخت و ساز سرنوشت اجتماعی و اقتصادی و سیاسی امروز و فردای سرزمینشان سهیم و شریک باشند، و اگر اکثریتی به چیزی یا کسی رای می دهند، اقلیت نیز در چهارچوب قانون، آزادی ابراز وجود داشته باشد، و اکثریت هم البته با گشادگی نظر انتقادپذیر و آزاده باشد...

... وگرنه پهلوان محمد محله ی کودکی ما هم آدم مستقلی بود، برای حفظ نوامیس محله، مرتکب چند قتل ناموسی شده بود، زندان رفته بود، چنان از زن و مرد و کودک محله نسق گرفته بود که همه مثل سگ از او می ترسیدند و شهامت نفس کشیدن نداشتند... البته بچه باز هم بود، اما کی جرات داشت بگوید؛ پهلوان محمد قاتل است، یا باجگیر است یا ...

گیرم پهلوان محمد هم معروف بود که پروای رژیم را ندارد، تن به زور نمی دهد و کاه در آخور حکومت و قانون نمی کند... به عبارتی "مستقل" بود!

ali-ohadi.com