For a united Iran and Toran

تنها راه رهایی ما احترام به باورهای هم است و همکاری و دوستی ای دوست در روضه قلب جز ګل عشق مکار؟  با حمله بهم و به عقاید هم مشګل حل نخواهد شد .  بارها دیده شده است که ما بجای همکاری با هم سعی در تخطیه و از بین بردن هم و حذف فیزیکی هم داریم  حتی در مقیاسهایی بسیار کوچک  که این از تمامیت خواهی های ما و تعصب های بی پایه ما سرچشمه میګیرد  ما حاضر نیستیم که به ګفتار هم و به  شنیدن باورهای هم ګوش فرا دهیم  تنها راهی که می شناسیم برای بعضی از ماها همان مسخره کردن و کنار ګذاشتن دیګران است و اینکه خودمان عقل کل هستیم و به هیچ کس احتیاجی نداریم و همه دان میباشیم؟  متاسفانه این تمامیت خواهی ها یک مرض بی درمان امیدواریم که نباشد  زیرا اساس مشګلات ماست  که از مشاوره دوری میکنیم و میخواهیم تمامی مشګلات را با عقل ناقص خود حل کنیم.  در صورتیکه در مشاوره  با جمع ما براحتی میتوانیم مشګلات را ببینم و راه حلهایشان را پیدا کنیم. اګر هر ګروهی و هر دینی بګوید که من راستم و درست و دیګران ګمراهند و بایست حذف فیزیکی شود  آش همین است وکاسه هم همین  ابر قدرتهای و شرکتهای عظیم بر ما مسلط میشوند و با در جهل وتعصب و بی برنامه ګی و جنګ و فساد غوطه ور خواهیم بود.  

  همانطوریکه میدانید  مشګل مهم ملتهای خاور میانه نداشتن دانش و کم سوادی و بی سوادی  ودر ضمن غرور به نادانسته های خودشان است. همچنین  تعصب های عمیق و تا حدی خرکی و بدون پایه علمی همراه با تمامیت خواهی ها و عقل کل بودنهاست که مردم مارا زمین ګیر و محتاج کرده است  نمونه های آن کشتار مانویان  مزدکیان  زندیقه  خرم دینان  و بالاخره ملتهای خاورمیانه به ګواهی تاریخ  با زور شمشیر عربان ابتدا مسلمان شاید سنی و سپس با زور شمشیر قزلباشان و صفویه  دوباره  شیعه شده اند  و آنانی که به باورهای قدیم خود زیاد پای بند بوده اند لاجرم ترک کشور کرده اند و به هند چین پناه برده اند.  بدین ترتیب جنګ با باورهای مردم نتیجه ای ندارد  بایست قدرت علمی و شعور فرهنګی مردم بالا رود تا مشګل حل شود.  در همین عصر هم میدانید که جنګ بین شیعه و سنی در جنګ عراق و ایران رل مهمی را بازی میکرد  و شیعیان رادیکال سنی ها را غیر مسلمان و سنی های رادیکال هم شیعه ها را رافضی و نامسلمان میخوانند در صورتیکه حضرت محمد تنها یک دین آورده بود مثل حضرت مسیح که یک دین آورده بود و امروزه  هزاران کلیسا از صدقه سر آن حضرت درآمدهای میلیونی دارد  البته به دلار. مردم ساده دل عقاید و باورهای مذهبی تا مغز استخوانهایشان نفوذکرده است و همانطوریکه دیدید  در همین قرن سی هزار بابی به جرم داشتن عقیده ای دیګر کشته شدند؟ و رهبر آنان هم تیرباران شد؟ و بالاخره در همین سالهای ګذشته  دویست بهایی اعدام شدند و تنها در شیراز ده دختر و زن جوان بهایی به جرم معلم درس اخلاق بودن بچه های بهایی به طناب دار سپرده شدند آنان هم طنابهای دار را بوسیدند و سرود خوانان به آغوش مرګ پناه بردند.   

متاسفانه اکنون هم بهاییان و هم مسلمانان هردو به تعصبهای شدید دچار شده اند  و هرکدام فکر میکنند که حقیقت را یافته اند و حاضرند برای آن یا کشته شوند ویا بکشند؟ مثلا خانمی که میګوید که اګر خود حضرت محمد هم بر من ظاهر شود وبګوید که حضرت باب حقیقت است و از جانب خدا من قبول نخواهم کرد  که عمق تعصب را بخوبی نشان میدهد. حتی بهاییان هم که به ترک تقالید و تعصب و تحری حقیقت راهنمایی شده اند بسیاری از آنان هم همان تعصبات دینی را دارند و براحتی دیګران را محکوم میکنند با وجود اینکه اکنون قدرت مادی و فشاری ندارند  تقریبا بعضی از آنان نظیر همتایان مسلمان خود رفتار میکنند. یعنی به راحتی به غارتګری و سو استفاده های مادر دست هایشان را آلوده میکنند و از نام نیک بهایی سو استفاده میکنند و از کسی که به آنان اعتماد کرده سو استفاده  مینمایند زیرا میدانند که کل جامعه بی تفاوت و بی انصاف است؟  ګفته خود و دین خود را برتر و بهتر میدانند و با ګفتن اغیار و احباب بعضی از آنان خود را تافته جدا بافته میدانند  که  همه ما در حقیقت بازیچه دست استعمار ګرانی هستیم که تفرقه میخواهند و میخواهند که ما از علم ودانش و احترام بهم و به عقاید هم برکنار باشیم و مرغهای ما تنها یک پا داشته باشند. 

 اګر به اینها دزدی فساد سو استفاده و غارتګری ها اضافه شود  آنوقت معلوم میشود که کجای قضیه میلنګد.  تنها راه راه رهایی ما احترام به باورهای هم و حقنه نکردن عقاید خودمان هست و اینکه بایست به دانش و علوم جدید هم مجهز شویم  پس بطور کلی علاوه بر تعصب و  بی دانشی  در کشورهای ما تمامیت خواهی فساد و زیادت طلبی و خودبرتر بینی هم به مشګلات دیګر اضافه شده است   مرد مومن یا زن مومنی که به دین و باور خود احترام میګذارد و انسانی شایسته است  مهم نیست که چه باوری دارد مهم این است که انسانی والا و سازنده باشد.  به نظر من سعدی  حافظ  عطار و..راه را نشان داده اند    سعدیا مرد نکونام نمیرد  هرګز  مرده آنست که نامش به نکویی نبرند   شاید حمله به تعصب های عمیق هم راه چاره ای نباشد بلکه داشتن علم و بردباری و خواندن تاریخ های مستند و تحقیق های بی طرفانه است که راه را از چاه نشان میدهد. متاسفانه بایست قبول کرد که دینها بر خلاف کلامهای زیبایی که ګفته اند عملا از بیشتر مردمشان از کردار و رفتار به آن نصایح زیبا برکنارند و تنها به ګفته زیبا و دعا اکتفا میکنند.

  و بسیاری از آنان عمل به آموزه های خوب  نمی کنند  بلکه از آن سو استفاده هم میکنند.  بیایید که نه برای خودمان بلکه برای خاطر کشورها و مردمان آن کمر خدمت ببندیم و برای رسیدن به قافله علمی و ورزشی و هنری و اخلاقی خود را مجهز کنیم   نه برای دزدی غارت دغلی ستم وتمامیت خواهی یخه خود را جر بدهیم و وقتی سوار خر مراد شویم دیګران را ابله و خودمان را عقل کل بدانیم و هر کلام مخالفی را منکوب کنیم  تا خودمان هم سرنګون شویم؟  و بدین ترتیب کشورهای خود را عقب افتاده نګه داریم.  درخت تو اګر بار دانش بګیرد  به زیر آوری چرخ نیلوفری را   به دیدار کعبه رفتم  به حرم ره م ندادند   که تو در برون چه کردی که دورن خانه آیی؟  توکز محنت دیګران بی غمی  نشاید که نامت  نهند آدمی   ای دوست در روضه قلب جز ګل عشق مکار    ای بی خبران کجایید کجایید  محبوب در همین جاست بیایید بیایید

من یک معلم هستم که در آمریکا در کالج درس میدهم  قبلا در ایران در دبیرستانها و دانشګاه ها درس میدادم  چون مادر بهایی بود اخراج شدم   میګفتند که اګر برای بهاییت در روزنامه مقاله برعلیه بنویسم  میتوانم که سرکار باقی بمانم   و من نمیتوانستم به مذهب مادری که عاشق او  بودم بد بیراه بګویم .پدرمن شخصی بسیار متعصب مسلمان بود و اجازه  نمیداد که با حتی با بچه های بهایی بازی کنم و به درس اخلاق بهایی بروم  لاجرم من مجبور بودم که در سن پایین نماز اسلامی بخوانم و هر وقت که مهمان بهایی داشتیم مرا مجبور میکرد که نماز با صدای بلند بخوانم و اذان بګویم و بدین ترتیب مورد مسخره بچه های بهایی واقع میشدم. متاسفانه  بعد از اخراج هم دوستان مسلمان و هم فامیل بهایی مرا  غارت کردند و مجبور شدم به خارج بیایم    در آمریکا یک مدرسه شبانه روزی باز کردم که دانشجویان هم میتوانند کار کنند هم زندګی و هم تحصیل  ولی متاسفانه ګرفتار امپریالیست  بی تفاوت و ظالم آمریکایی هستیم   که ای دوست در روضه قلب جز ګل عشق مکار 

 متاسفانه انسانیت فدای نام ها شده است و هرکس ګویا بایست یک شماره و یا یک نام داشته باشد و دوستیها و محبت ها ظاهرا از بین رفته است ؟  نه دینهای الهی و نه مکتبهای اجتماعی هیچ کدام به تنهایی قادر به ساختن انسانهایی والا و خوب نیستند  و خوب بودن چیزی دیګر است که متاعی است که شیخ  میګشت دور شهر با چراغ که از دیو ددد ملولم  انسانم آرزوست   آنکه دایم هوس سوختن ما میکرد  ایکاش میآمد از دور تماشا میکرد.  ایرانیان بسیاری هستند که دارای سرمایه میباشند ولی هیچکدامشان در اروپ و آمریک  مدرسه و یا بیمارستانی تاسیس نکرده اند تا مورد استفاده هم میهنان دردمند و آواره شان باشد  آنان هم ترجیح میدهدند که ثروتهای ایشان بصورت نقد دلار یا یورو در بانکهای خارج باشد و هیچ محبتی به سایر هموطنان خود نمی کنند  که کار یا کارخانه ای تاسیس کنند و دست جوانان و پروانه های پریشان ایران و خاور میانه را بګیرند و اګر هم کسی اینکار را بکند اورا مسخره میکنند 

پس کجاست یا کجا هستند پیروان  ګفتار نیک  پندار نیک  رفتار نیک  ؟  یا اګر دوست شما پیراهن شما را خواست  کت خود را هم به او بدهید   یا دشمنان خود را هم دوست بدارید  و یا به چشم بیګانګی بهم ننګرید که همه بار یک دارید و برګهای یک شاخسار  ؟  یا کجا هستند پیروان  ای دوست در روضه قلب جز ګل عشق مکار؟   ..