مبارک پیروز شد، نه آن مبارک سرزمین فراعنه، آن مبارک خیزش برای دست آوری آرمانهای متعالی در سرزمین گل و بلبل که امروز سالروز پیروزی آن است.
صحبت از آن انقلابی است که چه امیدها برایش بود و چه نا امیدی ها در پی داشته. آنکه که قرار بود پری رویان استقلال، آزادی و عدالت را تواماً به عقد ایران و ایرانی در آورد و دریغا هنوز جای آن زیبا رویان در ایران خالی و ایرانی چشم براه و از دوری آنها در رنج است.
عجب آنست که با اینکه در طول تاریخ پر آب چشم بلاهای باور نکردنی بر سر بوستان سرزمین گل و بلبل آمده و همت و از جان و مال گذشتن ایرانی برای دست یابی به پری رویان به دست ایرانی و انیرانی به گل نشسته، ولیکن ایرانیان دست بردار نیستند. حافظ چه موشکافانه گفته:
از این سموم که بر طرف بوستان بگذشت
عجب که بوی گلی هست و رنگ نسترنی
این مبارک هدف متعالی فراموش ناشدنی نسل پس از نسل ایرانیان نشان از آن دارد که وصلت دیر و زود دارد ولی سوخت و سوز ندارد.
مبارک همت و پشتکار بر ایران و ایرانی مبارک باشد.
Recently by Fred | Comments | Date |
---|---|---|
ادا اطوار اسلامی | 5 | Dec 05, 2012 |
مسجد همجنسگرایان | 1 | Dec 05, 2012 |
Iranians are legitimate target | 10 | Dec 04, 2012 |
Person | About | Day |
---|---|---|
نسرین ستوده: زندانی روز | Dec 04 | |
Saeed Malekpour: Prisoner of the day | Lawyer says death sentence suspended | Dec 03 |
Majid Tavakoli: Prisoner of the day | Iterview with mother | Dec 02 |
احسان نراقی: جامعه شناس و نویسنده ۱۳۰۵-۱۳۹۱ | Dec 02 | |
Nasrin Sotoudeh: Prisoner of the day | 46 days on hunger strike | Dec 01 |
Nasrin Sotoudeh: Graffiti | In Barcelona | Nov 30 |
گوهر عشقی: مادر ستار بهشتی | Nov 30 | |
Abdollah Momeni: Prisoner of the day | Activist denied leave and family visits for 1.5 years | Nov 30 |
محمد کلالی: یکی از حمله کنندگان به سفارت ایران در برلین | Nov 29 | |
Habibollah Golparipour: Prisoner of the day | Kurdish Activist on Death Row | Nov 28 |
History Revised!
by G. Rahmanian on Fri Feb 11, 2011 06:07 AM PSTThese traitors while attempting to, desperately, whitewash their own treachery, seem to feel obligated to absolve the regime of all the crimes it has committed against Iranians. Their hatred for Iranians has no limits. Their logic is similar to the logic of a rapist who blames his victim for not dressing properly. The regime has systemically brutalized tens of millions of Iranians for the past three decades. In order to consolidate its grip on power, it provoked a war with Iraq which claimed the lives of 1,000,000 Iranians and incurred more than US $500 billion in material damages. The regime, by creating an apartheid system, has deprived Iranians of the most basic rights. After more than three decades the regime has not stopped terrorizing Iranians. In a matter of seven weeks it has murdered more than 150 Iranians, in cold blood. And these traitors and regime's peons blame everything the regime is doing now on the events of 32 years ago which they revise and distort!
دیر و زود دارد ولی سوخت و سوز ندارد
Mash GhasemFri Feb 11, 2011 03:06 AM PST
نشدی؟ حالا مصر و تونس انقلاب کردند، فکر میکنید به همین سادگیها به ما هم
چیزی میرسه. نخیر ، نمیرسه. دلیل اصلی پیروزی تونس ،و پیروزی بسیار محتمل
در مصر، غافلگیر شدن دولت و اتحاد تمامی احاد جامعه
( طبقه کارگر ، طبقات میانی ، اقشار حرفه ای...) میباشد. دو عاملی که هنوز
به نظر نمی آید در ایران موجود باشد. پیروزی بر دشمن بیش از هر چیز
احتیاج به تشکلات دموکراتیک، رادیکال و توده ای ( به معنای مردمی نه به
معنای حزب توده آن "عروس هزار داماد نه چندان خوشنام") دارد ، که این قلم
جنس هم کماکان نایاب است.
خطاب به "رفیق" ( استاد دو خطی های بی معنی نوشتن)، آغاز " فاز مسلحانه" از
سوی مجاهدین ، دقیقا آن چیزی بود که بهشتی و آیت و...منتظرش بودند.
اما در حفظ و پایداری جمهوری اسلامی، از حماقت خائنانه "برادران مجاهد"
مهمتر و پایه ای تر، "تعلیمات" امنیتی "رفقای" ک.گ.ب. بود که از طریق
حزب توده فراهم گشت. حالا اگر علف میکشیدی میگفتیم هیپی یه ، حافظه اش
ضعیفه، این بهانه را هم نداری
Sooner or later we have to talk about it, dear Fred. Don't we?
by comrade on Fri Feb 11, 2011 02:12 AM PSTکاروان جهیزیه آن پریرویان استقلال و آزادی در آن روزگار، در راه بود که یکباره مورد تهاجم واقع شد.
حمله صدام، و مواضع میلیتاریستی کالت مجاهدین به امنیتی شدن جو سیاسی،
استحکام، انسجام و سلطه واپسگراترین قشر مذهبی در ایران عزیز ما منجر شد.
Never increase, beyond what is necessary, the number of entities required to explain anything.