ravanvajahan.com

داستان رشد اقتصادی چین میتواند پایان غم انگیزی داشته باشد

قطارسریع اقتصادی چین که در سه دهه ی متوالی با نرخ رشد 10 در صدی حرکت داشت، کند میشود. مشکلات ایالات متحده آمریکا و اروپا سبب نزول رشد صادراتی شدند که مدتها موتور معجزه اقتصادی چین را تشکیل داده بود. ماه هاست که رشد تولید صنعتی نیز در حال کاهش است. تولید ناخالص ملی در سال 2012 میتواند به %8 کاهش یابد. حتا اگر کاهش نرخ بهره - آنچنانکه بتازگی اعلام شد - و همچنین برنامه های عمرانی زیرساختی1 هم بتوانند آن روز تلخ و نزدیک را به تعویق اندازند، باز هم بنظر میرسد که داستان رشد اقتصادی چین پایان تلخی خواهد داشت.
گزارشی از «نامورا گلوبل اکونومیکز»2 که سال گذشته با عنوان « خطرات چین»3 منتشر شد به سناریویی اشاره دارد که در آن نرخ رشد اقتصاد چین تا رقم %4 کاهش می یابد. در اقتصاد بظاهر آهنین چین نخستین ترک ها نمودار شده اند. بنظر میاید که چین باین زودی قادر به کسب رتبه بزرگترین اقتصاد جهان وسبقت گرفتن از ایالات متحده آمریکا نخواهد شد، البته بفرض اینکه چنین خواستی اصلن عملی باشد. کافی ست آدم به دورنمای آینده یی فکر کند که 25 سال پیش درمورد ژاپن بر افکار عمومی مسلط بود. از آن زمان ببعد ژاپن 20 سال در سکون اقتصادی فرو رفت.

حتا خوشبین ها هم نگران هستند
پر هیاهو ترین شخص بدبین به چین در وال استریت، فروشنده ی استقراضی4، «جیم چنوس»5است. سالهاست که او علیه بانکهای چینی شرط بندی میکند، علیه موسسات بنا و توسعه املاک و کنسرنهای استخراج معادن مانند «ریو تینتو»6 از استرالیا و «ول»7 از برزیل که وابسته به تشنگی چین برای دست یابی به مواد اولیه هستند. او نظرش را هم محتاطانه بیان نمیکند و باور دارد که چین فرود سختی خواهد داشت با عواقبی فاجعه بار.
او علت این فروپاشی را سیستم مالی بی ثبات و بازار املاک میداند که دومی به نظر او، در آینده ی نزدیک رخ خواهد داد. او معتقد است، وقتی میگوید که ترکیدن حباب بازار املاک چین هزار بار بدتر از «دوبی» خواهد بود، نظری محتاطانه داده است. «چنوس» سالهاست که این مطلب را عنوان میکند ولی تا بامروز پیش بینی بدبینانه ی او به تحقق نپیوسته است.

«ادوارد چنسلر»8 استراتژ جهانی « جی ام او»9 نیز دورنمای آینده چین را اصولن همینگونه می بیند. او میگوید:
« همیشه خوشبینان به چین میگویند که در 20 سال گذشته در چین هشت افت اقتصادی وجود داشته است و هربار چین موفق از آن بیرون آمده است.»
با این وجود او بدبین میماند: « من نمیتوانم دقیقن بگویم چه زمانی شکست رخ میدهد ولی چین تمام نشانه های یک نمونه ی کلاسیک دیوانگی را دارد که بد پایان میابد. یعنی یک داستان پیشرفت و موفقیت که شگفت انگیز است و میتواند سرمایه گذاران بد شانس را به شرکت در قمار بازی فریب دهد. و باوری کور به دانش نهاد های چینی که گویا میتوانند هر چرخش مسیری را بسوی رشد اقتصادی جهت دهند. و همچنین تمرکز بیش از حد سرمایه گذاری در بخشهایی با سودآوری ناکافی که تنها بخاطر وجود اعتبارات ارزان ممکن شده است.»

قابل توجه این است که امروزه حتا کسانی که سالها به چین خوشبین بوده اند، نگران آینده ی این کشور بزرگند. یکی از آنها « ویلیام اورهولت»10، یک کارشناس منطقه آسیاست که برای بانکهای سرمایه گذارو اندیشگاه ها11 کار کرده و همچنین در سطح علمی فعالیت داشته است. در حال حاضر او پژوهش گر آموزشگاه کندی در دانشگاه هاروارد است.

تنگاتنگ بافته شده به قدرت
به باور او تمایل به رفرم که در دوران «جیانگ زمین»12 و «چو رونگجی»13 (1993-2002) بر کشور حاکم بود، بسیار کاهش یافته است. کارگاه های دولتی مانند «سینوپک»14 و کنسرن تلفن چین «چاینا موبایل»15، مجتمع «نورینکو»16 و ذوب آهن « باواستیل»17 کنترل اقتصاد کشوررا در اختیار دارند. آنها از امکانات ویژه یی بهره میبرند که برایشان ضمانت های دولتی، اعتبارات ارزان، کاهش مالیات واستفاده از مواد اولیه سوبسید شده بوجود میاورد...

ادامه ی این مطلب را میتوانید اینجا بفرمت -پی دی اف- دانلود کنید

و یا اینجا در سایت من بخوانید