اصولهای همبستگی و حفظ میراث ایران


Share/Save/Bookmark

Mohammad Ala
by Mohammad Ala
17-Jun-2012
 

با گذشت از هزاران سال تاریخ . . . هنوز نگران ویرانه شدن میراث وکشور خودمان هستیم. در حالیکه مردم کشورهایی با قدمت کمتر . . . حتی دویست سال . . . از ما بیشتر همبستگی نشان میدهند و به کشورشان افتخار میورزند. ایران بیشتر از تایوان و ژاپن منابع طبیعی دارد اما از نظراقتصادی از آنها خیلی عقب است. با مقایسه به بیشتر ممالک ... به محیط زیست و موجودات در آن بیرحم هسیتم . . . مثلا در افریقا با خشکسالی ... گله گله حیوانات رد میشوند در حالیکه بیشتر موجودات در ایران از بین رفته اند. اگر به کشورهای پیش رفته توجه بکنیم متوجه عوامل ویا اصولهایی خواهیم شد که ما هم میتوانیم از آنها برای بهبود کشورمان از آنها پیروی بکنیم. مثلا چرا ژاپن بدون منابع طبیعی توانسته یکی از قدرتهای اقتصادی دنیا شود؟ و یا کشوری مثل سویس چرا توانسته بهترین شکلاتها و پنیر دنیا را تولید و صادر بکند چون این کشور هوای بسیار سردی دارد و مواد اولیه را وارد میکند؟

اصولهای زیر میتوانند باعث همبستگی ما ایراینها بشوند و به سازمانی که پیشنهاد شد کمک بکنند.

اخلاق (مثلا پندار نیک و کردار نیک) بعنوان اصل

مسئولیت پذیری

احترام به مقرات

احترام به حقوق دیگران(حتی اگرافراد بدون مذهب باشند) با علاقه کار کردن

صبور بودن . . . تحمل به سختی برای آینده بهتر

تلاش متداوم برای ارزه کالاها و سرویسهای بهتر

نفع ملی پیش از نفع شخصی

انطاف پزیری

حمایت از میراثهای اجدادمان

حمایت از محیط زیست برای تمامی موجودات

این اصولها با کمی تغییر میتوانند باعث همبستگی ما ایراینیها بشوند تا در حفظ ایران و میراث آن برای نسلهای آینده بکوشیم. .


Share/Save/Bookmark

Recently by Mohammad AlaCommentsDate
خبر نامه ی از ایران
-
Jul 17, 2012
قهرمانان جهانی ایران
3
Jul 12, 2012
"تقدیم" نامه یک کتاب
1
Jul 08, 2012
more from Mohammad Ala
 
bahmani

You are missing one BIG one

by bahmani on

This is a great Vision Statement (as opposed to a Mission Statement) and a worthy aspiration.

What is missing is the "Commitment to Work Together".

All too often, what prevents Iranians from Success or full potential achievement, is the inability to argue to a point of mutual agreement.

It seems if an argument erupts, rather than hash it out until it is settled and everyone agrees, Iranians take it personally as an unacceptable loss, get upset and leave, refusing to engage any further, destroying the process in a huff.

Or worse, the "Javabeh Ablahan Sokoot Ast" reflex.

This has done more to damage our collective participation in arguing to clear up the details so we can proceed onto the task at hand as one, than anything else in our behaviors and cultural tendencies.

In fact, "Javabeh Ablahan, Sabr va Hoseleh va ejazeyeh bayaneh azad ast, har chi yaroo olagh basheh va esraresh bikhod."

As a writer on this site especially, I have done this many times and tolerated what appeared to be the most ridiculous commentary you can imagine. In almost every case, when I have engaged the commentator and allowed them to speak, we have accommodated each other and moved on productively.

Admittedly this is VERY hard to do.

Primarily because these days, Iranians are not very tolerant or all that good at "Foreplay", and almost always want to get right down to "Business".

To read more bahmani posts visit: //brucebahmani.blogspot.com/


Mohammad Ala

Thanks CallmeRed

by Mohammad Ala on

Thanks CallmeRed for your good comment(s).


CallmeRed

with all due respect,

by CallmeRed on

اصول خود یک کلمه جمع است (مفرد=اصل) و چون عربیست با های فارسی جمع بسته نمی شود

اما درمورد متن، به اصول جالبی اشاره کردید، ای کاش یادگرفتن آداب انتقاد مودبانه و سازنده و همچنین انتقاد پذیری و بهره گرفتن از انتقادات سازنده دربهبود مسائل را هم به فهرست اضافه کنید.

،

 


Mohammad Ala

مثالها بسیار هستند.

Mohammad Ala


   با سپاس از نظراتت دیوانه جان.     متوجه شدم دوسه کلمه درست نوشته نشده اند.  با پوزش که نمیتوانم آنها را درست بکنم.  مثلا مقررات یک ر کم دارد.   

 

   مثالها بسیار هستند.  در ژاپن زمانی که یلو پیج برای استفاده در گیشه تلفنها گذاشته شده بود همه کتابها بدون هبچ علامتی ویا حذف صفحه ها در استفاده مردم بودند در حالیکه در ایران افراد روی صفحه ها مینوشتند ویا صفحه ها را پاره میکردند غافل از اشخاص دیگری که به آنها نیازداشتند.


divaneh

همبستگی و جامعۀ اصولی

divaneh


با سپاس از جناب علای گرامی من نیز با شما موافقم که ما باید کلید حل بسیاری از این مشکلات را در درون خود بیابیم. اخلاق و رفتار ما می تواند مانع عمده اتحاد و در صورت تغییر بزرگترین سازمانده و ثروت آن باشد.

بنده فکر میکنم که یکی از مهمترین اصول برای ما همان برتری دادن نفع ملی به نفع شخصی است. عمل کردن به چنین اصلی می تواند موجب دست یابی به بسیاری از آن اصول دیگر از جمله قانونمندی، احترام به حقوق دیگران، رشد اقتصادی، حمایت از میراثها و حمایت از محیط زیست شود. در واقع نفع شخصی ما در همین برتری دادن به نفع ملی است. برای مثال حاصل توجه به نفع ملی در جامعه ای مانند ژاپن، افزایش رفاه اقتصادی و اجتماعی اکثر جامعه و آبادی کشور بوده است. آن چه سخت است تشویق جامعه به پایبندی به چنین اصولی است. در ژاپن این دولت ملی بود که به چنین اهدافی کمک نمود. ما باید راهی دیگر بیابیم.  

با سپاس برای این پیشنهادات ارزنده و لینک به مقالۀ این حقیر امیدوارم که با همفکری بتوانیم راهی برای نهادینه نمودن این ارزشها بیابیم.