اگر به خانه ی من آمدی


Share/Save/Bookmark

اگر به خانه ی من آمدی
by Moorche
09-Jul-2009
 

اگر به خانه ی من آمدی

برایم مداد بیاور...

مداد سیاه...

می خواهم روی چهره ام خط بکشم

تا به جرم زیبایی در قفس نیفتم،

یک ضربدر هم روی قلبم تا به هوس هم نیفتم!

یک مداد پاک کن بده برای محو لبها ...

نمی خواهم کسی به هوای سرخیشان،

سیاهم کند!

یک بیلچه،

تا تمام غرایز زنانه را از ریشه در آورم...

شخم بزنم وجودم را...

بدون اینها راحت تر به بهشت می روم گویا!

یک  تیغ بده؛

موهایم را از ته بتراشم...

سرم هوایی بخورد...

و بی واسطه روسری کمی بیاندیشم!

نخ و سوزن  هم بده،  

برای زبانم می خواهم...

بدوزمش به سق...

اینگونه فریادم بی صداتر است!

قیچی یادت نرود...

می خواهم هر روز اندیشه هایم را سانسور کنم!

پودر رختشویی هم لازم دارم...

برای شستشوی مغزی...

مغزم را که شستم،

پهن کنم روی بند...

تا آرمانهایم را باد با خود ببرد

به آنجایی که عرب نی انداخت...

می دانی که؟

باید واقع بین بود!

صدا خفه کن هم اگر گیر آوردی بگیر...

می خواهم وقتی به جرم عشق و انتخاب،

برچسب ف/ا/ح/ش/ه می زنندم...

بغضم را در گلو خفه کنم!

یک کپی از هویتم را هم می خواهم...

برای وقتی که خواهران و برادران دینی به قصد ارشا د،

فحش و تحقیر تقدیمم می کنند!

تو را به خدا...

اگر جایی دیدی "حقی" می فروختند...

برایم بخر...

تا در غذا بریزم...

ترجیح  می دهم خودم قبل از دیگران حقم را  بخورم!

و سر آخر اگر پولی برایت ماند...

برایم  یک پلاکارد بخر...

به شکل گردنبند...

بیاویزم به گردنم...

و رویش با حروف درشت بنویسم:

"من یک انسانم "...

"من هنوز یک انسانم"...

"من هر روز یک انسانم"..........


 

پی نوشت : مطلب بالا رو توسط ایمیل دریافت کردم و من هم تصمیم گرفتم در این چرخش سهیم شوم: ذکری از سراینده ش نبود. نویسنده مطلب رو نمی دونم کیه!!!


Share/Save/Bookmark

more from Moorche
 
Moorche

دوستان سلام؛

Moorche


 

  ممنون برای کامنت تون،  از انجایی که خیلی از ما غربت نشینان از ازادیهایی که زنان ایرانی در ارزوی داشتنش هستند، برخورداریم، غمگین کننده  است که شاهد رفتار بعضی از زنان هموطن باشیم که خود از این  نعمت استفاده  مطلق کرده و در عین حال طرفداری از رهبرانی میکنند که همنوعان و هموطنان انان را در قفس تنگ محرومیت های ازادی قانونی و اجتماعی زندانبانند. اما یک چیز را نباید فراموش کرد! « فردای ایران آزاد به انهایی تعلق دارد که برایش بهای گزافی پرداخت کردنند» ، نه به منو امثال من که فقط برای غصه دوری از وطن گریه کردیم.

گلبانو نازی، مرسی برای نت مهربونت، من از اینجا و پستهای شما غافل نیستم.

اقای شراب سرخ و قرمز  ؛ ممنون از محبت شما، خیلی لطف دارید، مورچه نیک نیم واقعی منه! البته یکی از اون چندتائی که داشتم. ولی خودم وقتی بزرک شدم و پی بردم که چرا منو مورچه صدا میکردن خیلی کیف کردم. چون خیلی با رفتار و کردارم هماهنگی داشت.

ممنون دوستان

 

 

مورچهء فرنگی


Red Wine

...

by Red Wine on

nice one ... merçi Moorcheh jan ... :=) . (I really love your nick name.)


Nazy Kaviani

Mourche Jan

by Nazy Kaviani on

Welcome back! I have missed you. Thanks for the poem.


Souri

I loved that one

by Souri on

Moorche jan

harf dele mano zadi, azizam

Very insightful, I really enjoyed. Thanks a lot. More power to you


Maryam Hojjat

Powerful!

by Maryam Hojjat on

Poem.  Thanks for sharing. 


Jahanshah Javid

Beautiful

by Jahanshah Javid on

Incredibly powerful.