PaydarEntertainment

اومدی درس بخونی‌ برا چند سال

حالا فقط بنگ میچوقی روزی ۱۰ بار

چند ساله خارجی‌؟ پول نون و اجاره چی‌؟

دست تنها کردی خودو اداره بی‌ هیچ

هر کار بگی‌ باس پاش بری از،

اسباب کشی‌ تا بارکشی پس،

اعصاب که نیست باس خار بشی‌

از اجبار که چی‌ همه جا باج بدی

بدون اینجا کار که نیست،چون بدون گرین کارت اجازه نیست

شاید آشنا داشته باشی‌ واسه کار سالمی،و الا تو خیابونا کاسبی

شستم اشکامو،کشتم دردمو

دیدم من با تو،اوج سرما رو

هیچوقت،اگه بریم بالا،

دیگه نیست سخت لمس ستاره‌ها

اون بالا میشیم سفید مثل برف

خوب حالا میشیم که نیست حسِ بد

قصه‌یِ دنیا می‌شه مالِ ما فقط

کل کلش هست جای ما همش

به هر کاری دست زدم

حدودا چند وقت قبل از همون میلادِ سد قسم

فرار مغز یعنی‌ منو چند نفر هموطن‌

قبل قتل و قلع و قمع

نه تو جنگِ تن‌ به تن‌

بلکه مرد و زن به هجرت تن‌ بدن

حالا صبح می‌شه شب،همچی‌ یکنواخته،انگار توی زندانی

هر روز جلو در غرب،بد مدت‌ها اومدی تو حالا با چه رویای

می‌خوای برگردی،ولی‌ نه همه ٔپل‌ها رو شکستن،نمی‌شه برگشت

کابوسی که بیداری نداره،همه در‌ها رو بستن

چند شب فقط اشک ریختم ولی‌ بعد،

هرچند همش تو دغدغه

ولی‌ میگیرم ۸۰۰ ورق تو چند دقه

کارشم بدتره،خواب شب سخت تره

بعد چند وقت می‌خوره به هم حالم از همه

سرقت بدون رغبت،

میمونه اسمم بدون خفّت...؟؟

ولی‌ راه دیگی‌ نیست بخوای فردا برسی‌ به آرزوهای امشب

یک شب بهم وقت بده،قبل اینکه باز شب شه

فردا می‌رسم بهش،سرقت حالا رسمشه

اینجا بده بهش دم زدیم

حالا دلال مال مردم با عرفان تا پای در

دنیا تکون می‌خوره و با کارای ما

سد داریم میشکونیم تا برسیم به انتهای راه

هنوز جاده یادمه ببین کجای راهم

همه چشا رو ماست،همه دافا رومان

سختی هارو نبودی و ندیدی

الان به آسمون میگی‌ پایدار چون پر ستارس

با هر کدوم از اون سختیا وایسن تو رام میجنگم

پایدار تا پایِ دار و ما و آرزوها هر جا که میرم من