عید قربان، جشن درندگی و بی رحمی انسانها: بابک پاپیان دزفولی


Share/Save/Bookmark

عید قربان، جشن درندگی و بی رحمی انسانها: بابک پاپیان دزفولی
by Shahin iran1012
04-Nov-2012
 

تکامل انسانی زمانی محسوس خواهد بود که ما از کشتن جانوران زبان بسته به پرهیزیم. دیشب پس از دیدن یک عکس دردناک از حیوان آزاری تا دیری خوابم نمی‌برد. هر جانوری در قلمرو خود با هوش تر از جانوران دیگر است. ما در قلمرو مورچگان کمتر از مورچه ایم. پس یکباره فراموش کنیم که ما جایگاهی والا تر از دیگر جانوران داریم. من از بچگی به این دانایی رسیده ام که پستان داران توانمندی شگرفی دارند که با ما “انسانها” پیوند دوستی بسیار نزدیکی بر قرار کنند. تجربه شخصی ام با سگان یک تجربه نمادین است از این راستی.

در کودکی با یک بزغاله چنان دوست شده بودم که هر جا که میرفتم دنبالم بود. آنقدر کوچک بودم که وقت کشتنش، در روز “جشن خون ریزی”، نمیدانستم که او دیگر نخواهد زیست.اکنون که بچه نیستم با سگان دوستی نزدیکی دارم. گاهی میاندیشم که نکند آنچه را که ما وفای سگ می‌نامیم، چیزی نیست جز جلوه ای از یک هراس بیکران که سگان از ما انسانها دارند. یادمان تاریخی سگان پر است از درندگی انسانها.

بخود میگویم، که نکند سگان بخود گفته اند که، “برای زنده ماندن، ما باید انسانها را فریب دهیم”. با این ترفند “انسانها” خواهند پنداشت که ما بسیار دوستشان داریم – تا شاید آنها ما را کمتر بیازارند. از این قصه‌ها میگذرم. من که خود را ”انسان” می‌نامم، هنوز از این درندگی دست بر نداشته ام. من گیاه خوار نیستم. من ریا کارانه از اندیشه‌های گران دم میزنم اما توان این را در خود نمی‌بینم که بایک جهش “انسانی” دست از درندگی بکشم.

روز “عید قربان” در کشورهای اسلامی جانوران بیگناه هزار هزار در خون خود میغلتند. “عید” که عربی است برای “جشن” پارسی، می‌بایست زمانی می‌بود برای شادی و پایکوبی، بخشش و همدلی، و بزرگداشت زندگی. شوربختانه عید قربان مناسبتی است برای شکنجه, خونریزی, و پایمالی زندگی. بزرگترین پیروزی من در این زندگی این خواهد بود که پیش از مرگ ، دست از درنده خویی بر داشته و گیاه خوار شوم.

ما “انسانها” درندگان راستین هستیم. درندگی، زمانی که راه دیگری پیش پایمان هست، نشانه ایست از این که ما جایگاهی پایین تر از دیگر جانوران داریم. ما “انسانهای” خود بین باید از این پنداشت که جایگاهی والا تر از دیگر جانوران داریم دست بکشیم. تا آن زمان، ما جانوریم – از گونه درنده اش.


Share/Save/Bookmark

more from Shahin iran1012
 
masoud5

No sheep, No Turkey

by masoud5 on

Everyone should sacrifice a Bozghaleh!!!


rrrezz

The spirit of charity too,

by rrrezz on

The spirit of charity too, Faramarz!


Faramarz

Soosan Khanoom, the Aristocrat!

by Faramarz on

 

 

Let's have a big feast and give the leftovers to the Pisanos!

Yeah, that's the spirit of the holidays!


rrrezz

"بزرگترین

rrrezz


"بزرگترین پیروزی من در این زندگی این خواهد بود که پیش از مرگ ، دست از درنده خویی بر داشته و گیاه خوار شوم."

 

یعنی اینکه فعلا ازخوردن گاو و گوسفند لذت می برم ولی لعنت به هرچی ذبحه.  


rrrezz

Soosan Khanoom,

by rrrezz on

Why are you sympathizing with Islamist terrorist reformist rapist....aaaagh....

The answer to what you say is very simple: Thanksgiving belongs to people who are civilized and free but Qorban belongs to "people" who are not actually humans. Now I bet you are feeling the "force of reason".


Soosan Khanoom

As long as they give the meat to a needy family,

by Soosan Khanoom on

which by the way is the purpose of this day, then I have no problem with that. I know many poor families living inside Iran who are waiting for this day to come so they can have some food on their table.   

Now, if you are against killing the animals and in general are rooting for vegetarianism then you have some points...  I would also suggest you, to write a similar blog in support of the poor Turkey that is going to be killed for the upcoming Thanksgiving. Actually tons of them are going to be sacrificed just for this year alone!!  I, however, have no problem with that either, cause many poor families inside the U.S are also looking forward for this day in order to have some food on their table or just heading to churches to have their Thanksgiving meals. 

 


Demo

جهالت ٥٠٠٠ ساله بشر

Demo


طرز برداشت نابخردانه در کامنت زیر از تاریخ و از مثال ابراهیم و اهانت به مسلمانان خود نمونه ای است روشن از جهل مستمر بشری چه ٥٠٠٠ سال گذشته باشد و چه ٥٠٠٠٠ سال!


Shahriar Zahedi

قربانی کردن حیوانات

Shahriar Zahedi


۵۰۰۰ سال پیش در تمام جوامع بشری قربانی کردن انسانها رایج بود. مردان و زنان و کودکان بیگناه، برای فرو نشاندن خشم ربّ النوعی و یا تشکر از خدایی، بیرحمانه  قربانی می‌شدند. داستان ابراهیم که راضی‌ به قربانی کردن تنها پسرش در درگاه خدا شد و دستور الهی مبنی بر جایگزینی یک گوسفند بجای آن پسر، نقطهٔ عطفی در تاریخ تمدن انسان بشمار می‌‌آید. این اسطوره، آغاز پایان کشتار انسانهای بیگناه  در درگاه خدایان بی‌ رحم را  به رشته تصویر می‌کشد. این حرکتی‌ بود که از گهواره تمدن بشری آغاز شد و در نهایت به تمام دنیا راه یافت. آخرین گروه‌هایی‌ که این خبر به گوششان رسید مغولان و بومی‌های آمریکایی و وایکینگ‌ها بودند که  در هزاره اخیر هنوز به این اعمال شنیع دست میزدند.

پس قربانی کردن حیوانات ریشه در این مقوله دارد. جالب این است که در قرن ۲۱ میلادی قربانی کردن حیوانات نیز تقریبا  در تمام دنیا منسوخ شده  و تنها مسلمانانی که آنها نیز از گهواره تمدن بشری برخاسته اند هنوز به آن دست میزنند.