Musings of a former chicken

دم سرد و گرم

دم سرد دمی است که منجمد است و مُرده در زمان و مخاطبش هم است منجمدین و مُردگانند در گذشته. دم گرم حیات بخش است و زنده. دم سرد آلوده است به تهمت و فحش و مسخره کردن و دم گرم از حق میگوید و بدور است از دشنام و بدگویی همدمان. و همانچنانکه «نام مطهری» برای فلان «مطهری نامی» طهارت به ارمغان نمی آورد بالیدن به فرهنگ پر افتخار گذشته ایرانی هم ذات خیانتکاران به کشور در آنطرف مرزهای کشورمانمان را به خدمتگزار تبدیل نمیکند که نمیکند و چیزی نیست جز خود فریبی.

حاجی پیزوری دروغگوی دهان دریده

همچنان که عادت مألوف تو بوده، هرچه میخواهد دل تنگت علیه من بگو، دمت هم گرم.

ولی تو همانند همفکرت آن حاج آقا آیت الله مطهری، بسیار حقیر تر از آن هستی که نسبت به ایرانیان و فرهنگ ایران دهان دریدگی کنی.  

همۀ همّ و غمّ

در نوشتن تکرار مکررات تشدیدات در هم و غم از یاد رفت! ولی مهم نیست چونکه زبان بلاگر از بیخ زرد است و همچنانکه ایشان نام زیبای محمّد را که در آن حمد و ستایش خداوند نهفته است را در مسخره کردن به کلمهُ بی معنای ممد تبدیل میکند هم و غم را هم هر جور میخواهد میتواند بنویسد!
ولی متاسفانه نه پریدن از روی آتش در چهارشنبه سوری تو زردی را سُرخ میکند و نه سرنگونی حکومت از غمّ ملّت میکاهد که ریشه غمّ در بی بصیرتی و زنجیر فرهنگی بسیار کهنه است که بر پای بسته است!

The Answer is YES

It is about Time that IRR/IRI goes to Hell.