POETRY

اینجا هنوز
زمستان در هوا موج می­زند
دست­ها
سرما را
تا مغز استخوان رسم می­کنند
قاصدک
گویی خیال رساندن پیام بهار را ندارد

پنجره چارتاق باز است
یک جنگل ستاره­ به مهمانی آمده ­است
ردای رویا بردوش
در بهاری که ماهی­های تنگ
رویای دریا را در حباب­ها می­دمند
دوش به دوش تو
کنار بوته­ای
که در انفجار تحویل سال
از خواب پریده است
به ترنم جوانه ­های گیلاس گوش سپرده ­ام
کاش
برای همیشه در رویاهایم گم می­شدم
دست­های تو
تن زمستانی­ ام را
در انتهای ناگزیز هرفصل
به سالی نو می­رساند
و خانه­ ام از ترنم بهار
می­شکفت.

www.qasemnosrati.net