تولد

تولد
by Abarmard
29-Apr-2008
 


روزها مي گذرند و من به آهستگی جوانيم را مي بخشم.
پنداری زمان اينجاست تا ريشه ات را بخشكانت.

درختان اين باغ
زمانی چه تنومند
چه باريك
چه جوان
خشكيده اند...
تبر زمان
تجربه درد هر جوان
درسی از كوتاهی يك عمر دراز دارد

درك هميشه آسان نيست
درك
خروج افسانه هاست وفهم زندگی.

درختان خشكيده اين باغ
مرده اند ز طغيان خاكی كه ترك برداشته در اين دشت
و باران را منتظرند...

چندی از آنان كه اميد روشنكننده انتظارند
اما
ميدانند
اميد خاك باران نيست،
درختان اين زمين
آنان كه دگر پوسيده اند
آب را زندگانی چه؟
اميد روشن آنان
اما
زمان است.

روزها مي گذرند و ما به آهستگی
تسليم می شويم…

Balatarin
Share/Save/Bookmark

Recently by AbarmardCommentsDate
خواست
-
Oct 23, 2012
پیوند ساقه ها
5
Jul 26, 2012
رويای پرواز
14
Jan 24, 2012
more from Abarmard
 
IRANdokht

tavalod

by IRANdokht on Tue Apr 29, 2008 02:42 PM PDT

I took tavalod as the birth itself, not the anniversary of it, hence the confusion. Now I get it!

Thanks

:0)

IRANdokht


  •  
Abarmard

Time, symbol of aging every birthday!

by Abarmard on Tue Apr 29, 2008 02:14 PM PDT

That's why.


  •  
IRANdokht

Dear Abarmard

by IRANdokht on Tue Apr 29, 2008 02:04 PM PDT

I am glad you don't feel that way anymore. I think that's a phase we all go through. Good JOB though! I liked the poem. 

May I ask why you called it "Tavalod"?

Thanks

IRANdokht


  •  
Abarmard

Dokhtar e Iran

by Abarmard on Tue Apr 29, 2008 01:41 PM PDT

I had written this eight years ago, I like the poem but I don't feel like that. You shouldn't feel bad, feel happy :)


  •  
IRANdokht

Nice one!

by IRANdokht on Tue Apr 29, 2008 01:33 PM PDT

very well written and deep....but I am completely depressed now.

;-)

IRANdokht


  •  
Abarmard

.

by Abarmard on Tue Apr 29, 2008 01:58 PM PDT

.


  •