Life

عشق عمومی

طبیعی است که متاسف باشم از آنچه اتفاق افتاده است. هرگز فکر نمی کردم به این زودی ها از زمانه جدا شوم. برای خودم یک زمان 5 ساله قائل شده بودم. زندگی ام به 5 ساله ها تقسیم شده است. این بار قرار این بود که این دوره کوتاهتر شود. به اجبار. انتخاب من نبود. از کانادا که برگشتم با طرحی نو آمده بودم تا زمانه را در کانادا پایه گذاری کنم. هیات نظارت زمانه بدون اینکه این طرح را باز کند یک هفته بعد بدون حضور من تصمیم گرفت که ساختار زمانه را دگرگون کند. پیام آن از همان روز اول روشن بود. اما من عمدا نخواستم آن پیام را عمده کنم. من دلایل متعدد داشتم که تصمیم هیات نظارت یا بورد زمانه کارشناسی نشده و شتابزده است. دلایل قاتع کننده نیست و روش اجرا نیز مناسب نیست. خواستم تا طرح کتبی شود. شد. اما ایرادها کمتر نشد. تمام این ماجرا 20 روز طول کشید. آنها در 9 اکتبر جلسه گذاشتند در 10 اکتبر ضمن دیداری برای قهوه خوردن از سوی رئیس بورد و مدیر پرس نو به من شفاها ابلاغ شد.>>>

Enchanted

I recently visited Lisbon and several other cities of Portugal [Photos]. The trip was not only fun but an adventure since Portugal is like no other country in Europe. There is a lot of history to be observed. Portugal has been a seafaring nation since the fourteenth century. Its very poverty drove many of its people out of the country in search of a better life, and thus turned the Portuguese into discoverers. They sailed everywhere, from Brazil to China and East Timor via Angola and Mozambique, from Hormuz in the Persian Gulf to Goa in India, in a quest for riches and intent on spreading the catholic faith. Portugal is the land of Henry the Navigator and Vasco de Gama, the first to sail to India via the Cape. Fado, the country’s traditional music reflects the melancholy of the many who left their country never to return, their homesickness and the longing of those they left behind. Is this also why the Portuguese, though friendly and helpful, are not exuberant like the Italians, why they rarely smile?>>>

The Golden Age of Persia

The Arab Islamic conquests of the seventh century were of the same magnitude as the Persian conquests of 500 BC, Macedonian’s of 300 BC, Rome’s in 100 BC and Sassanians of 200 CE. The united and faithful barbaric tribes of Arabia were able to defeat two glorious civilizations of Persia and Byzantine, and took over an immense empire stretching from Morocco to India. The Arabic language grew from a limited Semitic tongue to dominate the Middle East, and Islam reshaped the Eastern cultural and religious outlook. Sadly, western Iran was decimated by the Arab invasion, but the Persian culture survived in the Eastern provinces (especially Khorasan), where there was less resistance from the general populace and the Parthian minded nobility.>>>

این روزهای من

دیروز وقتی کارولاین از زندگی ام پرسید گفتم : بهتر از دیروزم هستم و برای یک لحظه دست از کار کشیدم و با خودم زمزمه کردم چه خوب ! وقتی میشل با خنده گفت : این جا رو بیشتر از کشورت دوست داری ؟ گفتم نه ! این جا هم بدی های خودش را دارد ولی اگر صادقانه بخواهم جواب بدهم آره ! این جا رو ترجیح می دهم چون به خوبی دارد زیر و رویم می کند و بیشتر از همه این تنهایی خودخواسته باعث رشدم شده که از این بابت خیلی خوشحالم .کی می توانستم در ترافیک فکرهای به هم ریخته و آشفته تهران فرصت بازپروری خودم را داشته باشم ؟ . به همه کارهایم به موقع می رسم .به وقت مریضی می دانم چه باید بخورم و چه نباید .به وقت درس خواندن حواسم به درس و مشقم است نه بازی با افکار احمقانه و بیهوده . به وقت خرید دقیقا مواظب این هستم که چه بخرم که واقعا به دردم بخورد و چه نه .در بازی های پرخاشگرانه شرکت نمی کنم چون این کار در این جا معنی درستی به دست نمی دهد . >>>

منشور کورش بزرگ

بمناسبت بزرگداشت روز کورش کبیر که امسال بخاطر نزدیکی آن با روز Halloween ما هردو را با هم جشن خواهیم گرفت که خرجمان کمتر شود، خواستم در مورد "لوحه کورش" که به آن "سیلندر کورش" نیز میگویند قدری با هم صحبت کنیم. اخیراً حتماً با خبر شدید که یک خبرنگار نشریه اشپیگل آلمان بنام شولتز نقل قول کرده بود از قول تاریخشناس آلمانی کلاوس گالاس که او هم به استناد به گفته های یک استاد تاریخ دیگر آلمانی بنام جوزف وایزهوفر ادعا میکند که بله "کورش، یک پادشاه دوران امپراطوری ها و کشور گشائی ها نمیتواند اولین منشور حقوق بشرو آزادی ادیان را شخصاً صادر کرده باشد چون او شاه کشوری بوده که مردمش از ترس باید پای او را میبوسیدند"، و اضافه میکند که "این یک دروغی است که محمد رضا شاه در 1971 در جشنهای دوهزارو پانصد سال شاهنشاهی علم کرد!" >>>

خانم سفیر

خانم مهرانگیز دولتشاهی، خواهرزاده صادق هدایت و اولین زنی که در ایران سفیر شد، در سن نود یک سالگی به دنبال یک بیماری طولانی درگذشت. مهرانگیز دولتشاهی متولد سال ١٢٩٦ در اصفهان است. خانم دولتشاهی در سال 1354 یه مقام سفیری منصوب شد و به دانمارک رفت و تا زمان انقلاب در همین مقام بود. مهرانگیز دولتشاهی تنها اولین و زنی است که در تاریخ ایران به مقام سفیری نائل شد. پس از انقلاب مهرانگیر دولتشاهی ساکن پاریس شد و در طول اقامت سی ساله اش در پاریس "انجمن فرهنگ ایران" که یکی از قدیمی ترین و معتبرترین انجمنهای فرهنگی ایرانیان است را بنیانگذاری کرد. او با گذاشتن جلسات سخنرانی برای پژوهشگران و فرهنگ دوستان ایرانی، فعالیت های فرهنگی خود را پیگیری می کرد. مهرانگیز دولتشاهی در سال 1997 از طرف "بنیاد پژوهش های زنان" به عنوان "بانوی برگزیده سال" در پاریس مورد تقدیر قرار گرفت. کتاب "جامعه، دولت و جنبش زنان ایران" 1381 یکی از آخرین آثار خانم دولتشاهی است.>>>

Remove sanctions

Please allow me to make a couple of possibly radical points, and then explain myself. First, sanctions help the Iranian government. Second, removing sanctions against Iran will actually be a more powerful tool to creating an internationally-friendly Iran. Essentially the purpose of sanctions is economic isolation. That step seems to work. But proponents of sanctions think that economic isolation leads to governmental weakness. But we don't see this happening in Iran. Why not? Generally speaking in Iran today, we have two very identifiable camps: religious poor and connections-heavy elite. I call the elite "connections-heavy" because Iran lacks a solid rule of law, and therefore, many individuals who reach economic success in Iran do so through their connections>>>

Goli's Story

“Hey, hot date tonight?!” Her co-worker asked her in the mirror, as she washed her hands in the office bathroom sink, while Goli finished putting on her makeup at 5:30. “Heeh, no, not really. He’s just a friend.” She said. Her co-worker asked “Anyone special?” She said “Well, yes.” checking her reflection in the mirror. “I think he’s very special. He is a guy I have known for a while. He is a friend I met through a group of my sister’s friends. Later I started working with him on some volunteer projects having to do with ‘No War On Iran.’ I have been really attracted to him for a while and we have so much in common, but I’m not sure he’s interested in me. He has never said or done anything, always friendly and polite>>>

How do men feel?

I got in the back seat of the Taxi. There was a young man who got on before me. He was talking loudly on the phone….”Yes dear Hamid. These medications have affected my hearing and eyes. Sounds are louder and everything is brighter. Note all the changes I tell you. Take care and good bye.” After a while a girl got into the Taxi and sat on my other side and we drove off. I immediately took out two notepads from my bag and gave it to both of the passengers. The girl thanked me and started reading it. The young man also shook his head in appreciation. A little later he asked: ”Oh, are you the same one million signatures campaign?” I got excited that once again I had met someone who was familiar with the campaign>>>

برابری خواهی

به نظر من، در درون فرهنگ ايرانی ما، بهترين، مهمترين و مؤثرترين نقطه ی شروع استناد کردن به تنها سند رسمی و معتبر ملی ما است که می تواند همچون ميثاقی انسانی ما را به راه مستقيم پيشرفت برساند. و اين همان سندی است که با نام «منشور کورش بزرگ» در جهان شناخته می شود. اين منشور، علاوه بر دارا بودن همه ی مفاهيمی که در ارتباط با مسايل حقوق بشر جهانی قرار دارند (هرچند در اشکال ابتدايي اين حقوق)، واجد اين بالقوگی هم هست که می تواند، در متن فرهنگ ملی ما، کارساز مشکل و مسئله ی زن در جامعه ای سنت زده امروز باشد، و همچون پايه و مايه ای برای بازسازی قوانين آينده ی مربوط به حقوق انسان ها و حقوق زنان ما بکار گرفته شود.>>>

گام بعدی

این مجموعه برای خرد کردن اعصاب خانم ها در قرن بیست و یکم تهیه نشده است بلکه در ابتدا نگاهی داریم به تاریخ حرمسراداری در ایران و سپس با هشیاری کامل از این که قرار نیست نه فیلم هنری ببینیم و نه فیلمی از وضعیت فعلی ایران، به تماشای فیلم مستند "چهار همسر و یک شوهر" که بر اساس زندگی یک روستایی چهار زنه تهیه شده است می نشینیم. فیلم به درد تحقیقات مردم شناسی و انسان شناسی و دیدن در جمع های کوچک تخصصی می خورد و معلوم نیست چرا بانوی فیلمساز متعهدی از سوئد راه افتاده است و در روستایی گمنام یک مرد چهار زنه پیدا کرده است و از زندگی چهارزنه ی او فیلم مستندی تهیه کرده است؟ آیا این فیلم سندی از زندگی زن ایرانی است؟ آیا آن مرد روستایی چهارزنه، نماد همه ی مردان ایرانی است؟ آیا زندگی همه ی ایرانیان به این گونه است؟>>>

Real Me

I was kidnapped from the maternity ward of a hospital after birth. When this appalling incident happened, to avoid a scandal, the hospital authorities took the baby in the next crib whose parents were missing and gave him to my parents. I am someone else. Who I really am, I don’t know. I could have been a normal baby growing up in a normal family and turned into a normal adult but my life didn’t happen this way. Just to add a little more flavor to my life, my parents once admitted that I was conceived because of a defective condom. I learned this horrifying truth when I was a kid. Sometimes I hope the real me never finds out who he really is. Obviously, he has more skeletons to discover than I do>>>

A New Paradigm

In upcoming US elections, two Iranian-Americans are vying for two San Francisco supervisor seats. And it's not for the same seat! The incumbent from District 5 is Ross Mirkarimi, a Green party progressive who is fast becoming a political force in the city, and the country. Ahsha Safai is the Democratic party newbie, running his first campaign in what appears to be a solid bid for supervisor of the District 11 spot. Ahsha is no newcomer to politics however, I have been keeping tabs on this young turk's (metaphorically speaking) career, when he first burst onto the scene as one of San Francisco Mayor Gavin Newsom's key campaign field directors, before that a stint in the 2nd term of the Clinton White House, before that, priceless internships in the government of Massachusetts, all while attending MIT. Those of us who know him, feel that it wasn't a matter of if, for Ahsha, but more a matter of, what's taking him so long?>>>