کرامات مردمسالاری

مردم در چنین نظامی اجازه دارند اشتباه کنند. ولی همان مردم میتوانند به اشتباه خود نیز پی برده با رأی مجدد آنرا اصلاح کنند.


Share/Save/Bookmark

کرامات مردمسالاری
by Ahmad Sadri
11-Nov-2008
 


روز های آخر قبل از انتخابات را در بدر بودم.  از شهرم، شیکاگو به شهر شررویل رفته بودم تا دربدر، خانه به خانه و کو به کو برای ریاست جمهوری بارک حسین اوباما فعالیت کنم.  تنها نبودم.  بیست و پنج هزار داوطلب از ایالات همسایه به ایندیانا آمده بودند که این ایالت را بعد از چهل و چهار سال از سرخ ِ جمهوریخواه به آبی ِ دموکرات تبدیل کنند.  زن و مرد، پیرو جوان، سیاه و زرد و سفید، مسلمان و یهودی و مسیحی، همه برای یک هدف می کوشیدند: غلبه ادبیات امید اصلاحطلبان بر آیه های یأس محاصره اندیشی و بنیاد گرائی و نژادپرستی.  همراهان من در در این چند روز نمادی بودند از ائتلافی که اوباما را به کاخ سفید فرستاد.  البته اکثریت با سفید پوستان بود.  

یک روز با مادر بزرگی که شغلش نامه رسانی بود کار میکردم.  همه آدرسها را بخوبی میدانست و اتوموبیل زهوار دررفته اش با برچسبهای لیبرال و دموکرات چندین انتخابات گذشته فرش شده بود.  لیسانس علوم سیاسی داشت و از مسائل روز جهان آگاه بود.  روزی دیگر با یک ویزیتور میانسال کتابهای دانشگاهی همراه بودم که تصادفاً او را از سالها قبل میشناختم.  میگفت که شش ماه است که هر آخر هفته دویست مایل رانندگی میکند تا در این شهر حساس فعالیت کند.  بمحض بسته شدن آخرین صندوق از همه خداحافظی کرد چون میخواست نتایج انتخابات را با خانواده اش ببیند.  روز انتخابات با یک پرستار جوان مهاجر از هائیتی و مرد میانسال سیاهپوستی که بعلت عملِ سرطان گلو قادر به صحبت کردن نبود و فقط رانندگی میکرد صبح تا شب اعلامیه حوزه های انتخاباتی را پخش میکردیم .

در روزهای آخر علیرغم آمار و ارقام و همه علائم امید بخش دیگر هنوز باور پیروزی مشکل بود.  آخر در همین انتخابات کسانی (مانند خانم صدو شش ساله سیاهپوست، آنا نیکسون کووپر) حاضر بودند که پدرشان طعم تلخ عبودیت در یکی از بیرحمانه ترین رژیمهای بردگی در تاریخ بشر یعنی نظام برده داری آمریکائی را چشیده بود.  راه دور نرویم.  در سال تولد اوباما یعنی 1961 هنوز عدم پذیرش سیاهپوستان به اماکن عمومی مانند سینماها و هتل ها درایالات جنوبی قانونی بود و هنوز مدارس سیاه و سفید و تبعیض نژادی در اشتغال و  مشارکت سیاسی عادی محسوب میشد.  همه اینها پیروزی را مانند خیالی شیرین ولی غیر قابل وصول جلوه میداد.

پیروزی اوباما مخصوصاً در سایه فعالیتهای تبلیغاتی راست افراطی که نوع ِ بیگانه هراسی و نژادپرستی اش در چند سال اخیر شکل اسلام ستیزی بخود گرفته حائز اهمیّت است.  ولی با همه اینها اکثریت قاطع مردم آمریکا با انتخاب شخصی به نام بارک حسین اوباما پاسخ قاطعی به منادیان تعصب میهنی، نژادی و فرهنگی داد.  اوباما تنها اولین رئیس جمهوری سیاهپوست آمریکا نیست.  او اولین رئیس جمهور آمریکاست که  ریشه در خاک شمال اروپا ندارد. این سوأل مطرح است که چطورهمان آمریکائی که دو بار جرج دبلیو بوش را انتخاب کرد، امروز به اوباما رأی میدهد؟   پاسخ در انعطاف نظام مردمسالاری است.  مردم در چنین نظامی اجازه دارند اشتباه کنند.  ولی همان مردم میتوانند به اشتباه خود نیز پی برده با رأی مجدد آنرا اصلاح کنند.

البته همه مسائل با انتخاب یک رئیس جمهور با تدبیر حل نخواهد شد.  دو جنگ نا فرجام و یک بحران اقتصادی بی سابقه در انتظار رهبر آینده آمریکاست.  تضاد اعراب و اسرائیل، چالش جدید روسیه، بن بست مساله اتمی در ایران و ده ها مسأله دیگر نیز مزید بر علت خواهند بود.  در مورد ایران با تصریح اوباما بر لزوم مذاکرات بدون قید و شرط اگر پیشنهاد آقای تامس پیکرینگ مبنی بر غنی کردن اورانیوم توسط یک کنسرسیوم بین المللی در ایران دنبال شود شاید راهی مرضی خاطر طرفین پیدا شود.  البته این به انتخابات آینده ایران نیز بستگی دارد. در بحران خاور میانه با انتخاب رام امانوئل به ریاست کادر کاخ سفید اوباما و نقش برجسته دنیس راس در سیاست گذاری بین المللی (که هردو با لابی قدرتمند اسرائیل مربوط هستند) و نیز احتمال پیروزی بی بی نتانیاهو در اسرائیل که علناً مخالف هرگونه مذاکرات صلح و یا تشکیل دولت مستقل فلسطینی است پیشرفت احتمالاً کندتر خواهد بود.  ولی این مقدار مسلم است که با صعود اوباما به مقام ریاست جمهوری آمریکا امکانات بسیاری برای حل معضلات آمریکا و جهان پیدا شده اند.  آینده مشخص خواهد کرد که تا چه حد او و سایر رهبران جهان خواهند توانست از این امکانات بهره برداری کنند.  

بارک حسین اوباما در دنیای واقع برای چهار و یا هشت سال رئیس جمهور خواهد بود.  طعم شیرین این ماه عسل هم مانند همه ماههای عسل دیر یا زود به سرکه شیره میل خواهد کرد.  اما در پهنه نمادین انتخاب اوباما مردم آمریکا را به قلّه جدیدی از همزیستی نژادها و نسلها رسانیده است که فرسنگها از حضیض حق بجانبی کودکانه و خود شیفتگی بیمار گونه سالهای بعد از وقایع یازده سپتامبر دور است. و این طی الارض سیاسی هم از کرامات مردمسالاری است.

Ahmad Sadri is Professor of Sociology and Anthropology as well as Gorter Chair of Islamic World Studies at Lake Forest College, Chicago. This commentary was first published in Etemaad-e Melli newspaper in Iran. 


Share/Save/Bookmark

Recently by Ahmad SadriCommentsDate
The Hurt Locker’s Missing Disclaimer
-
Apr 24, 2010
اوتی که گل بود
7
Feb 24, 2010
معنویت و پاکدینی روشنفکرانه - 2
1
Feb 03, 2010
more from Ahmad Sadri
 
default

Ribbon

by Abol Hassan Danesh (not verified) on

...I don't think if Ahmadi nejad keep lecturing before the multitude from this city to that city or keep coming back and forth between tehran and new york and or constantly showing himself before a military parade get him re-eclected for another term.

What peple wants?

Cutting ribbons for new bridge, new hospital, new modern freeway, grand modern gymnasium, Gigantic theatre, modernized vast farm with dancing wheats with tall stems in the wind, etc., etc.

In another word: Stop talking instead make things happen. That is what is going to get him reelected with high chance---

Missile...missile... vaaseh ammeh tonboon nemeesheh vaghtee ke daarreh pool naftham tamoom meesheh ...


The Prince

sickofiri

by The Prince on

You need to relax a bit!!!

First of all; this is not me saying it, it is Mr. Hadi Khorsandi

Second; It is a satire, don't read too much in to it

Third; What I get from his poem is that Obama has the support (and permission!!?) of Israel behind him, so he will not drop sny tears for the plight of the members of a Muslim country. Not that I necessarily agree with Mr. khorsandi, but this is what I think he says.

Fourth; Go get some fresh air, relax and think positive. No one is inciting hate here. Well, at least not me.

 


default

Iranian Regime Closes Magazine After Pro-Obama Cover

by teapot (not verified) on

Shahrvand-e Emrouz published a cover with a photo of Barack Obama asking the question, "Why doesn't Iran have an Obama?"

//www.shahrvandemrouz.com/

//www.foxnews.com/story/0,2933,449945,00.html


default

stop inciting hate against others

by sickofiri (not verified) on

به طرفدار محمد مگرش رحم آید

اینکه با همرهی امت موسا آمد

The Prince:

Are you Iranian or belong to Mohammadin Ummah? Do supporters of IRI seek to start anotehr Crusade?

Are you suggesting Iranians hate the jews? I know Islamist who support the IRI hate the jews but not Iranians.

As an Islamist Mohammadin, you should know that you're not suppose to have a nationality. If you place the interests of Islam over Iran, then you should move to An Arabic country.


default

اشتباه

دوست عزیز (not verified)


دوستان عزیزی که فکر میکنند آنها که خریدار اوباما نیستند طرفدار مک کین هستند یا بودند خودشان را گول می زنند.

به قولا، باش تا صبح دولتت بدمد.


varjavand

I just want to

by varjavand on

I just want to say

Those of us who supported Barack Obama have good reasons to be in a festive mood and overexcited.

Those who supported McCain, you blew up your chance of sending not one but two Mavericks to Washington. As a matter of fact I was the first one who drove a Maverick to Washington D. C. nearly 35 years ago because my first car was a Ford Maverick.

I think we should have given McCain a chance. We failed to realize that “The surge was working”!!

Cheer, Varjavand

 


default

Mr. Obama can do a lot, but read this!

by Anonymous500 (not verified) on

:-)) Instead of jumping up and dwon for what Mr. Obama can or can't do, see what the little Kuwait is doing to the big Mullah based on this news item:

كویت یك دیپلومات تروریست رژیم آخوندی را اخراج كرد
6:23:50 AM 1387/8/22
كويت

روزنامه حكومتی جمهوری در شماره امروز خود نوشت: ”سازمان امنیتی كویت یك مسئول ایرانی را عنصر نامطلوب خواند. وی در حالی از كویت بیرون رانده شد كه دارای گذرنامه و مدارك ديپلوماتيك بود. این مسئول ایرانی برخلاف رفتارهای دیپلماتیك در محاصره شدید ماموران امنیتی كویت تا فرودگاه آورده شد و از آن‌جا با یك پرواز به ایران اعزام گردید. روزنامه حكومتی جمهوری به اخراج شمار دیگری از عوامل رژیم آخوندی از كویت اذعان كرد و نوشت: از چندی پیش مقامهاى كویتی اقدام به بیرون كردن بسیاری از اصحاب رسانه و روحانیون و مبلغان مذهبی از این كشور كردهاند. این درحالی است كه تاكنون واكنشی از سوی وزارت خارجه نسبت به این اخراج دیده نشده است“.


default

دست آقای پرنس درد نکند

دوست عزیز (not verified)


و سر آقای خرسندی سلامت -- قلمشان پر جوهر و خاندانشان پایدار...

آقای صدری، مرد حسابی، نگرانی شما از بابت حضراتی مانند آقای امانوئل این است که "چالش" ایجاد می کنند و "پیشرفت را کند می کنند"؟؟

راستی راستی شما این حرف ها باور می کنید یا واسه خاطر دل نازک ما این ها را میگویید؟


The Prince

Mash Hassan's Obama

by The Prince on

No one has explained this Iranian Obama Mania better than the Satire genius Hadi Khorsandi. Please Read:

اوباما و همسر مش حسن

مش حسن با دو عدد گاو ز صحرا آمد
با زنش گفت به شادی که اوباما آمد!

پلوئی دم بکن و پوست بکن بادمجان
که به جانم هوس مرغ و مسما آمد

همسرش گفت که این سمت نیامد، دیدم!
به گمانم که در اطراف یو.اس.آ. آمد

تازه با رأی من و تو که نیامد سر کار
روی آرای همان مردم آنجا آمد

چه کند فرق برای من و تو، بیچاره؟
درد ما را مگر او بهر مداوا آمد

گاومان شیر فزونتر بدهد از فردا؟
بابت ذوق زیادی که اوباما آمد

یا که گاو نرمان هم پس از این شیر دهد؟
روی شوقی که طرف با هی و هورا آمد؟

کو برنجت که پلو خواستی از بهر ناهار؟
مرغ بریان مگر از عالم رؤیا آمد

آنچنان ذوقزده آمده ای، پنداری
که پسرخاله ات از قریۀ بالا آمد

رفع تبعیض نژادی خبری شیرین بود
که به صبحانۀ ما مثل مربا آمد

لیکن این مرد سیاهی که دلت را برده
نه سیاهی است که در قصه و انشا آمد

این سیاهیست که با پول سفیدان جهان
پی افزایش سرمایه به سودا آمد

«آن سیه چُرده که شیرینی عالم با اوست»*
فرصتش ده که ببینی پی یغما آمد

همچنان در به همان پاشنه خواهد چرخید
این یکی از پی نو کردن لولا آمد

چشم پر ماتم افغان و عراقی روشن
بوش تازه نفسی تازه به دنیا آمد

به طرفدار محمد مگرش رحم آید
اینکه با همرهی امت موسا آمد

همسر مشدی حسن گفت «اوبامازدگی»
میکروبش از نفس خاتمی ما آمد

نظر مشدی حسن چون ز اوباما برگشت
با دوتا گاو خودش جانب صحرا برگشت
  

 

 


Fred

Apples and oranges

by Fred on

In your write up in the Islamist republic’s tightly controlled newspaper which is owned and operated by a consummate Islamist regime insider, Karoubi, you say it is also dependent on the next year's “election” in Iran.

 So is it safe to assume to say in your Islamist republic tinted worldview the “elections” in the Islamist republic is something like the countries that you bunch it up with in this write up? If so, then what is the corresponding figure in these countries to the   Islamist Supreme Leader with absolute power who can even dismiss the “elected” president should he fancy the thought?

 

 


default

من یکی که باور نمیکنم

دوست عزیز (not verified)


نه این اوباما پرستی را باور میکنم و نه نثر پر شور و صمیمی آقای صدری را.
لطفا همه آنها که از پشت کوه آمده اند -- یا وانمود می کنند که از پشت کوه آمده اند -- دست ها بالا...