بیش از 12 سال پیش وقتی گوگوش، محبوب ترین خواننده تاریخ موسیقی پاپ ایران، سکوت 21 ساله اش که با جریان انقلاب در ایران آغاز شده بود را شکست و با آلبوم تازه خود راهی کانادا و بعد آمریکا شد، واهیک پیرحمزه ای نویسنده، کارگردان و بازیگر جوانی بود که در آن زمان با ساختن موزیک ویدیوهای ابتکاری چون "راهی" برای داریوش، "لحظه ها" برای معین و "بلوار میرداماد" برای شهرزاد سپانلو، ناگهان شهرت و اعتبار چشمگیری در صحنه این هنر به دست آورده بود.
امروز واهیک به عنوان نویسنده، یکی از تهیه کنندگان و بازیگر نقش اصلی، اولین ستاره ایرانی یک فیلم کمدی هالیوودی به نام "عموی من رافائل" است که در کنار جمعی از هنرپیشه های حرفه ای وشناخته شده آمریکایی ایفای نقش می کند.
فیلم کمدی "عموی من رافائل" که در روز 21 سپتامبر در لس آنجلس، اورنج کاونتی، سن دیگو و هم زمان درشهرهای دیگر آمریکا و کانادا از جمله نیویورک و تورنتو اکران خواهد شد ساخته "مارک فوسکو"، کارگردانی است که بیش از شش سال به عنوان دستیارکارگردان با استیون اسپیلبرگ همکاری کرده است.
"عموی من رافائل"، برای نخستین بار جنبه های تازه و مثبتی از"سینمای هالیوود" را در رابطه با مهاجران ایرانی به نمایش گذاشته است.
شخصیت "عمو رافائل" با بازی چشمگیر"واهیک پیرحمزه ای"، ماجرای پیرمرد 71 ساله مهاجری است که به طور اتفاقی ارزش های ایرانی – ارمنی خود را به هالیوود می برد تا از طریق آن و با شرکت دریک "ریالیتی شو" جلوی طلاق و از هم پاشیدن یک خانواده آمریکایی را بگیرد.
"واهیک پیرحمزه ای" که در نوجوانی به دنبال "رویای آمریکایی" خود ایران را به مقصد هالیوود ترک کرد، از کودکی از طریق تماشای وسترن های قدیمی گلن فورد و هنری فوندا با سینمای هالیوود آشنا شد. وسترن هایی که بعدها با حضور کلینت ایستوود جنبه های تازه ای به خود گرفت. واهیک به فیلم های کمدی نورمن ویزدوم و جری لوئیس هم همانقدر علاقمند بود که به فیلم های طنز تاریک وودی آلن و بعدها تحت تاثیربازی های دراماتیک بازیگرانی چون داستین هافمن درفیلم "کریمرعلیه کریمر" و آل پاچینو در فیلم "بعد از ظهرسگی"، در دونمایشنامه دبیرستانی بازی کرد.
او می گوید: "من با بازیگری در نقش های درام، جدی بودن در کار را آموختم. همین باعث شد که امروز بتوانم توازن لازم را بین بخش هنری و تجاری کارهایم ایجاد کنم."
با پایان تحصیلات متوسطه در تهران، واهیک خیلی زود متوجه شد که به عنوان عضو یک اقلیت مذهبی شانس زیادی برای موفقیت در سینمای ایران بعد از انقلاب ندارد و درنهایت آرزوهایش برای بازیگری و فیلمسازی بایستی در کار درمغازه قنادی کوچک پدرش در محله نارمک خلاصه شود. اما او مصمم بود که به هرطریقی از مملک خارج شده وخودش را به آمریکا و هالیوود برساند.
واهیک خیلی زود درلس آنجلس به کار بازی در تئاترهای ایرانی و ساختن سریال های کمدی تلویزیونی پرداخت. او می گوید: "بیست و یکسالم بود که برای نخستین بار درنقش اول نمایش پرویزخطیبی هنرمند پیشکسوتی با 55 سال سابقه کار بازی کردم. این واقعه به من اعتماد به نفس داد و بعدها کار با هنرمند دیگری چون نصرت الله وحدت به من کمک کرد که به استعدادهایم پی ببرم و آن ها را به کار بگیرم."
بعدها گوگوش که در لس آنجلس از طریق دست اندرکاران تهیه آلبوم تازه خود"آخرین خبر"با "واهیک" آشنا شده بود به این هنرمند جوان فرصتی داد تا نامش در کنار نام پرطنین او قرار بگیرد . با پیشنهاد "واهیک" و توافق گوگوش دو ترانه "باهم" و "دلکوک" را برای ساختن ویدیوهای این آلبوم تازه انتخاب شد. واهیک می گوید: "شخصیت گوگوش به شدت مرا تحت تاثیر قرار داده بود و احساس می کردم شعر "باهم" می تواند آن احساس واقعی گوگوش که همیشه با مردم بوده است را یک بار دیگر به نمایش بگذارد و" دلکوک" هم ازطریق سفری تصویری، گوگوش امروز، گوگوشی خبره و ماهر و تجربه اندوخته را به ما نشان می داد. وخوب البته خانم گوگوش که یک هنرمند به مفهوم واقعی کلمه حرفه ای است هم از این فکر استقبال کرد و این فرصت به من داده شد."
موفقیت کم نظیر این نخستین تجربه کاری باعث شد تا گوگوش یک بار دیگر برای طرح و تهیه دو ویدیو از آلبوم تازه خود، "اعجاز" و ترانه دیگری به نام "بدرود" از همین آلبوم از واهیک که بتازگی کارفیلمنامه نویسی، تهیه کنندگی و بازی در دو نقش مختلف فیلم "عموی من رافائل" را تمام کرده بود دعوت به همکاری کند. "واهیک" می گوید: "با وجود همه کارهایی که برای برنامه ریزی اکران فیلم تازه دردست داشتم، کار روی پروژه "اعجاز" را به دست گرفتم و ازهمکاری دوباره با هنرمند حرفه ای چون گوگوش به شدت استقبال کردم. از همان ابتدای کار هم می دانستم این یک کار متفاوت خواهد بود."
واهیک در دو ویدیوی آلبوم، اعجاز مهارت های کم نظیر بازیگری گوگوش را یک بار دیگر به شکل تازه ای به نمایش گذاشته است. گوگوش در این مورد می گوید: "دلم می خواست برای ویدیوهای این آلبوم تازه یک بار دیگر با دوست هنرمندم واهیک پیرحمزه ای همکاری کنیم. خوشبختانه با سابقه خوبی که از کار با واهیک داشتم و اصولا شیوه کار او که به صورتی حرفه ای با سناریو و سکانس بندی انجام میشه ، این کار خیلی راحت تر بوده. نکته جالب اینجاست که بعد از سال ها واهیک از من خواست بجز خواندن ترانه خودم هم جزو بازیگران این ویدیو باشم. هرچند بازیگران دیگر ویدیو ایرانی نیستند و فارسی بلد نیستند اما خیلی خوب حس ها را گرفتند و بازی های درخشانی ارائه دادند و انقدر حس زیبایی بین این افراد توی این کار هست که من فکر می کنم کارخیلی موفق از آب درآمده است. "
گوگوش درباره کار کارگردانی واهیک در ویدیوی اعجاز می گوید: "با اینکه این ترانه ها خیلی کوتاه و چهاردقیقه بیشتر نیستند اما واهیک انگار با هریک از اون ها یک فیلم سینمایی کوتاه و کامل ساخته است."
واهیک که نمی خواهد بیشتر از این درباره دو ویدیوی آلبوم اعجاز صحبت کند می گوید: "فقط به صورت سرپوشیده بگویم که این یکی از تصویری ترین ویدیوهای خانم گوگوش است که قدرت بازیگری حیرت انگیز این هنرمند کم نظیر را یک بار دیگر به بهترین نحو به نمایش گذاشته است. درضمن این ویدیو به خاطر پوسترهای سینمایی آن، هنوز پخش نشده نقل محافل شده است و همه جا صحبت از اعجاز گوگوش است."
امروز بیش از 20 سال از مهاجرت "واهیک پیرحمزه ای" به آمریکا می گذرد و او درحالی که آماده تهیه مقدمات اکران فیلم هالیوودی خود "عموی من رافائل" و شاهد به حقیقت پیوستن رویای آمریکایی خود است می گوید: "بله . حقیقت دارد. اتفاق می افتد. گوگوش، هالیوود، دستیار استیون اسپیلبرگ، من و عمو رافائل!"
Recently by Firoozeh Khatibi | Comments | Date |
---|---|---|
پیشبرنده ایده های نو | 3 | Jan 15, 2012 |
نقاش نورها | 2 | Jan 09, 2012 |
دادی تو بهترین و ستاندی تو بهترین | - | Nov 28, 2011 |
Person | About | Day |
---|---|---|
نسرین ستوده: زندانی روز | Dec 04 | |
Saeed Malekpour: Prisoner of the day | Lawyer says death sentence suspended | Dec 03 |
Majid Tavakoli: Prisoner of the day | Iterview with mother | Dec 02 |
احسان نراقی: جامعه شناس و نویسنده ۱۳۰۵-۱۳۹۱ | Dec 02 | |
Nasrin Sotoudeh: Prisoner of the day | 46 days on hunger strike | Dec 01 |
Nasrin Sotoudeh: Graffiti | In Barcelona | Nov 30 |
گوهر عشقی: مادر ستار بهشتی | Nov 30 | |
Abdollah Momeni: Prisoner of the day | Activist denied leave and family visits for 1.5 years | Nov 30 |
محمد کلالی: یکی از حمله کنندگان به سفارت ایران در برلین | Nov 29 | |
Habibollah Golparipour: Prisoner of the day | Kurdish Activist on Death Row | Nov 28 |