Capt Ayhab

"ا" برای اوحدی مراغه‌ای

امروز جفا نمی‌کند کس

در شهر مگر تو می‌کنی بس

در دام تو عاشقان گرفتار

در بند تو دوستان محبس

یا محرقتی بنار خد

من جمرتها السراج تقبس

صبحی که مشام جان عشاق

خوشبوی کند اذا تنفس

استقبله و ان تولی

استأنسه و ان تعبس

اندام تو خود حریر چینست

دیگر چه کنی قبای اطلس؟

من در همه قولها فصیحم

در وصف شمایل تو اخرس

جان در قدمت کنم ولیکن

ترسم ننهی تو پای بر خس

ای صاحب حسن در وفا کوش

کاین حسن وفا نکرد با کس

آخر به زکات تندرستی

فریاد دل شکستگان رس

من بعد مکن چنان کزین پیش

ورنه به خدا که من ازین پس

بنشینم و صبر پیش گیرم

دنبالهٔ کار خویش گیرم

سعدی 

-YT 

"دال" برای مولانا

در عهد تو‌ای نگار دلبند

بس عهد که بشکنند و سوگند

دیگر نرود به هیچ مطلوب

خاطر که گرفت با تو پیوند

از پیش تو راه رفتنم نیست

همچون مگس از برابر قند

عشق آمد و رسم عقل برداشت

شوق آمد و بیخ صبر برکند

در هیچ زمانه‌ای نزادست

مادر به جمال چون تو فرزند

با دست نصیحت رفیقان

و اندوه فراق کوه الوند

من نیستم ار کسی دگر هست

از دوست به یاد دوست خرسند

این جور که می‌بریم تا کی؟

وین صبر که می‌کنیم تا چند؟

چون مرغ به طمع دانه در دام

چون گرگ به بوی دنبه در بند

افتادم و مصلحت چنین بود

بی‌بند نگیرد آدمی پند

مستوجب این و بیش ازینم

باشد که چو مردم خردمند

بنشینم و صبر پیش گیرم

دنبالهٔ کار خویش گیرم

سعدی 

-YT 

آنچنان کز

آنچنان کز رفتن گل خار می‌ماند به جا

از جوانی حسرت بسیار می‌ماند به جا

آه افسوس و سرشک گرم و داغ حسرت است

آنچه از عمر سبک‌رفتار می‌ماند به جا

کامجویی غیر ناکامی ندارد حاصلی

در کف گلچین ز گلشن، خار می‌ماند به جا

جسم خاکی مانع عمر سبک‌رفتار نیست

پیش این سیلاب، کی دیوار می‌ماند به جا؟

هیچ کار از سعی ما چون کوهکن صورت نبست

وقت آن کس خوش کزو آثار می‌ماند به جا

زنگ افسوسی به دست خواجه هنگام رحیل

از شمار درهم و دینار می‌ماند به جا

نیست از کردار ما بی‌حاصلان را بهره‌ای

چون قلم از ما همین گفتار می‌ماند به جا

عیش شیرین را بود در چاشنی صد چشم شور

برگ صائب بیشتر از بار می‌ماند به جا

صائب تبریزی

-YT 

Lets start with D

دانسته‌ام غرور خریدار خویش را

خود همچو زلف می‌شکنم کار خویش را

هر گوهری که راحت بی‌قیمتی شناخت

شد آب سرد، گرمی بازار خویش را

در زیر بار منت پرتو نمی‌رویم

دانسته‌ایم قدر شب تار خویش را

زندان بود به مردم بیدار، مهد خاک

در خواب کن دو دیدهٔ بیدار خویش را

هر دم چو تاک بار درختی نمی‌شویم

چو سرو بسته‌ایم به دل بار خویش را

از بینش بلند، به پستی رهانده‌ایم

صائب ز سیل حادثه دیوار خویش را

صائب تبریزی

-YT 

دلبرا، در دل

دلبرا، در دل سخت تو وفا نیست چرا؟  
کافران را دل نرمست و ترا نیست چرا؟
 
بر درت سگ وطنی دارد و ما را نه، که چه؟  
به سگانت نظری هست و بمانیست چرا؟
 
هر که قتلی بکند کشته بهایی بدهد
تو مرا کشتی و امید بها نیست چرا؟
 
خون من ریزی و چشم تو روا می‌دارد  
بوسه‌ای خواهم و گویی که: روانیست، چرا؟
 
شهریان را به غریبان نظری باشد و من 
 دیدم این قاعده در شهر شما نیست، چرا؟
 
من و زلف تو قرینیم به سرگردانی
من ز تو دورم و او از تو جدا نیست چرا؟
 
دیگران را همه نزدیک تو را هست و قبول
اوحدی را ز میان راه وفا نیست چرا؟ 

اوحدی مراغه‌ای

محاکمه آدم توسط خدا

   امسال

 امسال بلبلان چه خبرها همی ‌دهند 
 یارب به طوطیان چه شکرها همی‌ دهند 
در باغ‌ها درآی تو امسال و درنگر  
کان شاخه های خشک چه برها همی ‌دهند 
مقراض در میان نه و خلعت همی ‌برند  
وان را که تاج رفت کمرها همی ‌دهند 
بی منت کسی همه بر نقره می‌زنند  
بی زحمت مصادره زرها همی‌دهند 
هر دل که تشنه‌ست به دریا همی‌برند  
وان را که گوهرست گهرها همی‌دهند 
این تحفه دیده‌اند که عشاق روزگار  
تا برشمار موی تو سرها همی‌دهند 
این نور دیده‌اند که دیوانگان راه  
سودا همی‌خرند و هنرها همی‌دهند
مولانا

  در مجالی كه

در مجالی كه برايم باقيست
باز همراه شما مدرسه ای ميسازيم
كه در آن همواره اول صبح                                           
به زبانی ساده
مهر تدريس كنند،
و بگويند خدا
خالق زيبايی
و سراينده عشق
آفريننده ماست.

مهربانيست كه ما را به نكويی
دانايی
زيبايی
و به خود ميخواند
جنتي دارد نزديك، زيبا و بزرگ
دوزخي دارد- به گمانم
كوچك و بعيد
در پی سودا نيست
كه ببخشد ما را
و بفهماندمان،
ترس ما بيرون از دايره رحمت اوست

در مجالی كه برايم باقيست
باز همراه شما مدرسه ای ميسازيم
كه خرد را با عشق
علم را با احساس
و رياضي را با شعر
دين را با عرفان
همه را با تشويق تدريس كنند

لای انگشت كسی
قلمی نگذارند
و نخوانند كسی را حيوان
و نگويند كسی را كودن
و معلم هر روز
روح را حاضر و غايب بكند
و به جز ايمانش
هيچكس چيزی را حفظ نبايد بكند
مغزها پرنشود چون انبار
قلب خالی نشود از احساس
درس هايی بدهند
كه به جای مغز، دلها را تسخير كند.

از كتاب تاريخ
جنگ را بردارند
در كلاس انشاء
هر كسی حرف دلش را بزند
غيرممكن، را از خاطره ها محو كنند
تا، كسی بعد از اين
باز همواره نگويد: «هرگز»
و به آسانی همرنگ جماعت نشود.

زنگ نقاشی تكرار شود
رنگ را در پائيز تعليم دهند
قطره را در باران
موج را در ساحل
زندگی را در رفتن و برگشتن
از قله كوه
و عبادت را در خدمت خلق
كار را در كندو
و طبيعت را در جنگل و دشت.

مشق شب اين باشد
كه شبی چندين بار
همه تكرار كنيم:
عدل
آزادی
قانون
شادی...
امتحانی بشود
كه بسنجد ما را
تا بفهمند چقدر
عاشق و آگه و آدم شده ايم.

در مجالی كه برايم باقيست
باز همراه شما مدرسه ای ميسازيم
كه در آن آخر وقت
به زبانی ساده
شعر تدريس كنند
و بگويند كه تا فردا صبح
خالق عشق نگهدار شما.

مجتبی کاشانی

حاصل مرا چو

حاصل مرا چو بلبل مستی ز گلشنیست
چون بلبلم جدایی گلزار می‌کشد 

  
کاپیتان جان؛ خوشحالم دوست داشتید،و متشکر از محبت شما.

shour

Red wine khan by that title I was hoping for a googoosh song,but the shour music was also a joy to listen to thanks regardless.       Maziar

هر چند عمر شوم

هر چند عمر شوم تو اي نابكار شب

بر ما گذشت تلخ‌تر از صد هزار شب

من، با يقين روشن،

 بيدار، پايدار

تا بانگ احتضار تو هستم در انتظار

آغوش باز كرده سوي آسمان صبح.

فريدون مشيری

-YT 

ای چراغ هر بهانه

شعر من رنگ چشاته
رنگ پاک بی ریایی
بهترین رنگی که دیدم
رنگ زرد کهربایی
من و گنجشکای خونه
دیدنت عادتمونه
به هوای دیدن تو پر می گیریم از تو لونه

بانو نوش آفرین، و سروران گرامی‌

واقعا چه سرودههای زیبا و دلنشینی لطف فرمودید

-YT 

با درود و پوزش فراوان از تاخیر

تا سحر از پشت ديوار شب،

اين ديوار ظلمت‌پوش

دم ‌به دم پيغام سرخ مرگ

مي‌رسد برگوش.

من به خود مي‌پيچم از پژواك اين پيغام

من به دل مي‌لرزم از سرماي اين سرسام

من فرو مي‌ريزم از هم.

مي‌شكافد قلب شب را نعرة رگبار

مي‌جهد از هر طرف صدها شهاب سرخ، زرد

وز پي آن ناله‌هاي درد

 مي‌پيچد ميان كوچه‌هاي سرد

زير اين آوار

تا ببينم آسمان، هستي، خدا

 خوابند يا بيدار

چشم مي‌دوزم به اين ديوار

اين ديوار ظلمت‌پوش

وز هجوم درد

مي‌روم از هوش

آه!
آنجا:

هر گلوله مي‌شود روشن

يك ستاره مي‌شود خاموش

فريدون مشيری

-YT 

نون برای شما

ناگه ز درم درآمد آن دلبر مست 
 جام می لعل نوش کرده بنشست 
از دیدن و از گرفتن زلف چو شست  
رویم همه چشم گشت و چشمم همه دست 

دود سیگار برگ

ایستِ ماشینْ

کنار ِ سبزْ پارکِ بهاری،

آتش ِ سیگار برگ،

آهنگِ "سایه به سایهٴ" احسان،

عمیقْ پُکهای ِ سخت

به نرمْ سیگار برگ.  

 بالا می رود

چرخانْ دودِ غلیظ ،

خوشبو دودِ پُرْ بارْ،

خُماری و

شیرینْ مستی ِ خیالْ ،

عمیق پُک های پی در پی،

لغزش ِ چرخان ِ دودْ

می تنَد دود

می دود دود

در اتاقک ماشین.

(بخشی از شعر)

ت - خدمت شما

تن همه جان گشت چو او باز به دل کرد نظر  
باخته شد در نظری آن تن جان گشته‌ی ما 

گرچه گران بار شدیم از غم آن ماه ولی  
هم سبک انداخته شد بار گران گشته‌ی ما
 
دیده‌ی گریان به دلم فاش همی گفت خود این:  
کاتش غم زود کشد اشک روان گشته‌ی ما
 
پیر خرد گرد جهان گشت بسی در طلبش  
هم به کف آورد غرض پیر جهان گشته‌ی ما 

نفس بفرمود بسی، من ننشستم نفسی  
تا همگی سود نشد سود زیان گشته‌ی ما 

ضامن ما در غم او اوحدی شیفته بود  
این نفس از غم برهد مرد ضمان گشته‌ی ما 

 اوحدی مراغه‌ای

نون تافتون

ناگهان برخاست بانگی از کویر

پس بیامد باد گرمی چون حریر

روی گرداندم من آنگه سوی دشت

پُشت کردم بر عجوز و بر درخت

(دو بیت بالا بخشی از یک ماجراست)

نون خدمت شما

مهمان گرامی، میدونستم که واو رو تهیه میکنید، خیلی ممنون از حسن نظر شما، دانش که چه عرض کنم .... ولی کمی از هوش هنوز باقی مانده اما باهوشتر نیستم.

نوح تویی روح تویی فاتح و مفتوح تویی  
سینه مشروح تویی بر در اسرار مرا 

نور تویی سور تویی دولت منصور تویی  
مرغ کُه طور تویی خسته به منقار مرا
 
قطره تویی بحر تویی لطف تویی قهر تویی
 قند تویی زهر تویی بیش میازار مرا
 
حجره خورشید تویی خانه ناهید تویی  
روضه اومید تویی راه ده ای یار مرا 

روز تویی روزه تویی حاصل دریوزه تویی 
آب تویی کوزه تویی آب ده این بار مرا 

دانه تویی دام تویی باده تویی جام تویی  
پخته تویی خام تویی خام بمگذار مرا

سختی واو یابی!

واو ندارم به جز آن وانگهی
دفتر شعرم ز وصالش تهی

نون بجویم ز تو نوش آفرین
دانش و هوشت ز همه برترین

کاپیتان جان؛

این نیز تقدیم به شما.

مهمان گرامی الف از مولای رومی

آن یکی می‌گفت اشتر را که هی
 از کـجا می‌آیی ای فرخــنــده پی؟

گفت از حمـام گـــرم کــــوی تو 
گفت خــود پیداست از زانوی تو!

شازدهء جان؛

از دیدن شما در این بلاگ بسیار خوشحال شدم. این بلاگ اصلاً به شخص یا اشخاص بخصوصی تعلق ندارد، متعلق به تمام دوستانیست که تمایل به شرکت در انرا دارنند، هر چه تعداد بیشتر باشد، کیفیتش بیشتر خواهد بود. این کلیپ تقدیم به شما که میدونم  مثل خیلیها بیقرارید.

درود بر آقای یساری گرامی؛

امیدوارم که جان و جسمتان سلامت باشد. حال و روز خیلی از ماها هماند شماست، و هر کدام از ما راهی برای (کوپ) کردن با ناهنجاریهای زمان را پیدا میکنیم. دلم از درد وطن کاسهء خون است، ولی توام با امید برای فردائی بهتر از دیروز و امروز. باید با جمهوری دیکتاتوری خفقان که شلاق نامردیش را بر تن مردم درون مرز میزند، و موجب آشفتگی و اضطراب ایرانیان برون مرز میشود، مقابله کرد. هر کدام از ما عزیزانی در ان آب و خاک داریم که درد و رنجشان موجب درد و رنج و احساس ضعف و ناتوانی ما میشود. آیا این همان چیزی نیست که دیکتاتور زمان میخواهد!؟ در همین سایت، مدافعان خون و کشتار و خفقان که کار اربابانشان را توجیه میکنند را شاهد هستیم.
 چگونه میتوان در مقابل  رفتار خوشونت گرایی دولت دیکتاتوری ایران تعادل خود را حفظ کرد!؟ تنها راهی که بمن کمک میکند، داشتن امید و بعد همکاری با بعضی از سازمانهای غیر انتفاعی، و در وقت هجوم و فشار افکار ناراحت کننده بر ذهنم، بیش از پیش برای آرامش خاطر به سراغ کتابهای اشعار میروم. هارمونی « ایرانین دات کام» ظرف چندین ماه گذشته بر هم ریخته شد، امیدوارم که بزودی زود بر سر دل و دماغ امده و با این بلاگ و بلاگهای آرامش بخش همکاری کنید.

Dear MM,

ام ام گرامی؛
از انجایی که تا حال کسی مرا (NA) خطاب نکرده بود، متوجه کامنت شما نشدم، دو زاریم خیلی کج بود. بابت این کجی عذر میخوام .... و خوشحالم که کلیپ چی بگم بانو مرضیه رو دوست داشتید.

بامداد همه خوش

بامداد همه خوش

سپاس فراوان برای چکامهای زیبا. به روح خسته این دریا نورد پیر شادی و
صفا دادید

-YT 

ت

تهمتن به یک ماه سازد سپاه

شود سوی هاماوران با سلاح

پس آنگه بود گاه پیکار ما

همه رزم و یورش بود کار ما

Mr Yassari/Shazdeh

Salam be aghaye Yassari aziz. cheshm ma roshan. It's always a delight to see your beautiful avatar. A sweet reminder of the good old time. Wish you a very great and happy Persian year of 1389.

Shazdeh: The poem you just posted below, was the first thing I've read this morning. It brought to me a very great poetic sense of love. As you know how much I love Sayeh's poems and especially that one, from which I have a nostalgic memory. Thank you so much for having brighten my day.

Mai 68 Slogan ...

To Whom it may Concern ... 

If concerned that is ...

//www.youtube.com/watch?v=ht5l_CiZazI

Complete List of Mai 68 Slogans Here

به مشاعره نمی‌شه نه گفت

اما وسط مبادله نوشین خانم و جناب کاپیتان هم نمیدوم. در عوض، با ادای احترام، به استقبال شعر زیبای خود بلاگ میروم.

نشود فاش کسی آنچه میان من و توست
تا اشارات نظر نامه رسان من و توست
گوش کن با لب خاموش سخن می گویم
پاسخم گو به نگاهی که زبان من و توست
روزگاری شد و کس مرد ره عشق ندید
حالیا چشم جهانی نگران من و توست
گر چه در خلوت راز دل ما کس نرسید
همه جا زمزمه ی عشق نهان من و توست
گو بهار دل و جان باش و خزان باش ، ارنه
ای بسا باغ و بهاران که خزان من و توست
این همه قصه ی فردوس و تمنای بهشت
گفت و گویی و خیالی ز جهان من و توست
نقش ما گو ننگارند به دیباچه ی عقل
هر کجا نامه ی عشق است نشان من و توست
سایه ز آتشکده ی ماست فروغ مه و مهر
وه ازین آتش روشن که به جان من و توست